Na podstawie art. 249 § 3 pkt 4 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny wykonawczy (Dz. U. Nr 90, poz. 557, z późn. zm.¹⁾) zarządza się, co następuje:

§ 1.[Rozporządzenie w sprawie sposobów ochrony jednostek organizacyjnych Służby Więziennej] W rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 31 października 2003 r. w sprawie sposobów ochrony jednostek organizacyjnych Służby Więziennej (Dz. U. Nr 194, poz. 1902 oraz z 2007 r. Nr 69, poz. 463) wprowadza się następujące zmiany:

1) w § 2:

a) pkt 9 otrzymuje brzmienie:

„9) jednostka organizacyjna – jednostkę organizacyjną Służby Więziennej, o której mowa w art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 9 kwietnia 2010 r. o Służbie Więziennej (Dz. U. Nr 79, poz. 523, z późn. zm.²⁾);”,

b) pkt 16 i 17 otrzymują brzmienie:

„16) konwojent – funkcjonariusza i pracownika realizujących konwojowanie;

17) konwojowanie – konwój w rozumieniu art. 4 pkt 3 ustawy z dnia 24 maja 2013 r. o środkach przymusu bezpośredniego i broni palnej (Dz. U. poz. 628);”,

c) uchyla się pkt 18,

d) uchyla się pkt 36,

e) pkt 37 otrzymuje brzmienie:

„37) zdarzenie nadzwyczajne – zdarzenie, które spowodowało zagrożenie lub naruszenie bezpieczeństwa jednostki organizacyjnej albo konwojowania, zagrożenie dla zdrowia lub życia osadzonego, funkcjonariusza albo pracownika, a także naruszenie prawa przez wymienionych, ścigane z urzędu;”;

2) § 9 otrzymuje brzmienie:

„§ 9. W przypadkach, o których mowa w art. 45 pkt 1 lit. a i b ustawy z dnia 24 maja 2013 r. o środkach przymusu bezpośredniego i broni palnej, dyrektor zakładu typu półotwartego lub otwartego może na czas niezbędny wyznaczyć w ochronie zewnętrznej posterunki uzbrojone.”;

3) w § 11 ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Ochrona zewnętrzna jest wykonywana wzdłuż linii ogrodzenia ochronnego lub innego oznaczenia granic terenu jednostki organizacyjnej, a także podczas konwojowania; ma na celu niedopuszczenie do powstania zdarzenia nadzwyczajnego, w szczególności ucieczki osadzonego lub napadu na jednostkę organizacyjną.”;

4) w § 13 w ust. 2 w pkt 1 lit. c otrzymuje brzmienie:

„c) ośrodków szkolenia i ośrodków doskonalenia,”;

5) w § 15 w ust. 3 pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) Dyrektor Generalny lub osoba przez niego upoważniona dla Centralnego Zarządu, Centralnego Ośrodka oraz ośrodków szkolenia i ośrodków doskonalenia;”;

6) w § 21 w ust. 3:

a) wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:

„Działania ochronne to czynności zmierzające do zapobiegania zdarzeniom nadzwyczajnym lub likwidowania ich skutków, w szczególności:”,

b) pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) użycie lub wykorzystanie środków przymusu bezpośredniego;”;

7) w § 25 w ust. 3:

a) pkt 6 otrzymuje brzmienie:

„6) sprawowanie nadzoru nad dokumentowaniem użycia lub wykorzystania środków przymusu bezpośredniego i broni palnej;”,

b) pkt 10 otrzymuje brzmienie:

„10) współdziałanie z kierownikami innych służb zakładu w zapobieganiu zdarzeniom nadzwyczajnym;”;

8) w § 27 w ust. 2 pkt 4 otrzymuje brzmienie:

„4) sprawdzenie u wybranych funkcjonariuszy znajomości obowiązków wynikających z przepisów i instrukcji dla danego stanowiska lub posterunku oraz przepisów w zakresie posługiwania się bronią palną lub środkami przymusu bezpośredniego i użycia lub wykorzystania broni palnej lub środków przymusu bezpośredniego.”;

9) w § 28 w ust. 1:

a) pkt 2 otrzymuje brzmienie:

„2) kontrolowanie sposobu pełnienia służby przez funkcjonariuszy na stanowiskach i posterunkach;”,

b) pkt 10 otrzymuje brzmienie:

„10) nadzorowanie użycia lub wykorzystania środków przymusu bezpośredniego;”;

10) w § 31 uchyla się pkt 4;

11) w § 39:

a) w ust. 1:

– pkt 4 otrzymuje brzmienie:

„4) sprawdzenie tożsamości każdego osadzonego oraz odpowiednie rozmieszczenie osadzonych w pojeździe konwojowym;”,

– pkt 9–11 otrzymują brzmienie:

„9) ostrzeżenie osadzonego o możliwości użycia środków przymusu bezpośredniego i broni palnej;

10) prowadzenie książki przebiegu służby konwojowej w przypadku konwojowania na innej podstawie niż polecenie dyrektora;

11) podejmowanie i organizowanie działań ochronnych w sytuacji zagrożenia bezpieczeństwa konwojowania.”,

b) w ust. 2 pkt 4 otrzymuje brzmienie:

„4) omówienie z dowódcami pojazdów zasad działania w razie zdarzeń nadzwyczajnych;”;

12) w § 40 pkt 5 otrzymuje brzmienie:

„5) pozostawanie w stałej gotowości do przeciwdziałania zagrożeniom bezpieczeństwa konwojowania;”;

13) w § 41 pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) udzielać osobom nieupoważnionym informacji o konwojowaniu oraz trasie przejazdu, czasie i miejscu przeznaczenia;”;

14) w § 42 pkt 2 otrzymuje brzmienie:

„2) udział w konwojowaniu organizowanym doraźnie;”;

15) w § 54 ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Jeżeli funkcjonariusz jest wyposażony w środki przymusu bezpośredniego w postaci chemicznych środków obezwładniających i pocisków niepenetracyjnych, może posiadać na terenie zakładu broń palną umożliwiającą użycie lub wykorzystanie tych środków.”;

16) w § 74 w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie:

„2) konwojenci.”;

17) w § 83:

a) uchyla się pkt 1,

b) pkt 3 otrzymuje brzmienie:

„3) wzmocnienia realizowanego konwojowania;”;

18) w § 86 w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie:

„2) zaistnieniu zdarzenia nadzwyczajnego.”;

19) w § 94 w ust. 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie:

„3) niezwłocznie po użyciu środka przymusu bezpośredniego, o ile jest to możliwe ze względu na jego rodzaj;”;

20) w § 95 w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) Minister Sprawiedliwości, Prokurator Generalny, sekretarz stanu i podsekretarze stanu w Ministerstwie Sprawiedliwości oraz zastępcy Prokuratora Generalnego;”;

21) § 106 otrzymuje brzmienie:

„§ 106. 1. Kierownik jednostki organizacyjnej albo osoba przez niego upoważniona podejmuje decyzję o uzbrojeniu i wyposażeniu konwojentów oraz wyznacza dowódcę konwoju.

2. W przypadku zagrożenia bezpieczeństwa konwojowania dowódca konwoju może zażądać niezbędnej pomocy od kierownika najbliższej jednostki organizacyjnej.

3. Dowódca konwoju w przypadku bezpośredniego zagrożenia życia konwojentów lub konwojowanych osadzonych może podjąć wszelkie niezbędne, doraźne działania zapobiegające zagrożeniu.”;

22) w § 107:

a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Do konwojowania wyznacza się funkcjonariuszy w pełni sprawnych fizycznie i odpowiednio przygotowanych zawodowo.”,

b) w ust. 3 pkt 4 otrzymuje brzmienie:

„4) konwojowany stwarza szczególne zagrożenie bezpieczeństwa konwojowania.”,

c) ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4. Wyposażenie i uzbrojenie konwojentów ustala się w zależności od warunków i trasy konwojowania, odległości do miejsca przeznaczenia, a także liczby osadzonych oraz stopnia ich demoralizacji lub zagrożenia bezpieczeństwa konwojowania.”;

23) w § 109 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Przed rozpoczęciem konwojowania kierownik działu ochrony lub upoważniony przez niego funkcjonariusz udziela instrukcji wszystkim konwojentom.”.

§ 2.[Wejście w życie] Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.