Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 16 maja 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-3.4012.155.2023.2.PRM

Miejsce świadczenia i opodatkowanie organizacji wieczorów kawalerskich dla kontrahenta z Francji oraz Czech, a także dokumentowania na rzecz ww. kontrahentów sprzedaży czasu i wiedzy Wnioskodawczyni związanej z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie:

opodatkowania sprzedaży organizacji wieczorów kawalerskich na rzecz kontrahentów z Francji i Czech, na które składają się m.in. transport, zakwaterowanie, usługa gastronomiczna oraz więcej niż jedna aktywność (paintball, strzelnica, tor kartingowy, rejs katamaranem (prywatnym statkiem), przejazd limuzyną) wybrana przez grupę, zgodnie z art. 28n ust. 1 ustawy – jest prawidłowe,

opodatkowania sprzedaży organizacji wieczorów kawalerskich na rzecz kontrahentów z Francji i Czech, na które składają się m.in. transport, zakwaterowanie, usługa gastronomiczna oraz jedna aktywności (paintball, strzelnica, tor kartingowy, rejs katamaranem (prywatnym statkiem), przejazd limuzyną) wybrana przez grupę, zgodnie z art. 28b ustawy – jest nieprawidłowe,

dokumentowania sprzedaży Pani czasu i wiedzy związanej z prowadzoną działalnością gospodarczą fakturą z adnotacją „odwrotne obciążenie” - jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

20 marca 2023 r. wpłynął Pani wniosek z 20 marca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy miejsca świadczenia i opodatkowania organizacji wieczorów kawalerskich dla kontrahenta z Francji oraz Czech, a także dokumentowania na rzecz ww. kontrahentów sprzedaży Pani czasu i wiedzy związanej z prowadzoną działalnością gospodarczą. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 2 maja 2023 r. (wpływ 2 maja 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Pani działalność opiera się na wykonaniu zlecenia dla kontrahenta zagranicznego, który w tym przypadku jest czynnym podatnikiem VAT.

Zainteresowani klienci (głównie wieczory kawalerskie zwane dalej grupami) wybierają aktywności na stronie internetowej kontrahenta i jeśli decydują się na organizacje kawalerskiego w Polsce, kontrahent przedstawia Pani informacje jakie aktywności wybrała dana grupa w Polsce, aby mogła je Pani zarezerwować.

Aktywności jakie rezerwuje Pani grupom czasami obejmują więcej niż jedną aktywność, np. strzelnica i paintball, natomiast niektóre grupy mają tylko jedną składową w planie, np. tylko strzelnice. Kiedy dostaje Pani od kontrahenta wytyczne jaką aktywność należy zarezerwować to płaci Pani za aktywność, bierze Pani faktury kosztowe na swoją firmę i wysyła kontrahentowi plan z godzinami i adresami oraz ewentualny kontakt do kierowcy jeśli grupa ma aktywność zarezerwowaną z przejazdem. Kontrahent te informacje przesyła do grupy, prawdopodobnie podpisuje z nimi również jakąś umowę współpracy, ale nie jest to wiedza jaką Pani posiada.

Będą miały miejsce również takie sytuacje kiedy Pani zadaniem jest rozeznanie rynku i sprawdzenie danych aktywności, porobienie zdjęć i negocjacje cen przy stałej współpracy z dostawcami aktywności – w tym przypadku polskimi podatnikami. Wtedy osobiście jeździ Pani po Polsce i sprawdza potencjalne aktywności, które kontrahent może później reklamować na swojej stronie internetowej.

Poniżej przedstawia Pani opis aktywności, w formie w jakiej grupy je rezerwują:

Paintball – grupa nie tylko wchodzi na pole paintballowe, ale korzysta z całego jego wyposażenia, czyli broni na sprężone powietrze, kombinezonów i kasków. Grupa korzysta z pola razem z jego wyposażeniem tyle czasu na ile wykupiony jest pakiet kulek, czyli aż wykorzysta daną ilość kulek z możliwością wykupienia większej ilości. W czasie, gdy grupa jest na polu paintballowym nie ma tam innych klientów, chyba że dany usługodawca ma na jednym obiekcie kilka wydzielonych pól. Wtedy również grupa na swoim polu bawi się/strzela sama.

Strzelnica – grupa ma zarezerwowany wstęp na strzelnicę z pakietem broni jaką będą używać. Instruktor pokazuje grupie jak z danej broni korzystać. Pakiet zawiera ilość nabojów przypisany do każdej z broni. Grupa oprócz broni korzysta z okularów, nauszników i jednorazowych tarcz dostępnych na strzelnicy.

Tor Kartingowy – grupa ma zakupione wejście na tor kartingowy na określony czas lub liczbę okrążeń. Grupa korzysta z gokartów i kominiarek dostępnych na torze. Na torze kartingowym mogą być inni klienci lub też są przypadki, kiedy grupa ma wykupiony tor na wyłączność.

Rejs katamaranem – grupa ma zarezerwowany prywatny rejs ze sternikiem i oprawą muzyczną na godziny. Rejs jest krajoznawczy i ma na celu swego rodzaju zwiedzanie miasta. Z grupą nie ma przewodnika, jedynie sternik.

Przejazd limuzyną – grupa jest odbierana z punktu A i odstawiana do punktu A po krajoznawczej przejażdżce po mieście limuzyną. W limuzynie jest kierowca, oprawa muzyczna, alkohol i zastawa szklana.

Mimo, że w przypadku każdej grupy sytuacja z daną aktywnością wygląda tak samo - jej zakres i forma są takie same, usługodawcy różnie opisują wystawiane faktury. Przykłady:

strzelnica: „spotkanie integracyjne”, „szkolenie strzeleckie”, „impreza sportowo- rekreacyjna”, „organizacja szkolenia strzeleckiego”, „strzelanie z instruktorem”, „organizacja imprezy integracyjnej”;

gokarty: „spotkanie integracyjne tor kartingowy”, „Usługa Rekreacyjna - Sprzedaż Biletów”, „Wstęp na tor”;

rejs: „przewóz pasażerski statkiem”, „organizacja rejsu kawalerskiego”, „usługa w zakresie rezerwacji”, „wynajem statku z załogą do przewozu pasażerów”, „rejs”;

paintball: „organizacja imprezy integracyjnej paintball”;

limuzyna: „przewóz osób”, „wynajem limuzyny z kierowcą”.

Doprecyzowanie i uzupełnienie opisu sprawy

Zdarzenie 1 tzn. sprzedaż kompleksowej usługi, na którą składają się m.in. transport, zakwaterowanie i usług gastronomiczna.

Kontrahenci, na rzecz których świadczy Pani usługę w tym zdarzeniu są z Czech i Francji.

W tym konkretnym zdarzeniu nabywa Pani od innych podatników - z których to usług będą korzystać Pani nabywcy – usługi gastronomiczne, zakwaterowanie, transport, strzelnicę, paintball, rejs statkiem prywatnym, tor kartingowy, przejazd limuzyną. We wniosku wskazała Pani na jakiej zasadzie grupy korzystają z powyższych aktywności.

Z kontrahentami ma Pani jedynie zawarte umowy ustne, imprezy są organizowane tak jak jest na dany moment potrzeba i faktury zawsze wystawiane są jako „organizacja imprezy” bez zaznaczenia jaka to impreza.

Zdarzenie 2 tzn. świadczenie na rzecz kontrahenta jednej usługi.

Kontrahenci, na rzecz których świadczy Pani usługę w tym zdarzeniu są z Czech i Francji.

Usługi które zamierza Pani nabywać i odsprzedać to usługi gastronomiczne, zakwaterowanie, transport, strzelnica, paintball, rejs statkiem prywatnym, tor kartingowy, przejazd limuzyną. We wniosku zostało wskazane na jakiej zasadzie grupy korzystają z powyższych aktywności.

W tym zdarzeniu rezerwuje i płaci Pani za aktywności, faktura od dostawcy jest wystawiana na Pani firmę po czym wystawiana jest kontrahentowi faktura z Pani marżą i poniesionymi wydatkami.

Rezerwuje Pani aktywności, opłaca je i odbiera fakturę na swoją firmę po czym wystawia Pani fakturę dla kontrahenta z kosztami i narzuconą marżą, biorąc pod uwagę, że jest zakupiona dla grupy jedna aktywność a nie usługa kompleksowa.

Każdą fakturę bierze Pani na siebie. Pani wątpliwości dotyczą tego czy dane aktywności, tak jak korzystają z nich grupy, są usługą wstępu czy nie, ponieważ czytając już wydane interpretacje według Pani – nie są.

Zdarzenie 3 tzn. sprzedawanie jedynie Pani czasu i wiedzy.

Kontrahenci, na rzecz których świadczy Pani usługę w tym zdarzeniu są z Czech i Francji.

Nie ma Pani z kontrahentami zawartych umów. Pani praca jest dostosowana do aktualnych potrzeb. Konkretna usługa jaką wykonuje Pani sprzedając czas i wiedzę to:

1)Wyjazdy do większych miast w Polsce w celu sprawdzenia dostawców aktywności, negocjacji cen, spotkania z nowymi dostawcami.

2)Wyjazd do Czech czy Francji w celu poznania tamtejszych ofert i porównania z tym co jest w Polsce.

Nie ma konkretnego sposobu wyliczania wynagrodzenia - wynagrodzenie i marża są ustalane indywidualnie pod daną grupę czy czynność jaką ma Pani wykonać i są bardzo różne.

Usługa wykonana powyżej będzie odrębną usługą niż w pozostałych zdarzeniach. Jak jeździ Pani po Polsce i sprawdza aktywności to nie ma to związku z żadną konkretną grupą, która aktualnie tam jest tylko dla grup przyszłych.

Pytania ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu do wniosku

1)Na podstawie art. 28g ust. 1 ustawy o VAT zwraca się Pani z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do definicji czy podane powyżej aktywności (które opisała Pani we wniosku czyli strzelnica, paintball, rejs statkiem prywatnym, tor kartingowy, przejazd limuzyną) w formie z jakiej korzystają z nich grupy są biletami wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne lub usługą transportu, czyli gdzie powinny być opodatkowane?

2)Drugie pytanie dotyczy interpretacji usług bezkosztowych dla klienta zagranicznego – czy jeśli sprzedaje Pani swój czas i wiedzę związaną z działalnością, osobiście jeździ Pani po Polsce i sprawdza potencjalne aktywności, które kontrahent może później reklamować na swojej stronie internetowej, faktura powinna być wystawiona na odwrotne obciążenie?

3)Trzecie pytanie natomiast dotyczy sytuacji kiedy grupa ma jedną aktywność (nie jest to kompleksowa usługa), czy miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika zagranicznego jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej?

Pani stanowisko w sprawie ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu do wniosku

Artykuł wyklucza bilety wstępu z możliwości wystawienia faktury na odwrotne obciążenie, więc chciałaby Pani ustalić co jest usługą wstępu a co nie, aby poprawnie wystawiać faktury. Pani stanowisko jest takie, że te aktywności, tak jak z nich korzystają grupy, nie są usługą wstępu co wynika z innych interpretacji.

W myśl przepisów i Pani interpretacji stanu faktycznego faktury, które dla pojedynczej grupy zawierają kompleksową usługę, czyli dwie składowe oraz transport, zakwaterowanie lub usługę gastronomiczną są wystawiane z VAT-marża.

Natomiast jeśli grupa ma tylko jedną aktywność, która nie jest żadną z powyższych lub jeśli na fakturę składa się sprzedawanie jedynie Pani czasu i wiedzy – Pani zdaniem - faktura jest wystawiana zgodnie z art. 28b ustawy, gdzie miejscem świadczenia usługi jest miejsce gdzie kontrahent ma siedzibę - na odwrotne obciążenie.

Aktywności, które przestawiła Pani według swojej wiedzy i poprzednich dostępnych w internecie interpretacji, w Pani opinii, nie są biletami wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne ani w ogóle nie są biletami wstępu czy usługą transportu.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe w części dotyczącej opodatkowania sprzedaży organizacji wieczorów kawalerskich na rzecz kontrahentów z Francji i Czech, na które składają się m.in. transport, zakwaterowanie, usługa gastronomiczna oraz więcej niż jedna aktywność (paintball, strzelnica, tor kartingowy, rejs katamaranem (prywatnym statkiem), przejazd limuzyną) wybrana przez grupę, zgodnie z art. 28n ust. 1 ustawy, natomiast w pozostałym zakresie jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu tym podatkiem podlegają:

1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2)eksport towarów;

3)import towarów na terytorium kraju;

4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają określone czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju. Stosownie do definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terytorium kraju - rozumie się przez to terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

W myśl art. 2 pkt 22 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W przypadku świadczenia usług, istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi, od tego bowiem zależy, czy dane świadczenie podlega opodatkowaniu tym podatkiem w Polsce, czy też nie.

Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług regulują przepisy art. 28a do 28o ustawy.

Stosownie do art. 28a ustawy:

Na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

1)ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:

a)podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,

b)osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;

2)podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

Powyższy artykuł wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji, jest podmiot wykonujący samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej wynikającej z art. 15 ust. 2 ustawy. W myśl tego przepisu:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Ogólna zasada dotycząca miejsca świadczenia usług na rzecz podatników zawarta została w art. 28b ust. 1 ustawy. Przepis ten stanowi, że:

Miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Natomiast w myśl art. 28b ust. 2 ustawy:

W przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Zatem z powyższych przepisów wynika, że miejscem świadczenia usług na rzecz podatnika, w rozumieniu art. 28a ustawy, dla których ustawodawca nie przewidział szczególnych zasad ustalania miejsca świadczenia usług jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę swojej działalności gospodarczej. Jeżeli jednak usługi te są świadczone na rzecz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika znajdującego się w miejscu innym niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Dla niektórych usług określono szczególny sposób określania miejsca ich świadczenia. Stosownie do art. 28g ust. 1 ustawy:

Miejscem świadczenia usług wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, takie jak targi i wystawy, oraz usług pomocniczych związanych z usługami wstępu na te imprezy, świadczonych na rzecz podatnika, jest miejsce, w którym te imprezy faktycznie się odbywają.

Zgodnie z art. 28n ust. 1 ustawy:

W przypadku świadczenia usług turystyki, o których mowa w art. 119 ust. 1, miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie usługodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.

W myśl art. 28n ust. 2 ustawy:

W przypadku, gdy usługi turystyki, o których mowa w art. 119 ust. 1, są świadczone ze stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej usługodawcy znajdującego się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Stosownie do treści art. 28n ust. 3 ustawy:

W przypadku gdy usługodawca nie posiada siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, o którym mowa w ust. 2, miejscem świadczenia usług turystyki, o których mowa w art. 119 ust. 1, jest miejsce, w którym posiada on stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.

Z opisu sprawy wynika, że Pani kontrahenci to podmioty prowadzące działalność gospodarczą z Francji i Czech. W ramach organizacji wieczoru kawalerskiego dla ww. kontrahentów rezerwuje Pani aktywności jakie wybrała grupa np. paintball, strzelnica, tor kartingowy, rejs katamaranem, przejazd limuzyną. Grupa zainteresowana zorganizowaniem wieczoru kawalerskiego w Polsce może wybrać jedną spośród powyższych aktywności lub kilka z nich. Kontrahent przedstawia Pani informacje jakie aktywności grupa wybrała w celu ich zarezerwowania i opłacenia przez Panią. Od sprzedawców tych usług otrzymuje Pani faktury na swoją firmę. Niezależnie od tego czy grupa wybiera jedną czy dwie lub więcej aktywności odsprzedając wybrane aktywności kontrahentowi wystawia Pani jedną fakturę uwzględniając poniesione koszty i narzuconą marżę. Faktury wystawiane są jako „organizacja imprezy”. W organizację imprezy dla grup – zarówno tych z wybraną jedną aktywnością jak i z więcej niż jedną aktywnością – wliczona jest także usługa gastronomiczna, zakwaterowanie oraz transport.

Pani wątpliwości sformułowane we wniosku dotyczą określenia miejsca świadczenia sprzedaży usługi organizacji wieczoru kawalerskiego, na rzecz kontrahenta z Francji i Czech, na którą składają się m.in. transport, zakwaterowanie, usługa gastronomiczna oraz co najmniej jedna aktywność (paintball, strzelnica, tor kartingowy, rejs katamaranem (prywatnym statkiem), przejazd limuzyną) wybrana przez grupę.

Odnosząc się do Pani wątpliwości należy zauważyć, w celu prawidłowego opodatkowania świadczonej usługi, na którą składa się usługa gastronomiczna, zakwaterowanie, transport oraz co najmniej jedna aktywność wybrana przez grupę należy ustalić miejsce jej świadczenia, jednakże żeby tego dokonać konieczne jest w pierwszej kolejności zidentyfikowanie z jaką usługą, świadczoną przez Panią, mamy do czynienia.

Pani zdaniem, powyższe aktywności nie stanowią usług wstępu, o których mowa w art. 28g ustawy, w związku z czym kontrahentowi występującemu w imieniu grupy zainteresowanej nabyciem wieczoru kawalerskiego w Polsce z dwiema wybranymi aktywnościami oraz transportem, zakwaterowaniem i usługą gastronomiczną wystawia Pani fakturę z oznaczeniem VAT-marża (usługa turystyki). Natomiast dla grupy, która wybrała jedną aktywność, a którą odsprzeda Pani kontrahentowi (wystawiając jedną fakturę na całość) z uwzględnieniem świadczonej dla danej grupy usługi gastronomicznej, zakwaterowania oraz transportu, w Pani ocenie, faktura powinna być wystawiona zgodnie z art. 28b ustawy.

Z uwagi na brak w ustawie VAT definicji pojęcia „wstęp” należy w tym celu sięgnąć do wykładni językowej. Słownik Języka Polskiego, definiuje pojęcie wstępu wskazując m.in., że jest to „możliwość wejścia gdzieś, prawo uczestniczenia w czymś”. Zatem pod pojęciem „wstępu” należy rozumieć możliwość wejścia gdzieś, prawo uczestniczenia w czymś, przy czym nie ma znaczenia forma biletu (lub opłaty), tzn. czy jest to opłata startowa, jednorazowy bilet, czy też karnet upoważniający do kilku wejść. Dodatkowo należy zauważyć, że wejścia (wstępu) nie można kojarzyć tylko z możliwością wejścia np. do określonego miejsca (pomieszczenia). Ze wstępem w rozumieniu ww. przepisów związane jest określone świadczenie (typowe dla danego obiektu). I tak np. z nabyciem biletu wstępu do teatru związana jest możliwość obejrzenia przedstawienia, w przypadku parku rozrywki – możliwość korzystania z określonych urządzeń, sali tanecznej – możliwość tańczenia, na imprezę sportową – możliwość obejrzenia rozgrywanych na danym obiekcie zawodów, „na siłownię” – możliwość wykonywania ćwiczeń siłowych przy wykorzystaniu znajdujących się na jej terenie przyrządów, do parku narodowego – możliwość oglądania obiektów przyrodniczych znajdujących się na jego terenie.

Tym samym pojęcia wstępu nie należy ograniczać jedynie do biernego uczestnictwa w danym przedsięwzięciu, a więc wyłącznie do wejścia do danego obiektu bez możliwości korzystania z urządzeń tam się znajdujących, jeżeli korzystanie z tych urządzeń wiąże się z typowym użytkowaniem danego obiektu w ramach wstępu do tego obiektu (tak jak np. wstęp „na siłownię”, czy do parku rozrywki).

Wskazać należy, że ustawa nie zawiera również definicji „usług turystyki”. Usługami turystyki są wszelkie usługi związane z organizacją turystyki świadczonej dla osób (turystów), odbywających podróż w celach wypoczynkowych. Służą one zaspokajaniu potrzeb osób podróżujących turystycznie i polegają na organizowaniu indywidualnych lub zbiorowych wyjazdów poza miejsce stałego zamieszkania turysty. W ramach usługi turystycznej świadczeniobiorca zaspokaja potrzeby turystów przez różne usługi jednostkowe m.in. nocleg, wyżywienie, uczestnictwo w atrakcjach.

Pakietem usług w turystyce nazywa się zestaw usług turystycznych służących zaspokojeniu kompleksowych potrzeb. Pakiet usług bywa kombinacją dwóch (np. hotel i wyżywienie, przejazd i nocleg) lub więcej elementów oferowanych przez sprzedawcę jako jeden produkt po określonej cenie (por. J. Altkorn „Marketing w turystyce”, Warszawa 2002 r., s. 99).

Definicji legalnej usług turystyki nie odnajdujemy również w innych ustawach podatkowych. Odnajdujemy ją natomiast w treści art. 307 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 s. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą, zgodnie z którym:

Transakcje dokonywane na warunkach przewidzianych w art. 306 przez biura podróży w zakresie realizacji podróży uznawane są za pojedynczą usługę świadczoną przez biuro podróży na rzecz turysty.

Pojedyncza usługa podlega opodatkowaniu w państwie członkowskim, w którym biuro podróży ma siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, z którego świadczy usługi.

Wskazać w tym miejscu należy, że w myśl art. 306 ust. 1 Dyrektywy:

Państwa członkowskie stosują procedurę szczególną VAT, zgodnie z niniejszym rozdziałem, do transakcji dokonywanych przez biura podróży, o ile biura te występują we własnym imieniu wobec nabywców oraz gdy wykorzystują one do realizacji podróży towary dostarczane i usługi świadczone przez innych podatników.

Niniejsza procedura szczególna nie ma zastosowania do biur podróży, które działają wyłącznie w charakterze pośredników i do których w celu obliczenia podstawy opodatkowania stosuje się art. 79 akapit pierwszy lit. c).

Natomiast zgodnie z art. 306 ust. 2 Dyrektywy:

Do celów niniejszego rozdziału, organizatorzy wycieczek turystycznych są traktowani jak biura podróży.

Ustawa o podatku od towarów i usług jak również Dyrektywa 112 nie zawierają definicji pojęć „biuro podróży oraz „organizator wycieczek turystycznych”. W sprawach połączonych C-308/96 i C-94/97 Commissioners of Customs and Excise v T.P. Madgett, R.M. Baldwin and The Howden Court Hotel Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) uznał, że specjalne zasady opodatkowania agentów turystycznych i biur podróży, określone w artykule 26 VI Dyrektywy 77/388, mają zastosowanie do podmiotów gospodarczych, nawet jeśli nie są one formalnie agentami turystycznymi ani biurami podróży, o ile organizują one wycieczki lub wyjazdy zorganizowane we własnym imieniu i powierzają innym podatnikom wykonanie usług związanych z tą działalnością. Spełnienie powyższego kryterium należy oceniać poprzez analizę czynności wykonywanych przez dany podmiot, nie zaś jego formalnego statusu. Trybunał stwierdził, że dla możliwości stosowania wspomnianej procedury istotny jest nie tyle status podmiotu, co charakter wykonywanych czynności. Jeżeli czynności te stanowią usługi turystyczne, a pozostałe warunki określone w przepisach dotyczącej procedury szczególnej są spełnione, to procedura ta może być zastosowana.

Powyższe regulacje odnoszą się do usług, które w całości składają się na usługę turystyczną. Użycie w cytowanym przepisie słowa „w szczególności” oznacza, że jest to katalog otwarty. Konsekwentnie, inne usługi stanowiące składnik usługi turystyki również powinny być uwzględnione. Podkreślić również należy, że czynnikiem wyróżniającym konkretną czynność jako usługę, jest przede wszystkim to, że świadczenie tej czynności zmierza do zaspokojenia określonej potrzeby zamawiającego.

Co istotne art. 119 ustawy o VAT, do którego odwołuje się art. 28n ust. 1 ustawy, wprowadza szczególny sposób opodatkowania usług turystycznych, którego istotą jest opodatkowanie marży stanowiącej wynagrodzenie podatników świadczących usługi turystyki.

Na podstawie art. 119 ust. 1 ustawy:

Podstawą opodatkowania przy wykonywaniu usług turystyki jest kwota marży pomniejszona o kwotę należnego podatku, z zastrzeżeniem ust. 5.

W świetle art. 119 ust. 2 ustawy:

Przez marżę, o której mowa w ust. 1, rozumie się różnicę między kwotą, którą ma zapłacić nabywca usługi, a faktycznymi kosztami poniesionymi przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty; przez usługi dla bezpośredniej korzyści turysty rozumie się usługi stanowiące składnik świadczonej usługi turystyki, a w szczególności transport, zakwaterowanie, wyżywienie, ubezpieczenie.

Zgodnie z art. 119 ust. 3 ustawy:

Przepis ust. 1 stosuje się bez względu na to, kto nabywa usługę turystyki, w przypadku gdy podatnik:

1)(uchylony)

2)działa na rzecz nabywcy usługi we własnym imieniu i na własny rachunek;

3)przy świadczeniu usługi nabywa towary i usługi od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty.

4)(uchylony)

Z powyższego przepisu wynika, że procedura szczególna polegająca na opodatkowaniu marży może być zastosowana jedynie przez podatników, którzy w stosunku do nabywcy usługi turystyki działają we własnym imieniu i na własny rachunek i którzy wykorzystują towary dostarczane i usługi świadczone przez innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty.

Ponieważ ustawa o podatku od towarów i usług nie określa jednoznacznie jakiego rodzaju usługi są usługami nabywanymi dla bezpośredniej korzyści turysty, to na podstawie przepisu art. 119 ust. 2 ustawy przyjąć należy, iż nabycie tych usług i towarów, które zaspokajają potrzeby i oczekiwania turysty w trakcie korzystania z usługi turystycznej, będzie w przypadku wykonywania usług turystyki stanowić element kalkulacyjny do określenia marży.

Ponadto należy podkreślić, że do towarów i usług nabytych dla bezpośredniej korzyści turysty można zaliczyć jedynie takie towary i usługi, które podatnik nabywa od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty i nie stanowią one jednocześnie „środków” do wyświadczenia usługi własnej podatnika, która następnie staje się elementem kompleksowej usługi turystycznej. Natomiast wszelkie towary i usługi nabywane przez ten podmiot dla wyświadczenia usługi własnej, stanowiącej następnie element usługi turystyki, należy uznać za wydatki dotyczące usług własnych.

Przez usługę turystyki należy rozumieć różnorakie czynności będące wynikiem pracy lub zakupu innych usług, służące zaspokajaniu potrzeb osób podróżujących turystycznie, ale nie polegające na wytwarzaniu przedmiotów. Czynności te polegają na organizowaniu indywidualnych lub zbiorowych wyjazdów poza miejsce stałego zamieszkania turysty, mają na celu zapoznawanie się w ramach wypoczynku z innymi miejscami niż miejsce zamieszkania osoby podróżującej. W ramach usługi turystycznej świadczeniodawca kompleksowo zaspokaja potrzeby osoby podróżującej w celach wypoczynkowych, organizując jej przejazd, nocleg, wyżywienie, program turystyczny, opiekę pilota, ubezpieczenie, zapewnia bezpieczeństwo podróży, określa jej cele i miejsca warte zobaczenia. Wymienione elementy składowe w sposób najszerszy wypełniają pojęcie usług turystycznych i kompleksowo zaspokajają potrzeby osoby podróżującej. Za usługi turystyczne można jednak także uznać działalność polegającą na zapewnieniu osobie podróżującej w celach wypoczynkowych także mniejszej ilości usług, jak np.: zapewnienie transportu czy też programu turystycznego, polegającego na informowaniu co warto zobaczyć i oprowadzaniu po interesujących obiektach oraz zapewnieniu wyżywienia bądź noclegu. Możliwości połączenia jednostkowych świadczeń w pakiety tak, aby mogły stanowić kompleksową usługę turystyczną, jest wiele i niewątpliwe nie ma potrzeby ich egzemplifikacji. Należy jednak stwierdzić, że usługa turystyki jest usługą kompleksową i musi się składać z co najmniej dwóch usług jednostkowych. Zasadniczo zapewnianie tylko jednej usługi np.: przewozu przez linie lotnicze nie będzie mogło być uznane za świadczenie usługi turystyki (por wyrok NSA sygn. akt I FSK 832/14).

Usługa turystyki to świadczenie złożone, na które składa się szereg usług (obcych i własnych) takich jak np. zakwaterowanie, gastronomia, transport, mających na celu zorganizowanie pobytu klientowi poza miejscem jego zamieszkania. Usługi te są tak ściśle powiązane, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość (jedną usługę, jeden produkt). Za usługi turystyki należy więc uznać zorganizowane lub indywidualne wyjazdy wypoczynkowe połączone z rekreacją i rozrywką (tzn. kompleksowym programem imprez).Usługa turystyki obejmuje swym zakresem cząstkowe usługi, bez których dana impreza turystyczna nie mogłaby się odbyć.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy oraz okoliczności przedstawione przez Panią należy stwierdzić, że nabywane przez Panią usługi stanowią wydatki poniesione dla bezpośredniej korzyści nabywcy Pani usług. Wskazała Pani, że organizując grupom określone aktywności działa Pani na rzecz kontrahentów we własnym imieniu i na własny rachunek.

Jak już zostało wskazane za usługi turystyczne można także uznać działalność polegającą na zapewnieniu osobie w celach wypoczynkowych, rozrywkowych także mniejszej ilości usług jak zapewnienie odpowiednich aktywności (paintball, strzelnica, tor kartingowy, rejs katamaranem, przejazd limuzyną) co właśnie ma miejsce w przypadku działalności, którą Pani prowadzi. Organizując wieczory kawalerskie Pani kontrahenci zainteresowani są zakupem pakietu usług oferowanego łącznie.

Zatem analizując przedstawione okoliczności sprawy na tle przepisów prawa wskazać należy, że organizując wieczory kawalerskie dla kontrahenta z Francji i Czech, świadczy Pani usługę turystyki. Występuje Pani wobec nabywcy we własnym imieniu i na własny rachunek oraz nabywa usługi stanowiące składniki świadczonej usługi turystyki od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty. W przypadku organizacji wieczorów kawalerskich zarówno dla grup, które wybrały jedną aktywnością jak i tych z więcej niż jedną aktywnością, w prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej zastosowanie znajdzie art. 119 ust. 1 ustawy.

Usługą turystyki w Pani przypadku należy uznać zarówno usługę świadczoną dla grupy zainteresowanej nabyciem więcej niż jednej aktywności np. strzelnicy i paintballu, jak i tych grup, które mają tylko składową w planie np. tylko strzelnica. Nie odsprzedaje Pani wyłącznie wybranej aktywności. W ramach odsprzedawanej przez Panią organizacji imprezy dla ww. grup wliczone są również usługa gastronomiczna, zakwaterowanie oraz transport. Wymienione elementy składowe w sposób najszerszy wypełniają pojęcie usług turystycznych i kompleksowo zaspokajają potrzeby danej grupy. Usługa turystyki jest usługą kompleksową i musi się składać z co najmniej dwóch usług jednostkowych. W przypadku prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej w skład usługi turystyki wchodzą: usługa gastronomiczna, zakwaterowanie, transport oraz wybrana przez grupę jedna aktywność lub kilka z nich.

Skoro będzie Pani świadczyła usługę turystyki, to do przedmiotowej sprawy w celu ustalenia miejsca świadczenia i opodatkowania, na którą składają się m.in. transport, zakwaterowanie, usługa gastronomiczna oraz co najmniej jedna aktywność (paintball, strzelnica, tor kartingowy, rejs katamaranem (prywatnym statkiem), przejazd limuzyną) wybrana przez grupę, będzie miał zastosowanie art. 28n ust. 1 ustawy z którego wynika, że w przypadku usług turystyki miejscem świadczenia jest miejsce gdzie usługodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej.

Tym samym, odsprzedaż przez Panią aktywności wybranej przez grupy (paintball, strzelnica, tor kartingowy, rejs katamaranem czy przejazd limuzyną), stanowiących jedną ze składowych usługi turystyki nie może stanowić usług w zakresie wstępu, w związku z czym nie znajdzie tu zastosowania zasada ustalania miejsca świadczenia, o której mowa w art. 28g ust. 1 ustawy.

W konsekwencji, Pani stanowisko, w zakresie pytania nr 1, zgodnie z którym powyższe aktywności nie stanowią usług wstępu, o których mowa w art. 28g ustawy, w związku z czym kontrahentowi występującemu w imieniu grupy zainteresowanej nabyciem wieczoru kawalerskiego w Polsce z dwiema wybranymi aktywnościami oraz transportem, zakwaterowaniem i usługą gastronomiczną wystawia Pani fakturę z oznaczeniem VAT-marża (usługa turystyki), należało uznać za prawidłowe.

Natomiast Pani stanowisko, w zakresie pytania nr 3, w którym twierdzi Pani, że dla grupy, która wybrała jedną aktywność, a którą odsprzeda Pani kontrahentowi (wystawiając jedną fakturę na całość) uwzględniając w niej również usługę gastronomiczną, zakwaterowanie oraz transport, w Pani ocenie, faktura powinna zostać wystawiona zgodnie z art. 28b ustawy, należało uznać za nieprawidłowe. W tym przypadku – tak jak w przypadku opisanym powyżej – świadczy Pani na rzecz kontrahenta usługę turystyki, a zatem miejscem jej świadczenia i opodatkowania jest miejsce gdzie usługodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej (art. 28n ust. 1 ustawy).

Odpowiadając na pytanie 2 należy wskazać, że w myśl art. 106e ust. 1 pkt 3, 5, 10-14 i 18 ustawy:

Faktura powinna zawierać:

3) imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;

5) numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;

10) kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;

11) wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);

12) stawkę podatku albo stawkę podatku od wartości dodanej w przypadku korzystania z procedur szczególnych, o których mowa w dziale XII w rozdziałach 6a, 7 i 9;

13) sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;

14) kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;

18) w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca towaru lub usługi - wyrazy „odwrotne obciążenie” (…).

Natomiast stosownie do treści art. 106e ust. 2 ustawy:

W przypadku świadczenia usług turystyki, dla których podstawę opodatkowania stanowi zgodnie z art. 119 ust. 1 kwota marży, faktura - w zakresie danych określonych w ust. 1 pkt 1-17 - powinna zawierać wyłącznie dane określone w ust. 1 pkt 1-8 i 15-17, a także wyrazy „procedura marży dla biur podróży”.

Z opisu sprawy wynika, że na rzecz kontrahentów z Francji i Czech, zarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni, świadczy Pani także czynności związane m.in. z wyjazdami po Polsce oraz sprawdzaniem potencjalnych aktywności dla przyszłych nabywców (nowych grup). Wskazała Pani, że na powyższe czynności, nie ma Pani zawartych odrębnych umów. Nie ma Pani również ustalonego odrębnie za te czynności wynagrodzenia od kontrahentów. Pani wynagrodzenie i Pani marża ustalane są indywidulanie pod daną grupę (grupę, która w przyszłości zamierza zamówić u Pani organizację wieczoru kawalerskiego).

Pani wątpliwości dotyczą sposobu dokumentowania świadczonych przez Panią czynności na rzecz kontrahentów z Francji i Czech, a które dotyczą czasu i wiedzy (wyjazdy po Polsce w celu sprawdzania potencjalnych aktywności), które Pani wykorzystuje w prowadzonej działalności gospodarczej polegającej na organizacji wieczorów kawalerskich. W Pani ocenie, poszukiwanie potencjalnych aktywności jest odrębną usługą, od organizacji wieczorów kawalerskich.

Z powyższym nie można się zgodzić. Jak zostało wskazane, organizując wieczory kawalerskie dla kontrahentów z Czech i Francji świadczy Pani usługi turystyki, o których mowa w art. 119 ustawy. W celu przedstawienia jak najlepszej oferty kontrahentom, rozpoznaje Pani rynek, w tym wybiera najlepsze oferty aktywności, robi Pani zdjęcia i negocjuje ceny. W związku z tym ponosi Pani koszty. Tym samym powyższe czynności nie stanowią odrębnej usługi, lecz są składową organizacji wieczorów kawalerskich. Czynności te są niezbędne do przedstawienia kontrahentowi oferty, którą to kontrahent może później reklamować na swojej stronie internetowej. Zatem Pani wyjazdy do większych miast w Polsce w celu sprawdzenia dostawców aktywności, negocjacja cen i spotkania z nowymi dostawcami stanowią element kalkulacji ceny konkretnego wieczoru kawalerskiego i mieszczą się w kwocie, którą ma zapłacić nabywca tej usługi.

Stwierdzić należy, że to sprzedający imprezę turystyczną ustala cenę, za którą sprzedaje daną imprezę klientowi, doliczając co do zasady wartość poniesionych kosztów, w tym także kosztów pośrednich, które ponosi on w celu wyświadczenia tej usługi oraz ewentualny swój zysk. W opisanej sytuacji dotyczy to kosztów, które Pani ponosi w związku ze znalezieniem odpowiedniej aktywności.

W konsekwencji, wyżej wskazane czynności, nie stanowią odrębnej usługi od organizacji wieczorów kawalerskich. Tym samym brak jest możliwości wystawienia odrębnej faktury na opisane powyżej czynności (wyjazdy po Polsce oraz sprawdzanie potencjalnych aktywności), gdyż czynności te są składową świadczonej przez Panią usługi wpływając na wysokość ceny tej usługi.

Zatem Pani stanowisko, w zakresie pytania nr 2, zgodnie z którym na wystawionych przez Panią fakturach na rzecz kontrahenta z Francji i Czech dokumentujących sprzedaż Pani czasu i wiedzy związanej z prowadzoną działalnością, wyjazdami po Polsce oraz sprawdzaniem potencjalnych aktywności powinna znaleźć się adnotacja „odwrotne obciążenie”, należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Zaznaczenia wymaga, że Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Pani ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pani wniosek dotyczy 3 zdarzeń przyszłych, należna opłata od Pani wniosku to 120 zł. Zatem pozostała kwota w wysokości 160 zł stanowi nadpłatę i zgodnie z art. 14f § 2b pkt 3 Ordynacji podatkowej, zostanie zwrócona na nr rachunku wskazany we wniosku.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00