Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 15 lutego 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-1.4010.228.2022.2.JC

Czy wydatki ponoszone przez Spółkę, w związku z nabywaniem usług (...) na własne potrzeby, które nie obejmują przeniesienia na Spółkę autorskich praw majątkowych, nie mieszczą się w zakresie przedmiotowym przychodów, o których mowa w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT, a w konsekwencji, na Spółce nie ciążą obowiązki płatnika wskazane w art. 26 ust. 1 i następnych ustawy o CIT?

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

6 grudnia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 1 grudnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy wydatki ponoszone przez Spółkę, w związku z nabywaniem usług (...) na własne potrzeby, które nie obejmują przeniesienia na Spółkę autorskich praw majątkowych, nie mieszczą się w zakresie przedmiotowym przychodów, o których mowa w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT, a w konsekwencji, na Spółce nie ciążą obowiązki płatnika wskazane w art. 26 ust. 1 i następnych ustawy o CIT. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 23 stycznia 2023 r. (data wpływu 24 stycznia 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca (dalej: Wnioskodawca lub Spółka) prowadzi działalność gospodarczą w zakresie (…). Spółka posiada siedzibę na terytorium Polski.

Wnioskodawca należy do międzynarodowej grupy kapitałowej A. (dalej: Grupa) działającej na europejskich rynkach medialnych. Głównym przedmiotem działalności Grupy jest (…). Grupa prowadzi również działalność m.in. w sektorze marketingu online, porównywarek internetowych oraz na rynku radiowym.

W ramach Grupy świadczone są szeroko rozumiane usługi IT - w tym celu powołano grupowe centrum technologiczne (dalej: B.), które nabywa od podmiotów trzecich licencje, usługi informatyczne oraz hardware na potrzeby całej Grupy, a także świadczy szeroko rozumiane usługi IT. B. to wyspecjalizowany podmiot posiadający wykwalifikowany personel oraz infrastrukturę konieczną do świadczenia w sposób efektywny usług IT na rzecz spółek z Grupy (w tym Spółki, a także innych spółek z Grupy posiadających siedzibę w Polsce - w zależności od zapotrzebowania).

B. posiada siedzibę na terytorium Niemiec i nie prowadzi działalności gospodarczej w Polsce poprzez zakład w rozumieniu art. 4a pkt 11 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1800 ze zm., dalej: ustawa o CIT).

Na podstawie umowy ramowej dotyczącej świadczenia usług IT oraz umów (…), B. będzie świadczył usługi IT na rzecz poszczególnych spółek z Grupy, w tym Wnioskodawcy. Usługi IT, które będzie świadczyć B. na rzecz spółek z Grupy, w tym Wnioskodawcy, obejmują różnego rodzaju usługi IT, w tym m.in. usługi dedykowane dla Grupy („C.”), mające na celu osiągnięcie synergii w zakresie technologii, kosztów oraz procesów działań w obszarze technologii (…). Głównym rozwiązaniem technologicznym dedykowanym dla Grupy wydawniczej jest rozwiązanie (...) (dalej:(...) ) o nazwie (dalej:(...)).

Obecnie Grupa prowadzi projekt automatyzacji procesu (tzw. Projekt (…), w ramach którego podmioty z Grupy, w tym Wnioskodawca, będą stosować dedykowane rozwiązania technologiczne (...).

Powyższe usługi świadczone przez B., będą obejmowały analizę rozwiązania, dostarczanie i obsługę określonych narzędzi, w tym (…) i innych aplikacji / systemów (razem zwanych (...)), które umożliwiają Wnioskodawcy planowanie, tworzenie i publikowanie treści.

Usługi świadczone przez B., można zasadniczo podzielić na:

analiza rozwiązania/produktu (tj. wymagania, zarządzanie produktem),

architektura (tj. architektura korporacyjna, architektura rozwiązań, architektura danych), oraz

dostarczanie produktu (tj. dostarczanie rozwiązań, operacje, wsparcie, dalszy rozwój),

utrzymanie rozwiązań IT (aktualizacje i wdrażanie rozwoju środowiska (...)).

Usługi te obejmują również administrowanie dostawcami oprogramowania oraz integratorami systemów.

Narzędzia technologiczne / systemy / aplikacje będą uprzednio nabywane od zewnętrznych dostawców, natomiast rolą B. będzie odpowiednie ich dostosowanie do potrzeb Grupy i następnie udostępnienie odpowiednim podmiotom. B. będzie aktualizować i rozwijać nabyte narzędzia, aby stworzyć pakiet narzędzi wewnętrznych (...) udostępnianych w modelu (...) dla podmiotów z Grupy.

W związku z powyższym, Wnioskodawca będzie nabywał usługi w ramach modelu (...).

Usługi (...) polegają na umożliwieniu dostępu do funkcjonalności oprogramowania zainstalowanego w środowisku sprzętowo-systemowym dostawcy usługi lub jego podwykonawcy. Wnioskodawca będzie nabywał więc możliwość korzystania z aplikacji oraz dostępu do oprogramowania (w szczególności w trybie „online”), bez potrzeby jego instalacji na określonym urządzeniu czy nośniku. Wymagany jest jedynie dostęp do sieci Internet oraz zalogowanie się na przeznaczonej do tego stronie internetowej.

Powyższe usługi (...) stanowią rozwiązanie programowe, w ramach którego Spółka może wykorzystywać za pośrednictwem Internetu udostępnione aplikacje do określonych potrzeb biznesowych, np. korzystając funkcjonalności aplikacji bez konieczności ich instalacji na własnym sprzęcie komputerowym (bowiem cała infrastruktura, oprogramowanie i dane aplikacji znajdują się w centrum danych dostawy lub jego podwykonawcy).

Spółka zaznacza przy tym, że usługi (...) są rozwiązaniem opartym na subskrypcji, hostowanym, wspieranym i obsługiwanym na żądanie. Podczas okresu obowiązywania subskrypcji Wnioskodawca ma dostęp do swoich danych w każdym momencie, mogąc je eksportować i odzyskiwać w standardowym formacie. Po zakończeniu świadczenia usługi dane Wnioskodawcy są usuwane z serwerów dostawcy aplikacji.

Zgodnie z założeniami, w odniesieniu do nabywanych od B. usług, Spółka będzie otrzymywać jedynie ograniczone, niewyłączne prawo do korzystania z oprogramowania na określonej liczbie stanowisk, wyłącznie na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej jako użytkownik końcowy, bez możliwości dalszej licencji, sublicencji, sprzedaży czy też innej formy rozpowszechniania oprogramowania oraz bez możliwości wprowadzania zmian lub modyfikacji w oprogramowaniu objętym usługą (...).

Zatem Spółka będzie odbiorcą końcowym (end-user), a jej pracownicy jako finalni użytkownicy są ostatecznymi konsumentami usługi.

Spółka podkreśla, że w sytuacji będącej przedmiotem Wniosku nie dochodzi do udzielenia licencji wyłącznej w rozumieniu art. 67 ust. 2 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1062 ze zm., dalej: ustawa o PAiPP): „Jeżeli umowa nie zastrzega wyłączności korzystania z utworu w określony sposób (licencja wyłączna), udzielenie licencji nie ogranicza udzielenia przez twórcę upoważnienia innym osobom do korzystania z utworu na tym samym polu eksploatacji (licencja niewyłączna)”.

Tym samym, właściciel praw do oprogramowania może udzielić licencji na jego użytkowanie na tych samych polach eksploatacji również innym podmiotom.

Wnioskodawca nabywając usługi (...) nie nabywa autorskich praw majątkowych do programów komputerowych, ani praw do infrastruktury dostawcy na podstawie zawartych umów, gdyż jego uprawnienia ograniczają się do faktycznego korzystania z oprogramowań.

Wniosek dotyczy nabywania przez Spółkę usług (...), w ramach opisanego rozwiązania, niemniej Spółka nie wyklucza, że w przyszłości mogą pojawić się inne, podobne rozwiązania stosowane w Grupie.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego

Tak jak zostało wskazane we Wniosku, Spółka będzie ponosić wydatki na nabywanie od B. usług IT, w tym m.in. usług dedykowanych dla Grupy wydawniczej („C.”), mających na celu osiągnięcie synergii w zakresie technologii, kosztów oraz procesów działań w obszarze technologii. Głównym rozwiązaniem technologicznym dedykowanym dla Grupy jest rozwiązanie (...) o nazwie (...). W ramach usług (...) nabywanych od B., Spółka będzie mogła korzystać z następujących narzędzi / aplikacji: (…) oraz innych aplikacji / systemów. Spółka podkreśla, że narzędzia technologiczne / systemy / aplikacje będą uprzednio nabywane od zewnętrznych dostawców, natomiast rolą B. będzie odpowiednie ich dostosowanie do potrzeb Grupy i następnie udostępnienie odpowiednim podmiotom. B. będzie aktualizować i rozwijać nabyte narzędzia, aby stworzyć pakiet narzędzi wewnętrznych (...) udostępnianych w modelu (...) dla podmiotów z Grupy. Zatem, Spółka wskazuje, że przedmiotem zapytania złożonego Wniosku, są wydatki ponoszone za możliwość korzystania z ww. aplikacji / narzędzi / systemów udostępnionych w ramach modelu (...) (oczywiście wydatki te obejmują również prace B. związane z ich odpowiednim dostosowaniem i aktualizacją, niemniej z perspektywy Spółki - kluczowym jest, że będzie miała w ogóle możliwość skorzystania z tych aplikacji).

Tak jak zostało wskazane we Wniosku, usługi (...) polegają na umożliwieniu dostępu do funkcjonalności oprogramowania zainstalowanego w środowisku sprzętowo-systemowym dostawcy usługi lub jego podwykonawcy. Spółka będzie nabywała więc możliwość korzystania z aplikacji / narzędzi oraz dostępu do oprogramowania (w szczególności w trybie „online”), bez potrzeby jego instalacji na określonym urządzeniu czy nośniku. Wymagany jest jedynie dostęp do sieci Internet oraz zalogowanie się na przeznaczonej do tego stronie internetowej. Zatem, usługi(...) stanowią rozwiązanie programowe, w ramach którego Spółka może wykorzystywać za pośrednictwem Internetu udostępnione aplikacje / narzędzia / systemy do określonych potrzeb biznesowych, np. korzystając z funkcjonalności bez konieczności ich instalacji na własnym sprzęcie komputerowym (bowiem cała infrastruktura, oprogramowanie i dane aplikacji znajdują się w centrum danych dostawy lub jego podwykonawcy). Spółka wskazuje, że przykładowo w ramach aplikacji (…) może być możliwość przechowywania dokumentów utworzonych za pomocą tych aplikacji, ale nie jest to odrębna usługa polegająca na typowej usłudze „chmurowej”, w której Spółka przechowuje swoje dane, które wcześniej np. były przechowywane na fizycznych dyskach / serwerach Spółki (albowiem możliwość przechowywania danych - wynikających z korzystania udostępnionych aplikacji - w trybie online, jest istotą/częścią usług (...)). Tak jak zostało wskazane we Wniosku oraz w niniejszej odpowiedzi, ideą modelu (...) jest udostępnianie oprogramowania (aplikacji) online. Użytkownicy mają możliwość korzystania z danej aplikacji za pomocą Internetu. Dzięki udostępnionym aplikacjom w modelu (...), użytkownicy nie muszą kupować, instalować, aktualizować ani konserwować żadnego sprzętu ani oprogramowania. Istotą modelu (...) jest to, że efekty prac nie muszą być zapisywane na określonym urządzeniu czy nośniku. Model (...) umożliwia zapisywanie prac czy tworzenie dokumentów roboczych w aplikacjach, które są zainstalowane w środowisku sprzętowo-systemowym dostawcy usługi lub jego podwykonawcy. Użytkownik może powracać do efektów swoich prac wykonywanych w ramach udostępnionych w modelu (...) aplikacji tak długo jak ma dostęp do aplikacji. W przypadku utraty dostępu do aplikacji, utracony zostaje również dostęp do efektów prac (tj. przykładowo dokumentów). Innymi słowy, Spółka w zamian za wynagrodzenie płacone do B. (czyli de facto opłatę subskrypcyjną) uzyskuje wyłącznie prawo do wykorzystania omawianych narzędzi dla własnych potrzeb w ściśle określonym zakresie (w tym zakresie nie dochodzi do przeniesienia autorskich praw majątkowych do narzędzi, ani praw do infrastruktury dostawcy czy podwykonawcy).

Tak jak zostało wskazane wyżej, dzięki udostępnionym aplikacjom w modelu (...), użytkownicy nie muszą kupować, instalować, aktualizować ani konserwować żadnego sprzętu ani oprogramowania. Istotą modelu (...) jest to, że efekty prac nie muszą być zapisywane na określonym urządzeniu czy nośniku. Model (...) umożliwia tworzenie dokumentów roboczych w aplikacjach, które są zainstalowane w środowisku sprzętowo-systemowym dostawcy usługi lub jego podwykonawcy. Spółka w ramach nabywanych od B. usług, nie będzie dzierżawić przestrzeni dyskowej / mocy obliczeniowej / infrastruktury / sprzętu informatycznego.

Na pytanie czy w ramach ww. usług dochodzi/będzie dochodzić do udostępniania/użytkowania (wynajmu) infrastruktury informatycznej/sprzętu informatycznego, Spółka wskazała: Tak jak zostało wskazane wyżej, Spółka w ramach nabywanych od B. usług, nie będzie dzierżawić przestrzeni dyskowej / mocy obliczeniowej / infrastruktury / sprzętu informatycznego.

Zgodnie z powyższymi rozważaniami, istotą modelu (...) jest to, że efekty prac nie muszą być zapisywane na określonym urządzeniu czy nośniku. Model (...) umożliwia zapisywanie prac czy tworzenie dokumentów roboczych w aplikacjach, które są zainstalowane w środowisku sprzętowo-systemowym dostawcy usługi lub jego podwykonawcy. Użytkownik może powracać do efektów swoich prac wykonywanych w ramach udostępnionych w modelu (...) aplikacji, tak długo jak ma dostęp do aplikacji. Spółka wyjaśnia, że powyższe oznacza „dostęp do swoich danych”. Tak jak zostało wskazane wyżej, Spółka w ramach nabywanych od B. usług, nie będzie dzierżawić przestrzeni dyskowej / mocy obliczeniowej / infrastruktury / sprzętu informatycznego.

Dodatkowo, Spółka chciałaby wskazać, że stanowisko Spółki przedstawione we Wniosku, że wydatki ponoszone przez Spółkę, w związku z nabywaniem usług (...) na własne potrzeby, które nie obejmują przeniesienia na Spółkę praw majątkowych nie mieszczą się w zakresie przedmiotowym przychodów, o których mowa w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT, a w konsekwencji, na Spółce nie ciążą obowiązki płatnika wskazane w art. 26 ust. 1 i następnych ustawy o CIT, zostało potwierdzone w kolejnych interpretacjach indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, tj. przykładowo z dnia 8 grudnia 2022 r., sygn. 0111-KDIB2-1.4010.579.2022.2.BJ.

Pytanie

Czy wydatki ponoszone przez Spółkę, w związku z nabywaniem usług (...) na własne potrzeby, które nie obejmują przeniesienia na Spółkę autorskich praw majątkowych, nie mieszczą się w zakresie przedmiotowym przychodów, o których mowa w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT, a w konsekwencji, na Spółce nie ciążą obowiązki płatnika wskazane w art. 26 ust. 1 i następnych ustawy o CIT?

Państwa stanowisko w sprawie

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy o CIT, podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Stosowanie do art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności m.in. z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT są obowiązane jako płatnicy pobierać w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy (dalej: Podatek u źródła) od tych wypłat.

Ustawa o CIT w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1 wskazuje zamknięty katalog przychodów, podlegających opodatkowaniu Podatkiem u źródła.

W myśl art. 21 ust. 1 ustawy o CIT, podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2 ustawy o CIT, przychodów:

1)z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how),

2)z opłat za świadczone usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, wykonywanej przez osoby prawne mające siedzibę za granicą, organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

2a) z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze

ustala się w wysokości 20% przychodów;

3)z tytułu należnych opłat za wywóz ładunków i pasażerów przyjętych do przewozu w portach polskich przez zagraniczne przedsiębiorstwa morskiej żeglugi handlowej, z wyjątkiem ładunków i pasażerów tranzytowych,

4)uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zagraniczne przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej, z wyłączeniem przychodów uzyskanych z lotniczego rozkładowego przewozu pasażerskiego, skorzystanie z którego wymaga posiadania biletu lotniczego przez pasażera

ustala się w wysokości 10% tych przychodów.

W ocenie Wnioskodawcy, będące przedmiotem niniejszego wniosku nabywanie przez Spółkę usług (...) w sposób oczywisty nie mieści się w kategoriach przychodów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2-4 ustawy o CIT.

Tym samym, w ocenie Wnioskodawcy, analiza powinna skupić się na możliwości ewentualnego zakwalifikowania nabywanych usług (...) do kategorii wymienionej w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, a konkretnie jako „przychody z praw autorskich lub praw pokrewnych, a także z ich sprzedaży”.

Ustawa o CIT, a także żadne inne ustawy podatkowe nie zawierają definicji praw autorskich. Z uwagi na fakt, iż prawa autorskie nie są podatkowo zdefiniowane, należy w tym zakresie odnieść się do ustawy o PAiPP, która zawiera ich definicję.

W myśl art. 1 ust. 1 ustawy o PAiPP, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). Natomiast zgodnie z art. 1 ust. 2 pkt 1 ustawy o PAiPP, w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe).

Stosowanie do art. 74 ust. 4 ustawy o PAiPP, autorskie prawa majątkowe do programu komputerowego, z zastrzeżeniem przepisów art. 75 ust. 2 i 3, obejmują prawo do:

1)trwałego lub czasowego zwielokrotnienia programu komputerowego w całości lub w części jakimikolwiek środkami i w jakiejkolwiek formie; w zakresie, w którym dla wprowadzania, wyświetlania, stosowania, przekazywania i przechowywania programu komputerowego niezbędne jest jego zwielokrotnienie, czynności te wymagają zgody uprawnionego;

2)tłumaczenia, przystosowywania, zmiany układu lub jakichkolwiek innych zmian w programie komputerowym, z zachowaniem praw osoby, która tych zmian dokonała;

3)rozpowszechniania, w tym użyczenia lub najmu, programu komputerowego lub jego kopii.

Jednocześnie, w art. 75 ust. 2 ustawy o PAiPP wprost wskazano, że nie wymaga zezwolenia uprawnionego:

1)sporządzenie kopii zapasowej, jeżeli jest to niezbędne do korzystania z programu komputerowego. Jeżeli umowa nie stanowi inaczej, kopia ta nie może być używana równocześnie z programem komputerowym;

2)obserwowanie, badanie i testowanie funkcjonowania programu komputerowego w celu poznania jego idei i zasad przez osobę posiadającą prawo korzystania z egzemplarza programu komputerowego, jeżeli, będąc do tych czynności upoważniona, dokonuje ona tego w trakcie wprowadzania, wyświetlania, stosowania, przekazywana lub przechowywania programu komputerowego;

3)zwielokrotnianie kodu lub tłumaczenie jego formy w rozumieniu art. 74 ust. 4 pkt 1 i 2, jeżeli jest to niezbędne do uzyskania informacji koniecznych do osiągnięcia współdziałania niezależnie stworzonego programu komputerowego z innymi programami komputerowymi, o ile zostaną spełnione następujące warunki:

a)czynności te dokonywane są przez licencjobiorcę lub inną osobę uprawnioną do korzystania z egzemplarza programu komputerowego bądź przez inną osobę działającą na ich rzecz,

b)informacje niezbędne do osiągnięcia współdziałania nie były uprzednio łatwo dostępne dla osób, o których mowa pod lit. a,

c)czynności te odnoszą się do tych części oryginalnego programu komputerowego, które są niezbędne do osiągnięcia współdziałania.

Ponadto, w myśl art. 52 ust. 1-3 ustawy o UAiPP:

1.Jeżeli umowa nie stanowi inaczej, przeniesienie własności egzemplarza utworu nie powoduje przejścia autorskich praw majątkowych do utworu.

2.Jeżeli umowa nie stanowi inaczej, przejście autorskich praw majątkowych nie powoduje przeniesienia na nabywcę własności egzemplarza utworu.

3.Nabywca oryginału utworu jest obowiązany udostępnić go twórcy w takim zakresie, w jakim jest to niezbędne do wykonywania prawa autorskiego. Nabywca oryginału może jednak domagać się od twórcy odpowiedniego zabezpieczenia oraz wynagrodzenia za korzystanie.

Tak jak zostało wskazane, na podstawie umowy ramowej dotyczącej świadczenia usług IT oraz umów (…), B. będzie świadczył usługi IT na rzecz poszczególnych spółek z Grupy, w tym Wnioskodawcy. Usługi IT, które będzie świadczyć B. na rzecz spółek z Grupy, w tym Wnioskodawcy, obejmują różnego rodzaju usługi IT, w tym m.in. usługi dedykowane dla Grupy („C.”), mające na celu osiągnięcie synergii w zakresie technologii, kosztów oraz procesów działań w obszarze technologii. Głównym rozwiązaniem technologicznym dedykowanym dla Grupy jest (...) o nazwie (...).

Obecnie Grupa prowadzi projekt automatyzacji procesu (tzw. Projekt (…)), w ramach którego podmioty z Grupy, w tym Wnioskodawca, będą stosować dedykowane rozwiązania technologiczne (...).

Omawiane usługi, będą obejmowały analizę rozwiązania, dostarczanie i obsługę określonych narzędzi, w tym (…) i innych aplikacji / systemów (razem zwanych (...)), które umożliwiają Wnioskodawcy planowanie, tworzenie i publikowanie treści.

Usługi świadczone przez B., można zasadniczo podzielić na:

analiza rozwiązania/produktu (tj. wymagania, zarządzanie produktem),

architektura (tj. architektura korporacyjna, architektura rozwiązań, architektura danych), oraz

dostarczanie produktu (tj. dostarczanie rozwiązań, operacje, wsparcie, dalszy rozwój),

utrzymanie rozwiązań IT (aktualizacje i wdrażanie rozwoju środowiska (...)).

Usługi te obejmują również administrowanie dostawcami oprogramowania oraz integratorami systemów.

Narzędzia technologiczne / systemy / aplikacje będą uprzednio nabywane od zewnętrznych dostawców, natomiast rolą B. będzie odpowiednie ich dostosowanie do potrzeb Grupy i następnie udostępnienie odpowiednim podmiotom. B. będzie aktualizować i rozwijać nabyte narzędzia, aby stworzyć pakiet narzędzi wewnętrznych (...) udostępnianych w modelu (...) dla podmiotów z Grupy.

Wnioskodawca zwraca uwagę, że istotą tych usług jest umożliwienie dostępu do funkcjonalności oprogramowania zainstalowanego w środowisku sprzętowo-systemowym dostawcy usługi lub jego podwykonawcy.

Nabywca będzie miał możliwość korzystania z aplikacji oraz dostępu do oprogramowania (w szczególności w trybie „online”), bez potrzeby jego instalacji na określonym urządzeniu czy nośniku. Wymagany jest jedynie dostęp do sieci Internet oraz zalogowanie się na przeznaczonej do tego stronie internetowej.

Usługi (...) są rozwiązaniem opartym na subskrypcji, hostowanym, wspieranym i obsługiwanym na żądanie. Podczas okresu obowiązywania subskrypcji Wnioskodawca ma dostęp do swoich danych w każdym momencie, mogąc je eksportować i odzyskiwać w standardowym formacie. Po zakończeniu świadczenia usługi dane Wnioskodawcy są usuwane z serwerów dostawcy aplikacji.

Ponadto, użytkownik otrzymuje jedynie ograniczone, niewyłączne prawo do korzystania z oprogramowania na określonej liczbie stanowisk, wyłącznie na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej jako użytkownik końcowy, bez możliwości dalszej licencji, sublicencji, sprzedaży czy też innej formy rozpowszechniania oprogramowania oraz bez możliwości wprowadzania zmian lub modyfikacji w oprogramowaniu objętym usługą (...).

Zatem, nabywca nie może modyfikować ani wyodrębniać udostępnionego mu oprogramowania. Użytkownik nie ma również prawa do dystrybucji czy kopiowania nabytych usług. Ponadto, użytkownik usług (...) nie korzysta z konkretnego egzemplarza programu komputerowego, którego identyfikacja byłaby możliwa.

Mając na uwadze powyższe, należy zauważyć, że w związku z nabyciem usług (...) nie zostaną przeniesione autorskie prawa majątkowe ani nie zostanie udzielone prawo do korzystania z oprogramowania na którymkolwiek z pól eksploatacji wymienionych w art. 74 ust. 4 ustawy o UPAiPP.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, wydatki ponoszone przez Spółkę, w związku z nabywaniem usług (...) na własne potrzeby, które nie obejmują przeniesienia na Spółkę autorskich praw majątkowych, nie mieszczą się w zakresie przedmiotowym przychodów, o których mowa w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT, a w konsekwencji, na Spółce nie ciążą obowiązki płatnika wskazane w art. 26 ust. 1 i następnych ustawy o CIT.

Powyższe znajduje potwierdzenie w następujących interpretacjach indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, np.:

Interpretacja indywidualna z dnia 26 września 2022 r., sygn. 0111-KDIB2-1.4010.431.2022.1.ES,

Interpretacja indywidualna z dnia 20 maja 2022 r., sygn. 0111-KDIB1-2.4010.74.2022.2.MZA,

Interpretacja indywidualna z dnia 20 maja 2022 r., sygn. 0111-KDIB1-2.4010.78.2022.2.ANK,

Interpretacja indywidualna z dnia 11 sierpnia 2021 r., sygn. 0111-KDIB2-1.4010.202.2021.1.AP,

Interpretacja indywidualna z dnia 28 lipca 2021 r. sygn. 0114-KDIP2-1.4010.137.2021.2.OK.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”):

Podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W myśl art. 3 ust. 3 ustawy o CIT:

Za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2, uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

1) wszelkiego rodzaju działalności prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład;

2) położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości lub praw do takiej nieruchomości, w tym ze zbycia jej w całości albo w części lub zbycia jakichkolwiek praw do takiej nieruchomości;

3) papierów wartościowych oraz pochodnych instrumentów finansowych niebędących papierami wartościowymi, dopuszczonych do publicznego obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach regulowanego rynku giełdowego, w tym uzyskane ze zbycia tych papierów albo instrumentów oraz z realizacji praw z nich wynikających;

4) tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji) w spółce, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną lub tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym, instytucji wspólnego inwestowania lub innej osobie prawnej i praw o podobnym charakterze lub z tytułu należności będących następstwem posiadania tych udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw - jeżeli co najmniej 50% wartości aktywów tej spółki, spółki niebędącej osobą prawną, tego funduszu inwestycyjnego, tej instytucji wspólnego inwestowania lub osoby prawnej, bezpośrednio lub pośrednio, stanowią nieruchomości położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa do takich nieruchomości;

4a) tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw o podobnym charakterze w spółce nieruchomościowej;

5) tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia;

6) niezrealizowanych zysków, o których mowa w rozdziale 5a.

Zgodnie z art. 3 ust. 5 ustawy o CIT:

Za dochody (przychody), o których mowa w ust. 3 pkt 5, uważa się przychody wymienione w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1, jeżeli nie stanowią dochodów (przychodów), o których mowa w ust. 3 pkt 1-4.

W przepisie tym, wyrażona została zasada ograniczonego obowiązku podatkowego, w myśl której państwo, na terytorium którego znajduje się źródło uzyskiwania przychodów, ma suwerenne prawo do opodatkowania podmiotów niebędących jego rezydentami podatkowymi w zakresie dochodów uzyskiwanych z takiego źródła.

Tytuły należności których wypłata rodzi po stronie wypłacającego (polskiego rezydenta podatkowego) obowiązek poboru podatku (art. 26 ust. 1 ustawy o CIT) zostały wymienione w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT, zgodnie z którym:

1. Podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów:

1) z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how),

2) z opłat za świadczone usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, wykonywanej przez osoby prawne mające siedzibę za granicą, organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

2a) z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze

- ustala się w wysokości 20% przychodów;

3) z tytułu należnych opłat za wywóz ładunków i pasażerów przyjętych do przewozu w portach polskich przez zagraniczne przedsiębiorstwa morskiej żeglugi handlowej, z wyjątkiem ładunków i pasażerów tranzytowych,

4) uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zagraniczne przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej, z wyłączeniem przychodów uzyskanych z lotniczego rozkładowego przewozu pasażerskiego, skorzystanie z którego wymaga posiadania biletu lotniczego przez pasażera

- ustala się w wysokości 10% tych przychodów.

W myśl natomiast art. 26 ust. 1 ustawy o CIT:

Osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b, 2d i 2e, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji. Przy weryfikacji warunków zastosowania stawki podatku innej niż określona w art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1, zwolnienia lub warunków niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, płatnik jest obowiązany do dochowania należytej staranności. Przy ocenie dochowania należytej staranności uwzględnia się charakter, skalę działalności prowadzonej przez płatnika oraz powiązania w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 5 płatnika z podatnikiem.

Art. 26 ust. 2e ustawy o CIT stanowi ponadto:

Jeżeli łączna kwota należności wypłacanych z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz art. 22 ust. 1 na rzecz podmiotu powiązanego, przekroczyła w roku podatkowym obowiązującym u wypłacającego te należności łącznie kwotę 2 000 000 zł na rzecz tego samego podatnika, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami są obowiązane jako płatnicy pobrać, z zastrzeżeniem ust. 2g, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat według stawki podatku określonej w art. 21 ust. 1 pkt 1 lub art. 22 ust. 1 od nadwyżki ponad kwotę 2 000 000 zł:

1) z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e;

2) bez możliwości niepobrania podatku na podstawie właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, a także bez uwzględniania zwolnień lub stawek wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Z treści ww. przepisów wynika, że od niektórych przychodów osiąganych na terytorium Polski przez podatników podlegających ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu pobierany jest podatek dochodowy w sposób zryczałtowany. Podatek ten nazywany jest podatkiem „u źródła” ze względu na szczególny sposób jego poboru, który dokonywany jest przez podmiot polski wypłacający określone należności na rzecz nierezydenta w trybie i na zasadach wymienionych w art. 26 ustawy o CIT.

Stosownie do art. 21 ust. 2 ustawy o CIT:

Przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Powyższe regulacje prawne wskazują na fakt, że w przypadku podmiotu, który nie ma na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, a uzyskuje przychody na tym terytorium, w kwestii sposobu opodatkowania pierwszeństwo mają postanowienia właściwej umowy w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu.

Stąd, co do zasady, przychody wymienione w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT podlegają ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce (opodatkowaniu u źródła).

Jednocześnie zauważyć należy, że katalog usług wskazanych w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT jest wprawdzie katalogiem otwartym, na co wskazuje sformułowanie „(...) oraz świadczeń o podobnym charakterze”, jednak w ramach tego katalogu za świadczenia o podobnym charakterze należy uznać świadczenia równorzędne pod względem prawnym do wymienionych w ustawie. Oznacza to, że aby dane świadczenie można było zakwalifikować do katalogu wskazanego powyżej, należy spełnić takie same przesłanki, aby daną usługę uzyskać, albo wynikają z niej takie same prawa i obowiązki dla stron. Innymi słowy lista ta obejmuje również takie świadczenia, które zasadniczo są podobne do wymienionych, lecz mogą być np. inaczej określane. Niemniej jednak sama nazwa umowy o świadczenie usługi nie może być wyłącznym czynnikiem determinującym daną usługę jako należącą do katalogu świadczeń podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób prawnych. Decydujące znaczenie dla stwierdzenia, że dane świadczenie mieści się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym ma treść postanowień umowy zawartej z kontrahentem zagranicznym, a przede wszystkim, charakter rzeczywiście wykonywanych świadczeń oraz zakres faktycznie wykonanych czynności, a nie tylko jego nazwa. Treść ww. przepisu jednoznacznie bowiem wskazuje, że oprócz usług wymienionych w tym przepisie ustawodawca objął obowiązkiem podatkowym także inne usługi niewymienione w tym przepisie o charakterze podobnym do świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń.

W orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego podkreśla się, że w aktualnym brzmieniu art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT świadczenia w nim wymienione można podzielić na dwie grupy. Pierwszą stanowią świadczenia wyraźnie nazwane, drugą tworzą świadczenia mające podobny charakter do świadczeń nazwanych. W tej drugiej grupie mieszczą się świadczenia posiadające cechy charakterystyczne dla świadczeń wprost wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT, ale dodatkowo posiadające również elementy charakterystyczne dla świadczeń innych od skonkretyzowanych w tym przepisie. Dla uznania, że świadczenie niewymienione wprost w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT jest objęte jego zakresem decydujące jest, aby elementy charakterystyczne dla świadczeń wprost wymienionych w omawianym przepisie przeważały nad cechami charakterystycznymi dla świadczeń w nim niewymienionych.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że w ramach Grupy świadczone są szeroko rozumiane usługi IT - w tym celu powołano grupowe centrum technologiczne - B., które nabywa od podmiotów trzecich licencje, usługi informatyczne oraz hardware na potrzeby całej Grupy, a także świadczy szeroko rozumiane usługi IT. B. to wyspecjalizowany podmiot posiadający wykwalifikowany personel oraz infrastrukturę konieczną do świadczenia w sposób efektywny usług IT na rzecz spółek z Grupy (w tym Spółki, a także innych spółek z Grupy posiadających siedzibę w Polsce - w zależności od zapotrzebowania).

Wskazali Państwo, że narzędzia technologiczne / systemy / aplikacje będą uprzednio nabywane od zewnętrznych dostawców, natomiast rolą B. będzie odpowiednie ich dostosowanie do potrzeb Grupy i następnie udostępnienie odpowiednim podmiotom. B. będzie aktualizować i rozwijać nabyte narzędzia, aby stworzyć pakiet narzędzi wewnętrznych (...) udostępnianych w modelu (...) dla podmiotów z Grupy. W związku z powyższym, Wnioskodawca będzie nabywał usługi w ramach modelu (...). Usługi (...) polegają na umożliwieniu dostępu do funkcjonalności oprogramowania zainstalowanego w środowisku sprzętowo-systemowym dostawcy usługi lub jego podwykonawcy. Wnioskodawca będzie nabywał więc możliwość korzystania z aplikacji oraz dostępu do oprogramowania (w szczególności w trybie „online”), bez potrzeby jego instalacji na określonym urządzeniu czy nośniku. Wymagany jest jedynie dostęp do sieci Internet oraz zalogowanie się na przeznaczonej do tego stronie internetowej. Powyższe usługi (...) stanowią rozwiązanie programowe, w ramach którego Spółka może wykorzystywać za pośrednictwem Internetu udostępnione aplikacje do określonych potrzeb biznesowych, np. korzystając funkcjonalności aplikacji bez konieczności ich instalacji na własnym sprzęcie komputerowym (bowiem cała infrastruktura, oprogramowanie i dane aplikacji znajdują się w centrum danych dostawy lub jego podwykonawcy). Spółka zaznacza przy tym, że usługi (...) są rozwiązaniem opartym na subskrypcji, hostowanym, wspieranym i obsługiwanym na żądanie. Podczas okresu obowiązywania subskrypcji Wnioskodawca ma dostęp do swoich danych w każdym momencie, mogąc je eksportować i odzyskiwać w standardowym formacie. Po zakończeniu świadczenia usługi dane Wnioskodawcy są usuwane z serwerów dostawcy aplikacji. Zgodnie z założeniami, w odniesieniu do nabywanych od B. usług, Spółka będzie otrzymywać jedynie ograniczone, niewyłączne prawo do korzystania z oprogramowania na określonej liczbie stanowisk, wyłącznie na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej jako użytkownik końcowy, bez możliwości dalszej licencji, sublicencji, sprzedaży czy też innej formy rozpowszechniania oprogramowania oraz bez możliwości wprowadzania zmian lub modyfikacji w oprogramowaniu objętym usługą (...). Zatem Spółka będzie odbiorcą końcowym (end-user), a jej pracownicy jako finalni użytkownicy są ostatecznymi konsumentami usługi. Wnioskodawca nabywając usługi (...) nie nabywa autorskich praw majątkowych do programów komputerowych, ani praw do infrastruktury dostawcy na podstawie zawartych umów, gdyż jego uprawnienia ograniczają się do faktycznego korzystania z oprogramowań.

Wskazali Państwo, że przedmiotem zapytania złożonego wniosku, są wydatki ponoszone za możliwość korzystania z ww. aplikacji / narzędzi / systemów udostępnionych w ramach modelu (...) (wydatki te obejmują również prace B. związane z ich odpowiednim dostosowaniem i aktualizacją, niemniej z perspektywy Spółki - kluczowym jest, że będzie miała w ogóle możliwość skorzystania z tych aplikacji).

Ponadto, w uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo, że usługi (...) polegają na umożliwieniu dostępu do funkcjonalności oprogramowania zainstalowanego w środowisku sprzętowo-systemowym dostawcy usługi lub jego podwykonawcy. Spółka będzie nabywała więc możliwość korzystania z aplikacji / narzędzi oraz dostępu do oprogramowania (w szczególności w trybie „online”), bez potrzeby jego instalacji na określonym urządzeniu czy nośniku. Wymagany jest jedynie dostęp do sieci Internet oraz zalogowanie się na przeznaczonej do tego stronie internetowej. Zatem, usługi (...) stanowią rozwiązanie programowe, w ramach którego Spółka może wykorzystywać za pośrednictwem Internetu udostępnione aplikacje / narzędzia / systemy do określonych potrzeb biznesowych, np. korzystając z funkcjonalności bez konieczności ich instalacji na własnym sprzęcie komputerowym (bowiem cała infrastruktura, oprogramowanie i dane aplikacji znajdują się w centrum danych dostawy lub jego podwykonawcy). Spółka wskazuje, że przykładowo w ramach aplikacji (…) może być możliwość przechowywania dokumentów utworzonych za pomocą tych aplikacji, ale nie jest to odrębna usługa polegająca na typowej usłudze „chmurowej”, w której Spółka przechowuje swoje dane, które wcześniej np. były przechowywane na fizycznych dyskach / serwerach Spółki (albowiem możliwość przechowywania danych - wynikających z korzystania udostępnionych aplikacji - w trybie online, jest istotą/częścią usług (...)). Ideą modelu (...) jest udostępnianie oprogramowania (aplikacji) online. Użytkownicy mają możliwość korzystania z danej aplikacji za pomocą Internetu. Dzięki udostępnionym aplikacjom w modelu (...), użytkownicy nie muszą kupować, instalować, aktualizować ani konserwować żadnego sprzętu ani oprogramowania. Istotą modelu (...) jest to, że efekty prac nie muszą być zapisywane na określonym urządzeniu czy nośniku. Model (...) umożliwia zapisywanie prac czy tworzenie dokumentów roboczych w aplikacjach, które są zainstalowane w środowisku sprzętowo-systemowym dostawcy usługi lub jego podwykonawcy. Użytkownik może powracać do efektów swoich prac wykonywanych w ramach udostępnionych w modelu (...) aplikacji tak długo jak ma dostęp do aplikacji. W przypadku utraty dostępu do aplikacji, utracony zostaje również dostęp do efektów prac (tj. przykładowo dokumentów). Innymi słowy, Spółka w zamian za wynagrodzenie płacone do B. (czyli de facto opłatę subskrypcyjną) uzyskuje wyłącznie prawo do wykorzystania omawianych narzędzi dla własnych potrzeb w ściśle określonym zakresie (w tym zakresie nie dochodzi do przeniesienia autorskich praw majątkowych do narzędzi, ani praw do infrastruktury dostawcy czy podwykonawcy). Spółka w ramach nabywanych od B. usług, nie będzie dzierżawić przestrzeni dyskowej / mocy obliczeniowej / infrastruktury / sprzętu informatycznego.

Analizując obowiązek pobrania podatku u źródła od licencji użytkownika końcowego, należy odnieść się do przepisów określających zakres praw autorskich.

W celu określenia zakresu praw autorskich wg polskich przepisów, należy odnieść się do art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2509 ze zm., dalej: „ustawa o prawie autorskim”), który stwierdza, że:

Przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

Ponadto w art. 1 ust. 2 pkt 1 ustawy o prawie autorskim stwierdza się, że:

W szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe).

W art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim, zawarto ogólną normę, opisującą utwór, będący przedmiotem prawa autorskiego, natomiast ust. 2 tego artykułu ma charakter pomocniczy. Dla uznania danego dzieła za przedmiot prawa autorskiego nie wystarcza ustalenie, że mieści się ono w jednej z nazwanych ustawowo kategorii, podanych jako katalog otwarty. Ustawodawca, wyszczególniając przykładowe kategorie utworów, posłużył się porządkującym kryterium przedmiotu twórczości i użytych w niej środków wyrazu. Oznacza to, że niektóre dzieła chronione mogą być przyporządkowane do więcej niż jednego przedziału klasyfikacyjnego. Utwory wyrażone w sposób określony w art. 1 ust. 2 pkt 1 stanowią niejednorodną grupę utworów będących przedmiotem prawa autorskiego. Grupa ta została wyodrębniona ze względu na stosowane przez twórcę techniczne środki wyrazu, czyli utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi. W grupie tej wyodrębniono podkategorie wg przedmiotu twórczości, czyli literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe.

W myśl art. 74 ust. 1 ustawy o prawie autorskim:

Programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie, o ile przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej.

Ponadto, zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Jak wskazuje powołany przepis, program komputerowy podlega ochronie niezależnie od formy (sposobu) wyrażenia, a więc w postaci „programu źródłowego” i „programu maszynowego”, „programu wpisanego do pamięci stałej komputera”, itd. Podlega on ochronie również wówczas, gdy jest utrwalony w odręcznie sporządzonych notatkach, w dokumentacji projektowej, wytwórczej i użytkowej.

Stosownie do treści art. 74 ust. 4 tej ustawy:

Autorskie prawa majątkowe do programu komputerowego, z zastrzeżeniem przepisów art. 75 ust. 2 i 3, obejmują prawo do:

1)trwałego lub czasowego zwielokrotnienia programu komputerowego w całości lub w części jakimikolwiek środkami i w jakiejkolwiek formie; w zakresie, w którym dla wprowadzania, wyświetlania, stosowania, przekazywania i przechowywania programu komputerowego niezbędne jest jego zwielokrotnienie, czynności te wymagają zgody uprawnionego;

2)tłumaczenia, przystosowywania, zmiany układu lub jakichkolwiek innych zmian w programie komputerowym, z zachowaniem praw osoby, która tych zmian dokonała;

3)rozpowszechniania, w tym użyczenia lub najmu, programu komputerowego lub jego kopii.

Reasumując, należy stwierdzić, że w rozumieniu polskich przepisów o prawie autorskim, przedmiotem tego prawa są wszelkie przejawy działalności twórczej o indywidualnym charakterze bez względu na to, czy są to dzieła artystyczne, utwory naukowe lub literackie. Program komputerowy został wymieniony przez ustawodawcę jako przedmiot prawa autorskiego. Łączna subsumcja art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT oraz powołanych przepisów prawa autorskiego nie pozostawia wątpliwości, że opłaty z tytułu licencji na oprogramowanie komputerowe co do zasady podlegają w Polsce opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym u źródła.

W tym stanie rzeczy, w myśl art. 21 ust. 2 updop należy przeanalizować, czy postanowienia umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, nie wyłączają lub nie ograniczają prawa Polski do opodatkowania przedmiotowych dochodów.

W związku z powyższym, w niniejszej sprawie zasadne jest odwołanie się do przepisów Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisanej w Berlinie dnia 14 maja 2003 r. (Dz.U. z 2005 r., Nr 12, poz. 90, dalej: „UPO”).

Zgodnie z treścią art. 12 ust. 1 UPO:

Należności licencyjne, powstające w Umawiającym się Państwie i wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Stosownie do postanowień art. 12 ust. 2 UPO:

Jednakże należności licencyjne, o których mowa w ustępie 1 niniejszego artykułu, mogą być także opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z jego ustawodawstwem, ale jeżeli osoba uprawniona do należności licencyjnych ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5 procent kwoty brutto należności licencyjnych.

Z kolei w myśl art. 12 ust. 3 UPO:

Określenie „należności licencyjne” użyte w niniejszym artykule oznacza wszelkiego rodzaju należności płacone za użytkowanie lub prawo do użytkowania wszelkich praw autorskich do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego, włącznie z filmami dla kin, wszelkiego patentu, znaku towarowego, wzoru lub modelu, planu, tajemnicy technologii lub procesu produkcyjnego lub za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego lub za informacje dotyczące doświadczenia w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej. Postanowienie to stosuje się odpowiednio do wszelkiego rodzaju wypłat za użytkowanie lub prawo do użytkowania nazwy, zdjęcia lub innych podobnych praw osobistych oraz do wypłat otrzymywanych jako wynagrodzenie za nagranie przez radio lub telewizję występów sportowców lub artystów.

Mając powyższe na uwadze oraz odnosząc się do definicji należności licencyjnych zawartej w ww. umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania, należy podkreślić, że Państwa -Strony tej umowy posłużyły się sformułowaniami obejmującymi całość chronionych praw autorskich na gruncie polskiej ustawy. Fakt, że program komputerowy jest utworem stanowiącym przedmiot prawa autorskiego jest czynnikiem wystarczającym do włączenia oprogramowania do definicji należności licencyjnych odnoszących się do wszelkich praw autorskich dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego. Intencją Państw-Stron Umowy było objęcie zakresem dyspozycji artykułów odnoszących się do pojęcia „należności licencyjnych”, wszelkich dochodów uzyskiwanych w związku z korzystaniem z jakiegokolwiek dzieła czy utworu chronionego prawem autorskim na gruncie prawa krajowego. Dochód z tytułu użytkowania lub prawa do użytkowania programów komputerowych należy traktować jako należności licencyjne, albowiem program komputerowy stanowi utwór będący przedmiotem prawa autorskiego.

Interpretując przepisy zawarte w ww. UPO należy zwrócić uwagę na tekst Modelowej Konwencji OECD w sprawie podatku od dochodu i majątku, stanowiącej wzór umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawieranych przez Polskę, jak i brzmienia Komentarza do niej. Zostały one wypracowane w drodze konsensusu przez wszystkie państwa członkowskie OECD, które zobowiązały się tym samym do stosowania zawartych w nich postanowień. Modelowa Konwencja, jak i Komentarz do niej nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa, natomiast stanowią wskazówkę, jak należy interpretować zapisy umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania.

Zatem obowiązki podatkowe podmiotów z siedzibą w odrębnych państwach należy rozpatrywać z uwzględnieniem postanowień umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania oraz Modelowej Konwencji OECD wraz z Komentarzem. I tak, pkt 13.1 Komentarza do art. 12 Modelowej Konwencji OECD (należności licencyjne), wyraźnie stwierdza, że program komputerowy może być traktowany jako utwór literacki, artystyczny lub naukowy, przy czym, o ile ustawodawstwo krajowe nie stanowi inaczej, najbardziej uzasadnione jest traktowanie programów komputerowych jako dzieła naukowego. Zatem, w przypadku braku wymienienia dochodów z tytułu użytkowania lub prawa do użytkowania programów komputerowych w definicji „należności licencyjnych”, należy uznać program komputerowy za utwór literacki, artystyczny lub naukowy i dochód uzyskiwany z tytułu użytkowania takich programów traktować dla celów podatkowych jak „należność licencyjną”, której opodatkowanie powinno być rozpatrywane na gruncie międzynarodowego prawa podatkowego. Natomiast w pkt 14 do art. 12 Komentarza Modelowej Konwencji wskazano, że prawa umożliwiające jedynie faktyczne korzystanie z programu, nie stanowią tytułu do naliczania opłat licencyjnych.

Według Komentarza do transakcji dotyczących wytworów cyfrowych, takich jak obrazy, dźwięki lub teksty, należy stosować odpowiednio konstrukcje przewidziane dla programów komputerowych. Zgodnie z punktem 14.2 Komentarza wykorzystywanie programów komputerowych wyłącznie dla własnych potrzeb, w tym powielanie w celu zapewnienia możliwości korzystania z programu, nie stanowi należności licencyjnej.

Jednocześnie należy podkreślić, że prawo do korzystania z oprogramowania komputerowego, zgodnego z prawem autorskim, przekazywane może być na wiele sposobów.

Zaliczenie należności do odpowiedniej kategorii przychodów w rozumieniu ustawy o CIT oraz UPO zależy od istoty praw, jakie są nabywane w ramach umowy przewidującej prawo do korzystania z oprogramowania komputerowego.

Zatem, jeżeli zakres uprawnień nabywcy do korzystania z oprogramowania komputerowego udostępniony jest w ramach licencji end-user, to jest to zakres ograniczony jedynie do wykorzystania go na własne potrzeby.

Z opisu wniosku wynika, że w odniesieniu do nabywanych od B. usług, Spółka będzie otrzymywać jedynie ograniczone, niewyłączne prawo do korzystania z oprogramowania na określonej liczbie stanowisk, wyłącznie na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej jako użytkownik końcowy, bez możliwości dalszej licencji, sublicencji, sprzedaży czy też innej formy rozpowszechniania oprogramowania oraz bez możliwości wprowadzania zmian lub modyfikacji w oprogramowaniu objętym usługą (...).

W konsekwencji wydatki związane z nabyciem licencji end-user nie stanowią należności licencyjnych w rozumieniu art. 21 ust. 1 ustawy o CIT, ani UPO, a tym samym nie podlegają opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Z kolei usługi typu (...) (dalej: „(...)” z ang. oprogramowanie jako usługa), polegają na umożliwieniu dostępu do funkcjonalności oprogramowania zainstalowanego w środowisku sprzętowo-systemowym usługodawcy lub jego podwykonawcy. Usługi (...) stanowią kompleksowe rozwiązanie programowe, w ramach którego cała podstawowa infrastruktura, oprogramowanie i dane aplikacji znajdują się w centrum danych dostawcy, dzięki czemu użytkownik może korzystać z funkcjonalności oprogramowania za pośrednictwem Internetu, bez konieczności angażowania własnej infrastruktury i urządzeń. Wnioskodawca w zamian za opłaty z tytułu dostępu do oprogramowania uzyskuje prawo do wykorzystania oprogramowania dla własnych potrzeb w ściśle określonym zakresie.

Umowy te nie przenoszą autorskich praw majątkowych do oprogramowania/programów komputerowych, ani praw do infrastruktury dostawcy. W ramach usług (...)Spółka nabywa więc jedynie wąski zakres uprawnień, które sprowadzają się do użytkowania nabytego oprogramowania zgodnie z jego przeznaczeniem, na określonej liczbie stanowisk.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że w ramach nabywanych od B. usług, nie będziecie Państwo dzierżawić przestrzeni dyskowej / mocy obliczeniowej / infrastruktury / sprzętu informatycznego.

Tym samym należności za usługi (...) nie stanowią także należności licencyjnych i nie podlegają opodatkowaniu podatkiem u źródła.

W związku z powyższym wobec tych usług nie znajdzie zastosowania art. 26 ust. 1 ustawy o CIT. Obowiązek pobrania przez płatnika zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, dotyczy bowiem wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT. W przedstawionym zdarzeniu przyszłym nie obejmuje on swoją dyspozycją wymienionych usług (...) na własne potrzeby, gdyż usługi te nie zostały wymienione jako podlegające opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób prawnych, na podstawie ww. art. 21 ustawy o CIT. Usługi te nie stanowią usług wskazanych w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT, jak również usług o charakterze podobnym do tych usług. Zatem, dokonując wypłaty wynagrodzenia na rzecz podmiotu zagranicznego za ww. usługi, nie jesteście Państwo zobowiązani do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od płatności na rzecz podmiotu zagranicznego na podstawie art. 26 ust. 1 ustawy o CIT.

Zatem, Państwa stanowisko, w powyższym zakresie jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Należy także zaznaczyć, że pytanie przedstawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, tutejszy Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (Państwa zapytania). Zatem, inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nie objęte pytaniem, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.

W odniesieniu do powołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych stwierdzić należy, że dotyczą one tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, w określonych stanach faktycznych czy zdarzeniach przyszłych i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy Ordynacja podatkowa. Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i/lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00