Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 31 stycznia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-1.4012.664.2022.2.MKA

Uznanie Wnioskodawcy za podatnika podatku VAT, a w konsekwencji uznania wykonywanych świadczeń niepieniężnych na rzecz Spółki za odpłatne świadczenie usług.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

15 grudnia 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 9 grudnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy uznania Pana za podatnika podatku VAT, a w konsekwencji uznania wykonywanych świadczeń niepieniężnych na rzecz Spółki za odpłatne świadczenie usług.

Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 19 stycznia 2023 r. (wpływ 23 stycznia 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Jest Pan wspólnikiem A. sp. z o.o. i posiada Pan 50% udziałów spółki. Na podstawie uchwały Zgromadzenia Wspólników zmieniającej umowę spółki (podjętej w formie aktu notarialnego, zmiana została wpisana do KRS) został Pan zobowiązany do powtarzających się świadczeń niepieniężnych na rzecz spółki - poszukiwanie zleceń na transport odpadów co najmniej dwa razy w tygodniu; w przypadku zdobycia zlecenia logistyczna obsługa zlecenia; w przypadku braku kierowcy na obsługę zlecenia transportu odpadów pokierowanie taborem. Za wykonywane usługi otrzymuje Pan stałe wynagrodzenie miesięczne – obecnie (...) zł.

Uzupełnienie opisu stanu faktycznego

W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że:

Od 7 maja 1998 r. prowadzi Pan działalność gospodarczą wpisaną do Centralnej Ewidencji Działalności Gospodarczej, od 11 maja 1998 r. jest Pan zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Przedmiotem Pani działalności jest przede wszystkim świadczenie usług transportu towarów.

W A. sp. z o.o. jest Pan wspólnikiem, nie pełni żadnych funkcji.

Zakres czynności składających się na świadczenie niepieniężne wynika z uchwały Zgromadzenia Wspólników. Wspólnikami Spółki są wyłącznie osoby fizyczne - polscy rezydencji podatkowi, do wynagrodzeń w Spółce nie mają zastosowania przepisy ustawy z 9 czerwca 2016 r. o zasadach kształtowania wynagrodzeń osób kierujących niektórymi spółkami.

Wykonując świadczenia niepieniężne wobec spółki, wynikające z uchwały Zgromadzenia Wspólników, nie działa Pan jako profesjonalny podmiot prowadzący działalność gospodarczą. Działa Pan samodzielnie, tzn. inne osoby nie określają kiedy dokładnie ma Pan wykonywać swoje czynności. W uchwale zapisano jedynie, że poszukiwanie zleceń na transport odpadów ma Pan wykonywać minimum dwa razy w tygodniu. Nie ma też osoby, która nadzorowałaby wykonywane przez Pana świadczenia.

Ryzyko gospodarcze za czynności wykonywane przez Pana (w zakresie uchwały) na rzecz Spółki będzie ponosić Spółka. Świadcząc usługi nie będzie Pan wyrażać oświadczeń woli w imieniu i na rzecz Spółki.

Odpowiedzialność za świadczone usługi ponosi Pan wobec Zgromadzenia Wspólników, które może zmienić uchwałę w zakresie świadczonych przez Pana świadczeń i wynagrodzenia z tego tytułu;

Sam Pan decyduje o sposobie i czasie wykonywania przez siebie świadczeń - może je Pan wykonywać w siedzibie spółki lub w innym, wybranym przez siebie miejscu.

Spółka udostępnia Panu swoje urządzenia i materiały konieczne do wykonywanych przez Pana czynności - komputer, drukarka, papier, a w przypadku kierowania taborem - tabor.

Spółka nie instruuje Pana odnośnie sposobu wykonywania świadczenia, nie ma Pan ustalonych godzin pracy, przerw, „urlopów” itp.

Świadczenia niepieniężne wykonuje Pan osobiście, bez pomocy innych osób i co oczywiste stara się je Pan wykonywać najlepiej jak potrafi, z zachowaniem należytej staranności.

Wynagrodzenie, które Pan otrzyma od Spółki za wykonywanie świadczeń na rzecz Spółki nie będzie stanowić dla Pana przychodów wymienionych w art. 12 ust. 1-6 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz przychodów wymienionych w art. 13 pkt 2-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wynagrodzenie za wykonywane przez Pana świadczenia niepieniężne zostało określone w uchwale Zgromadzenia Wspólników (stała kwota pieniężna waloryzowana o wskaźnik cen towarów i usług). Wynagrodzenie to może zostać ewentualnie zmienione uchwałą Zgromadzenia Wspólników.

Pytanie

Czy w opisanym stanie faktycznym powinien Pan usługę - świadczenie niepieniężne wykonywane na rzecz spółki - rozpoznać jako czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT uznając siebie za podatnika w rozumieniu art. 15 Ustawy o VAT?

Pana stanowisko w sprawie

Uważa Pan, że w opisanym stanie faktycznym wykonywane przez Pana czynności podlegają opodatkowaniu VAT.

Na podstawie art. 176 § 1 i 2 ustawy z 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1526 ze zm.) jeżeli wspólnik ma być zobowiązany do powtarzających się świadczeń niepieniężnych, w umowie spółki należy oznaczyć rodzaj i zakres takich świadczeń. Wynagrodzenie wspólnika za takie świadczenia na rzecz spółki jest wypłacane przez spółkę także w przypadku, gdy sprawozdanie finansowe nie wykazuje zysku. Wynagrodzenie to nie może przewyższać cen lub stawek przyjętych w obrocie.

Z kolei opodatkowaniu VAT podlega m.in. wykonywana przez podatnika odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług. Podatnikami są natomiast osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody.

Z tym, że za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą nie uznaje się czynności:

-    z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 12 ust. 1-6 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.);

-    z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Tak wynika z art. 15 ust. 3 pkt 1-3 ustawy o VAT.

Zatem możliwość stosowania przepisu art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT i tym samym możliwość wyłączenia z grona podatników osobę fizyczną będącą wspólnikiem spółki, wymaga łącznego spełnienia wszystkich wymienionych w ww. przepisie kryteriów, w tym zaliczenia przychodów z tytułu wykonania tych czynności do przychodów wymienionych w art. 13 pkt 2-9 (przychody z działalności wykonywanej osobiście) lub w art. 12 ust. 1-6 (przychody z tytułu wykonywanej pracy) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wynagrodzenie wypłacane na podstawie art. 176 KSH - niepieniężne świadczenia na rzecz spółki - jest kwalifikowane jako przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z tego też powodu nie spełnia ono kryteriów wyłączenia z VAT, o których mowa w art. 15 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług.

Kwestia opodatkowania świadczenia niepieniężnego na rzecz sp. z o.o. była rozpatrywana przez Dyrektora KIS w interpretacji indywidualnej z 17 stycznia 2022 r., nr 0111-KDIB3- 1.4012.943.2021.2.KO. Zdaniem organu podatkowego:„(...) niespełnienie warunku w zakresie uznania przychodów osiąganych z tytułu wykonywanych czynności za przychody wymienione w art. 12 ust. 1-6 (przychody z tytułu wykonywanej pracy) lub w art. 13 pkt 2-9 (przychody z działalności wykonywanej osobiście) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych powoduje, iż czynności wykonywane odpłatnie przez Panią jako wspólnika spółki uznać należy za podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Tym samym będzie Pani podatnikiem z tytułu czynności wykonywanych przez Panią odpłatnie na rzecz spółki w okolicznościach wskazanych we wniosku i wykonywanie tych czynności będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych (...)”.

Mając powyższe na uwadze wnosi Pan jak na wstępie.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1) przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2) zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3) świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres. Przez świadczenie należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie, powstrzymanie się od działania (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa o podatku od towarów i usług zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 tej ustawy. Należy jednak zaznaczyć, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

Przepis art. 8 ust. 1 ustawy jest niejako dopełnieniem art. 7 ust. 1 ustawy i ma na celu objęcie opodatkowaniem każdej transakcji wykonywanej w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, która nie stanowi dostawy towarów, przez co realizowana jest w ten sposób zasada powszechności opodatkowania.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 5 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 15 ust. 3 ustawy:

Za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności:

1) z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 12 ust. 1-6 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych;

2) (uchylony)

3) z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Zgodnie z art. 15 ust. 3a ustawy:

Przepis ust. 3 pkt 3 stosuje się odpowiednio do usług twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzanych w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw artystycznego wykonania albo ich wykonanie, w tym również wynagradzanych za pośrednictwem organizacji zbiorowego zarządzania prawami autorskimi lub prawami pokrewnymi.

Z przywołanego wyżej przepisu art. 15 ust. 3 ustawy wynika, że podstawowym warunkiem dla uznania, że określone czynności wykonywane przez osobę fizyczną nie stanowią samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej i tym samym pozostają poza regulacjami ustawy o podatku od towarów i usług, jest uznanie przychodów osiąganych z tytułu wykonywanych czynności za przychody wymienione w art. 12 ust. 1-6 (przychody z wykonywanej pracy) lub w art. 13 pkt 2-9 (przychody z działalności wykonywanej osobiście) ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto, jak wynika z treści art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy, dla uznania, że określone czynności wykonywane przez osobę fizyczna nie stanowią samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej i tym samym pozostają poza regulacjami ustawy o podatku od towarów i usług, istotne jest łączne spełnienie wszystkich elementów wymienionych w tym przepisie, tj. związanie zleceniobiorcy ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym a wykonującym zlecane czynności co do warunków:

-wykonywania tych czynności,

-wynagrodzenia, oraz

-odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Wątpliwości Pana dotyczą ustalenia, czy w związku z wykonywaniem przez Pana wskazanych w opisie sprawy powtarzających się świadczeń niepieniężnych na rzecz Spółki, działa Pan w charakterze podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

Z wniosku wynika, że jest Pan wspólnikiem Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Posiada Pan w niej 50% udziałów i nie pełni Pan żadnych funkcji. Ponadto, od 7 maja 1998 r. prowadzi Pan działalność gospodarczą i z tego tytułu jest Pan zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Przedmiotem Pana działalności jest przede wszystkim świadczenie usług transportu towarów.

Na podstawie uchwały Zgromadzenia Wspólników zmianie uległa treść umowy Spółki i został Pan zobowiązany do powtarzających się świadczeń niepieniężnych na rzecz Spółki, takich jak:

poszukiwanie zleceń na transport odpadów co najmniej dwa razy w tygodniu;

w przypadku zdobycia zlecenia logistyczna obsługa zlecenia;

w przypadku braku kierowcy na obsługę zlecenia transportu odpadów pokierowanie taborem.

Zakres czynności składających się  na świadczenie niepieniężne wynika z uchwały Zgromadzenia Wspólników. Wspólnikami Spółki są wyłącznie osoby fizyczne - polscy rezydenci podatkowi, do wynagrodzeń w Spółce nie mają zastosowania przepisy ustawy z 9 czerwca 2016 r. o zasadach kształtowania wynagrodzeń osób kierujących niektórymi spółkami.

Wykonując świadczenia niepieniężne wobec spółki, wynikające z uchwały Zgromadzenia Wspólników, nie działa Pan jako profesjonalny podmiot prowadzący działalność gospodarczą. Działa Pan samodzielnie, tzn. inne osoby nie określają kiedy dokładnie ma Pan wykonywać swoje czynności. W uchwale zapisano jedynie, że poszukiwanie zleceń na transport odpadów ma Pan wykonywać minimum dwa razy w tygodniu. Świadczenia niepieniężne wykonuję Pan osobiście, bez pomocy innych osób i stara się je Pan wykonywać najlepiej jak potrafi, z zachowaniem należytej staranności. Nie ma też osoby, która nadzorowałaby wykonywane przez Pana świadczenia. Spółka nie instruuje Pana odnośnie sposobu wykonywania świadczenia, nie ma Pan ustalonych godzin pracy, przerw, „urlopów” itp. Sam Pan decyduje o sposobie i czasie wykonywania przez siebie świadczeń - może je Pan wykonywać w siedzibie spółki lub w innym, wybranym przez siebie miejscu. Spółka udostępnia Panu swoje urządzenia i materiały konieczne do wykonywanych przez Pana czynności - komputer, drukarka, papier, a w przypadku kierowania taborem - tabor. Ryzyko gospodarcze za czynności wykonywane przez Pana (w zakresie uchwały) na rzecz Spółki będzie ponosić Spółka. Świadcząc usługi nie będzie Pan wyrażać oświadczeń woli w imieniu i na rzecz Spółki. Odpowiedzialność za świadczone usługi ponosi Pan wobec Zgromadzenia Wspólników, które może zmienić uchwałę w zakresie świadczonych przez Pana świadczeń i wynagrodzenia z tego tytułu. Za wykonywane usługi otrzymuje Pan stałe miesięczne wynagrodzenie. Wynagrodzenie, które Pan otrzyma od Spółki za wykonywanie świadczeń na rzecz Spółki nie będzie stanowić dla Pana przychodów wymienionych w art. 12 ust. 1-6 oraz przychodów wymienionych w art. 13 pkt 2-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wynagrodzenie za wykonywane przez Pana świadczenia niepieniężne zostało określone w uchwale Zgromadzenia Wspólników (stała kwota pieniężna waloryzowana o wskaźnik cen towarów i usług). Wynagrodzenie to może zostać ewentualnie zmienione uchwałą Zgromadzenia Wspólników.

Należy w tym miejscu wskazać, że na podstawie art. 176 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1467 ze zm.):

§ 1. Jeżeli wspólnik ma być zobowiązany do powtarzających się świadczeń niepieniężnych, w umowie spółki należy oznaczyć rodzaj i zakres takich świadczeń.

§ 2. Wynagrodzenie wspólnika za takie świadczenia na rzecz spółki jest wypłacane przez spółkę także w przypadku, gdy sprawozdanie finansowe nie wykazuje zysku. Wynagrodzenie to nie może przewyższać cen lub stawek przyjętych w obrocie.

§ 3. W przypadku określonym w § 1 zbycie udziału, jego części lub ułamkowej części udziału, bądź obciążenie udziału, może nastąpić jedynie za zgodą spółki, o której mowa w art. 182, chyba że umowa spółki stanowi inaczej.

Przepis art. 176 § 1 Kodeksu spółek handlowych umożliwia tworzenie swoistych relacji między wspólnikiem a spółką, które pozwalają im wzajemnie odnosić określone korzyści. Dla spółki oznacza to pewność otrzymania w określonym czasie pewnych świadczeń, zaś dla wspólnika możliwość zbytu świadczeń i otrzymania wynagrodzenia.

Jak wynika z opisu sprawy przychody osiągane z tytułu wykonywanych czynności nie stanowią dla Pana przychodów wymienionych w art. 12 ust. 1-6 (przychody z tytułu wykonywanej pracy) lub przychodów wymienionych w art. 13 pkt 2-9 (przychody z działalności wykonywanej osobiście) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a zatem w opisanych okolicznościach nie jest spełniony podstawowy warunek zawarty w art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT pozwalający wyłączyć Pana z grona podatników podatku VAT. Analiza pozostałych warunków, o których mowa w art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy jest bezprzedmiotowa.

W analizowanym przypadku będzie Pan podmiotem świadczącym usługę za wynagrodzeniem, a Spółkę należy uznać za korzystającego z takiej usługi. Czynności w zakresie świadczeń niepieniężnych, które będzie Pan zobowiązany wykonywać na rzecz Spółki uznać należy za odpłatne świadczenie usług wykonywane w ramach samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej, a otrzymywane wynagrodzenie stanowić będzie należność za te świadczenia.

Tym samym, w związku z wykonywaniem na rzecz Spółki opisanych we wniosku powtarzających się świadczeń niepieniężnych będzie Pan działał w charakterze podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, a w konsekwencji wykonywane świadczenia na rzecz Spółki należy uznać za odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy.

Zatem stanowisko Pana uznaję za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

-Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

-   Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00