Interpretacja indywidualna z dnia 23 sierpnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-2.4012.262.2023.2.JO

Nieposiadanie stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski oraz rozliczenia realizowanych dostaw towarów w Polsce.

Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

14 czerwca 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 12 czerwca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy nieposiadania stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski oraz opodatkowania podatkiem VAT realizowanych dostaw towarów w Polsce. Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 7 sierpnia 2023 r. (wpływ 7 sierpnia 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

A. GmbH (dalej „Wnioskująca”) jest spółką kapitałową prawa niemieckiego oraz jest niemieckim rezydentem podatkowym. Wnioskująca nie posiada w Polsce siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności. Wnioskująca jest zarejestrowana w Polsce jako podatnik podatku od towarów i usług czynny oraz podatnik VAT-UE.

Wnioskująca jest producentem sprzętu wysokotemperaturowego wykorzystywanego w przemyśle przetwórstwa termicznego. Wnioskująca dostarcza nie tylko wysokotemperaturowe urządzenia produkcyjne (piece przemysłowe) dostosowane do potrzeb klienta, ale również wszelkie urządzenia i usługi pomocnicze.

A. GmbH będzie realizował projekt na rzecz B. Sp. z o.o. w (…) (Polska). Wnioskująca będzie odpowiedzialna (wyłącznie) za dostawę elementów pieców do fabryki B. Sp. z o.o. w Polsce, gdzie odbędzie się wstępny montaż.

Za montaż pieców będzie odpowiedzialna (w ramach odrębnej umowy) spółka zależna - C. Sp. z o.o.

Do realizacji usług montażu C. Sp. z o.o. będzie wykorzystywał zarówno własne zasoby personalne, jak i podwykonawców. Na potrzeby wskazanego projektu, C. Sp. z o.o. zatrudni tymczasowo w Polsce kierowników i nadzorców montażu, którzy  na co dzień są zatrudnieni u Wnioskującej w Niemczech. Zatrudnieni pracownicy będą podlegali i wykonywali polecenia C. Sp. z o.o.

Po zatwierdzeniu wstępnego montażu, elementy zostaną dostarczone do B. Sp. z o.o. i tam ostatecznie zamontowane i zostanie przeprowadzony wstępny rozruch (uruchomienie).

Zamówienie ma opiewać na 8 pieców. Projekt będzie realizowany w 4 turach, przy czym każda z tur ma trwać około 3 miesiące, w trakcie których zostaną dostarczone i zamontowane 2 piece. Cały proces ma trwać 12-15 miesięcy.

Uzupełnienie i doprecyzowanie zdarzenia przyszłego.

W odpowiedzi na zadane pytania wskazali Państwo następująco:

1)w jaki sposób jest realizowana/zorganizowana działalność gospodarcza Państwa Spółki w kraju siedziby działalności gospodarczej (należało ogólnie bez wskazywania szczegółów lecz w sposób niebudzący wątpliwości wskazać jak Państwa Spółka prowadzi działalność w Niemczech, np. czy działalność w kraju siedziby ogranicza się tylko do posiadania biura, czy w kraju siedziby Państwa Spółka korzysta z jakichś magazynów, w sposób ogólny jakie zasoby osobowe i techniczne posiada w kraju siedziby itp.),

Wnioskująca jest firmą handlową oraz producentem urządzeń. Instalacje, które są opracowywane i produkowane, to piece przemysłowe. Wnioskująca działa na przykład na rynku włókien węglowych i baterii litowo-jonowych (e-mobilność / proszek katodowy i anodowy), a jej klientami są firmy produkcyjne. Wnioskująca posiada 2 lokalizacje. Główna siedziba znajduje się w (…) i zatrudnia ok. 180 pracowników, gdzie znajduje się również zakład produkcyjny. Ponadto istnieje jeszcze jedna lokalizacja w (…) z 90 pracownikami

2) jednoznaczne wskazanie co stanowi przedmiot umowy zawartej przez Państwa Spółkę z B. Sp. z o.o., tj. czy przedmiotem jest wyłącznie dostawa elementów pieca, czy teżrównież obejmuje jego montaż, którego wykonanie Państwo zlecacie spółce zależnej (należało dokładnie opisać co wynika z umowy ze spółką zależną, do wykonania jakich czynności na Państwa rzecz zobowiązuje się spółka zależna),

Przede wszystkim należy zauważyć, że umowa z B. Sp. z o.o. nie została jeszcze zawarta. Nastąpi to najwcześniej w pierwszym kwartale 2024 roku. Obecnie prowadzone są rozmowy i w związku z tym badane jest, jakie rozwiązanie umowne jest możliwe i pożądane. Oprócz dostawy elektrycznie ogrzewanych pieców przelotowych z systemem transportowym oraz rozdzielnicą elektryczną i systemem sterowania, zakres całego projektu obejmie również transport systemu, instalację w budynku i uruchomienie systemu. Usługi instalacji i uruchomienia będą wykonywane przez C. Zatem według obecnie omawianego kształtu umowy, Wnioskująca ma być odpowiedzialna wyłącznie za dostawę towarów.

3) czy Państwa Spółka będzie posiadała bezpośrednią kontrolę nad zapleczem spółki zależnej (zasobami technicznymi/osobowymi/rzeczowymi), w tym należało wskazać/opisać na czym ta kontrola polega i w jaki sposób jest realizowana,

C. Sp. z o.o. posiada własne maszyny i narzędzia niezbędne do produkcji systemów piecowych. Zarządzanie/administrowanie C. Sp. z o.o. jest częściowo wspierane przez pracowników Wnioskującej. C. Sp. z o.o. nie posiada własnego działu inżynieryjnego. Kierownik produkcji i zarządzania zakładem Wnioskującej jest również dyrektorem zarządzającym C. Sp. z o.o. Oznacza to, że C. Sp. z o.o. działa jako zakład wstępnego montażu.

4)czy Państwa Spółka ma wpływ jaka część zasobów technicznych/rzeczowych spółki zależnej ma zostać wykorzystana do wykonania usług montażu, w tym należało wskazać/opisać na czym ten wpływ będzie polegał i w jaki sposób będzie realizowany,

Zgodnie z obecnie procedowanymi założeniami przyszłej umowy, C. Sp. z o.o. będzie odpowiedzialna za szczegółowe planowanie produkcji, z kolei A. GmbH zapewni ogólne ramy w momencie składania zamówienia (umowy). Np. zakres produkcji, strategia zaopatrzenia (tj. gdzie będą zamawiane materiały - np. w Chinach lub Korei) i terminy.

5)czy Państwa Spółka ma wpływ jaka część zasobów osobowych spółki zależnej ma wykonywać usługi montażu na rzecz Państwa Spółki, czy Państwa Spółka ma wpływ na czas pracy zasobów osobowych spółki zależnej, czy Państwa Spółka ma wpływ, które zasoby osobowe spółki zależnej mają realizować montaż,

C. jest podmiotem samoorganizującym się w zakresie wpływu na czas pracy zasobów osobowych.

6)czy Państwa Spółka posiada na terytorium Polski jakieś zasoby techniczne/ urządzenia/maszyny, jeśli tak, należało ogólnie wskazać jakie i do jakich celów je wykorzystuje,

Wnioskująca nie posiada żadnych zasobów technicznych/wyposażenia/maszyn.

Cały sprzęt wymagany do wstępnego montażu jest własnością lub jest wynajmowany przez C.

7)czy Państwa Spółka posiada na terytorium Polski jakieś zasoby osobowe, jeśli tak, należało ogólnie wskazać jakie i jakie czynności/zadania wykonują,

Wnioskująca nie posiada zasobów ludzkich w Polsce.

8)czy Państwa Spółka udostępnia, jakiemuś podmiotowina terytorium Polski jakiekolwiek zasoby (np. osobowe, urządzenia/sprzęt), jeśli tak, należało wskazać któremu podmiotowi i jakie,

Co do zasady nie. Może się jednak zdarzyć, że na przykład kierownik budowy lub specjalista z działu inżynieryjnego wspiera polski zespół podczas produkcji, jeżeli na przykład wymagane jest specjalne know-how. Odbywa się to wtedy w ramach nabycia usługi wsparcia.

9) czy Państwa Spółka na terytorium Polski posiada jakieś nieruchomości/lokale/miejsca magazynowe itp. jeśli tak, należało ogólnie wskazać jakie i do jakich celów je wykorzystuje,

Wnioskująca nie posiada w Polsce nieruchomości, lokali czy magazynów.

10)czy oddelegowują Państwo do Polski pracowników, jeśli tak należało wskazać ilu (w przybliżeniu/około), jakie czynności wykonują (przy wykorzystaniu jakich i czyich zasobów) oraz na jak długo zostaną oddelegowani,

Nie, nie zostało to to na ten moment zrobione.

W przypadku projektu B., Wnioskująca musiałaby wysłać personel serwisowy do C. w celu zarządzania budową i uruchomienia. Liczba oddelegowanych osób wynosiłaby ok. 3-5 osób. Inne niezbędne usługi zostaną odpowiednio zakontraktowane przez C. w Polsce.

11)czy Państwa Spółka posiada na terytorium Polski jakiś przedstawicieli/handlowców (osoby pozyskujące nowych klientów) lub inne osoby działające na podstawie udzielonego przez Państwa pełnomocnictwa,

Wnioskująca na terytorium Polski nie posiada przedstawicieli handlowych itp.

12)czy Państwa Spółka nie planuje całkowicie zaprzestać działalności na terytorium Polski po realizacji obecnego projektu związanego z dostawą elementów pieca,

Wnioskująca nie planuje zaprzestania działalności na terytorium Polski, niezależnie od wyniku realizacji projektu B.

Dotyczy to również spółki zależnej - C., która powstała na długo przed projektem B.

13)czy Państwa Spółka planuje zawierać umowy/kontrakty/przyjmować zlecenia na wykonanie na terytorium Polski podobnych dostaw na rzecz innych podmiotów niż B. Sp. z o.o.,

Obecnie Wnioskująca nie ma żadnych dalszych projektów w Polsce. Spodziewane są jednak kolejne zamówienia od B. w ciągu najbliższych 5-10 lat, ponieważ B. planuje znaczną rozbudowę zakładu w (…).

14)czy Państwa Spółka wykonywała dotychczas w Polsce podobne / analogiczne dostawy na rzecz innych klientów,

Tak. Kilka pieców zostało już wyprodukowanych, ale krajem przeznaczenia nie była do tej pory Polska.

15) czy Państwa Spółka będzie podejmowała działania mające na celu realizację podobnych/zbliżonych/analogicznych świadczeń na terytorium Polski, np. udział w przetargach, poszukiwanie kontrahentów,

Obecnie Wnioskująca nie ma takich planów i w pełni skupia się na projekcie B.

16)czy Państwa Spółka planuje całkowicie zaprzestać działalności na terytoriom Polski po realizacji obecnego projektu obejmującego dostawę elementów pieca,

Nie. Analogiczna odpowiedź jak w pkt. 12.

17)czy Państwa Spółka nabywa na terytorium Polski jakieś usługi bądź towary, jeśli tak prosiliśmy aby wskazać jakiego rodzaju usługi bądź towary będą nabywane, w tym w jakim celu,

Zasadniczo Wnioskująca nabywa towary i usługi w Polsce, które są potrzebne do realizacji projektów w UE lub w krajach trzecich. Towary to np. konstrukcje stalowe, chodniki, komponenty do transportu materiałów itp., a usługi to głównie montaż. Usługi te są świadczone na miejscu u naszych klientów w UE lub w krajach trzecich.

18)na czym konkretnie będą polegały usługi montażowe wykonywane przez spółkę zależną (należało opisać),

Prace montażowe, które mają zostać przeprowadzone na placu budowy w (…) (B.), będę wykonywane przez następujący personel:

• ok. 4 kierowników budowy ds. elektrycznych/mechanicznych oddelegowanych z A. GmbH do C., oraz
• ok. 40 monterów z polskich firm usługowych, którzy zostaną zakontraktowani przez C.

Prace montażowe (łącznie 8 pieców, każdy o długości 55 m):

1.Przygotowanie placu budowy (narzędzia montażowe są kupowane i wynajmowane przez C.).

2.Przywiezienie wstępnie zmontowanych elementów instalacji i materiałów do budynku.

3.Montaż i ustawienie obudów pieców z wykładziną ogniotrwałą.

4.Montaż i ustawienie śluz powietrznych na wlocie i wylocie pieca.

5.Instalacja i wyrównanie stref chłodzenia.

6.Instalacja rolek i elementów grzewczych.

7.Instalacja wentylatora spalin z przewodami spalin (kołnierzowe, izolowane przewody ze stali nierdzewnej).

8.Orurowanie gazu procesowego.

9.Instalacja panelu mediów.

10.Korytka kablowe z materiałem mocującym.

11.Instalacja szaf sterowniczych.

12.Okablowanie szaf sterowniczych do systemu pieca.

19)czy spółka zależna będzie wykonywała usługę montażu na Państwa rzecz, a Państwo dalej będziecie sprzedawać towar wraz z usługą montażu na B. Sp. z o.o.,

Planowany jest scenariusz podzielonej umowy, w którym B. zawiera umowę z A. GmbH na dostawę towarów i niezależnie (osobną umowę) z C. na wykonanie wszystkich usług (instalacja + uruchomienie).

20)czy spółka zależna będzie wystawiała faktury za wykonane usługi montażu na Państwa rzecz jako nabywcę usług montażu oraz czy faktury te będą zawierały kwotę polskiego podatku VAT naliczonego,

C. nie będzie wystawiała faktur na rzecz A. GmbH z tytułu montażu.

21)w jaki sposób przebiega proces realizacji umowy na dostawę elementów pieca na rzecz B. Sp. z o.o. z siedzibą w Polsce (od momentu zawarcia umowy do momentu zakończenia montażu), należało przedstawić krok po kroku/etapami proces realizacji tej umowy,

Wszystkie elementy zostaną dostarczone do zakładu C. gdzie będzie przeprowadzony wstępny montaż.

Po zatwierdzeniu wstępnego montażu, elementy zostaną dostarczone do B. Sp. z o.o. i tam ostatecznie zamontowane i zostanie przeprowadzony wstępny rozruch (uruchomienie).

22)czyrealizowana przez Państwa Spółkę transakcja na rzecz B. Sp. z o.o. stanowi dostawę towarów z montażem, o której o mowa w art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.),

Nie. Dotyczy to wyłącznie produkcji i dostarczania towarów (części do pieców), a nie usług montażowych.

23)wskazanie innych, niezbędnych z punktu widzenia Państwa Spółki okoliczności w zależności od nowo sformułowanego zakresu przepisów podatku od towarów i usług, których interpretacji oczekuje Państwa Spółka.

Podkreślenia wymaga, co zostało wcześniej zaznaczone, że umowy dotyczące opisywanego projektu nie zostały jeszcze zawarte – są w trakcie negocjowania.

Tym samym nie było możliwe udzielenie w sposób precyzyjny odpowiedzi na wszystkie dodatkowe pytania. W takim zakresie odpowiedzi zostały udzielone w oparciu o obecnie procedowany kształt umowy. Kwestia, która pozostanie w tym zakresie niezmienna, jest podział na dwie umowy – osobną na dostawę i osobną na montaż.

Pytania doprecyzowane w uzupełnieniu:

1.Czy w opisanym w stanie faktycznym dot. zdarzenia przyszłego, Wnioskująca posiada w Polsce stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej dla potrzeb VAT?

2.Jeżeli z odpowiedzi na pytanie 1 wyniknie, że Wnioskująca nie będzie posiadała w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności dla potrzeb VAT, to czy dostawy towarów realizowane na terytorium kraju przez Wnioskującą będą podlegały opodatkowaniu VAT w Polsce przez Wnioskującą?

Państwa stanowisko doprecyzowane w uzupełnieniu

Ad. 1

Ustawa o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa o VAT) nie definiuje czym jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, a mimo to ustawa o VAT posługuje się tym pojęciem nakładając na podatników, którzy posiadają stałe miejsce określone obowiązki.

Podstawę prawną w tym przypadku stanowi art. 11 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz. UE L 77, s. 1) wskazane zostało, że na użytek stosowania art. 44 dyrektywy 2006/112/WE (wobec skutecznej implementacji również art. 28b u.p.t.u.) „stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej” oznacza dowolne miejsce – inne niż miejsce siedziby działalności gospodarczej podatnika, o którym mowa w art. 10 rozporządzenia wykonawczego – które charakteryzuje się wystarczającą stałością oraz odpowiednią strukturą w zakresie zaplecza personalnego i technicznego, by umożliwić mu odbiór i wykorzystywanie usług świadczonych do własnych potrzeb tego stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej.

Ponadto, z art. 11 ust. 3 rozporządzenia 282/2011 wynika, że fakt posiadania numeru identyfikacyjnego VAT sam w sobie nie jest wystarczający, by uznać, że podatnik posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Przy wykładni pojęcia stałego miejsca prowadzenia działalności, odwołując się do orzeczeń TSUE, należy wskazać, że o ww. miejscu można mówić jeżeli występuje odpowiednia struktura w zakresie zaplecza personalnego i technicznego, niezbędna do prowadzenia działalności gospodarczej oraz istnieje pewna minimalna skala działalności gospodarczej, która pozwala na uznanie, że działalność podatnika w tym miejscu nie jest prowadzona w sposób okresowy, jak również działalność z tego miejsca jest prowadzona w sposób samodzielny w stosunku do działalności siedziby przedsiębiorstwa. W tym zakresie aktualne jest orzecznictwo TSUE, wyrażone m.in. w sprawach: C-168/84 Gunter Berkholz, C-231/94 Faaborg-Gelting Linien A/S, C-190/95 ARO Lease By, C-260/95 Commissioners of Customs and Excise v. DFDS A/S, C-390/96 Lease Plan Luxembourg SA, jak również C-605/12 Welmory Sp. z o.o.

Z uwagi na definicję stałego miejsca prowadzenia działalności wynikającą z przedmiotowego rozporządzenia 282/2011, jak również utrwalone orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w powyższym zakresie, wymienić można kilka przesłanek, których zaistnienie powoduje, że można mówić o „stałym miejscu prowadzenia działalności”.

Jak wynika z samej nazwy „stały”, to trwale związany z danym miejscem, nieprzenośny, niezmienny. Powyższe wskazuje, że stałe miejsce prowadzenia działalności charakteryzować się musi pewnym określonym stopniem zaangażowania, które pozwala na uznanie, że działalność prowadzona jest w tym miejscu nie w sposób przemijający, czy też okresowy. Konieczna jest zatem pewna określona minimalna skala działalności, która stanowi zewnętrzną oznakę, że działalność w tym miejscu prowadzona jest stale. Zaangażowanie, o którym mowa powinno również przybrać konkretny wymiar osobowo-rzeczowy, pozwalający na świadczenie usług w sposób niezależny. Innymi słowy, dla uznania, że określone miejsce prowadzenia działalności ma charakter stały, konieczne jest istnienie w tym miejscu infrastruktury technicznej oraz personelu ludzkiego, który samodzielnie może świadczyć określone czynności.

Taka osobowo-rzeczowa struktura w stałym miejscu prowadzenia działalności powinna występować w sposób stały, tzn. powtarzalny i nieprzemijający.

Powyższe potwierdził m.in. Dyrektor Krajowej Administracji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia z dnia 8 czerwca 2022 r. (0114-KDIP1-2.4012.82.2022.4.PC).

Pojęcie stałego miejsca prowadzenia działalności nie sposób również rozpatrywać w oderwaniu od definicji działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z uwagi na wskazane w powołanym wyżej przepisie kryteria, stwierdzić należy, że podmiot posiada stałe miejsce prowadzenia działalności na terytorium kraju, jeżeli przy wykorzystaniu na jego terytorium infrastruktury oraz personelu, w sposób zorganizowany oraz ciągły, prowadzi działalność, w ramach której dokonuje czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Przyjąć zatem należy, że infrastruktura techniczna i zaangażowanie osobowe musi pozostawać w ścisłym związku z dokonywaniem czynności podlegających opodatkowaniu. Zatem koniecznym jest dla uznania za stałe miejsce prowadzenia działalności, aby to miejsce nie tylko wykorzystywało towary i usługi, lecz także samo mogło wykonywać czynności podlegające opodatkowaniu zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy.

Na podstawie wymienionych przesłanek można uznać, że jeżeli dany podmiot posiada w danym państwie personel oraz strukturę (w tym infrastrukturę techniczną), cechującą się odpowiednią stałością, to posiada stałe miejsce prowadzenia działalności w tym państwie. Bez znaczenia pozostaje natomiast - co należy podkreślić - czy są to pracownicy zatrudnieni bezpośrednio przez ten podmiot, czy też „własna” infrastruktura. Orzecznictwo TSUE wskazuje bowiem, że także korzystanie z zasobów ludzkich i technicznych innego podmiotu może prowadzić do powstania stałego miejsca prowadzenia działalności w innym kraju. Podatnikowi musi jednak przysługiwać porównywalna kontrola nad zapleczem personalnym i technicznym.

Jak wynika z całości powyższej analizy, za stałe miejsca prowadzenia działalności gospodarczej należy uznać każde miejsce inne niż siedziba działalności gospodarczej podatnika, jeżeliłącznie spełnione są następujące warunki:

1.podatnik dysponuje miejscem, w którym znajduje się stała infrastruktura techniczna i personalna;

2.stała infrastruktura techniczna i personalna umożliwia podatnikowi odbiór i wykorzystywanie usług świadczonych do własnych potrzeb tego stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej.

Tym samym istniejące zaplecze personalno-techniczne musi być w stanie niejako prowadzić działalność gospodarczą.

W zakresie pierwszej przesłanki Wnioskująca stoi na stanowisku, że nie będzie posiadała zaplecza personalno-technicznego - zarówno własnego, jak i podwykonawców. Wynika to z faktu, że Wnioskująca będzie odpowiedzialna wyłącznie za dostawę towarów. To spółka zależna ma być odpowiedzialna za wykonanie usług (montażu). Wnioskująca nie będzie korzystała z personelu i infrastruktury spółki zależnej do realizacji czynności, za które będzie odpowiedzialna, tj. dostawy towarów. Zatem przesłanka co do zasady nie jest spełniona.

W zakresie drugiej przesłanki, Wnioskująca również stoi na stanowisku, że nie zostanie ona wypełniona. Wnioskująca, nie mając zaplecza personalno-technicznego, nie może również mieć stałej infrastruktury w tym zakresie, która umożliwi odbiór i wykorzystywanie usług.

W kontekście powyższego, na uwagę zasługuje ponadto jeden z ostatnich wyroków TSUE C-333/20 z 7 kwietnia 2022 r. TSUE orzekł, że artykuł 44 Dyrektywy 112 należy interpretować w ten sposób, że spółka mająca siedzibę w jednym państwie członkowskim nie ma stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w innym państwie członkowskim ze względu na to, iż posiada tam spółkę zależną, która udostępnia jej zaplecze techniczne i personalne, i za pomocą których świadczy, na zasadach wyłączności, usługi marketingowe, regulacyjne, reklamowe i reprezentacji, mogące mieć bezpośredni wpływ na wielkość sprzedaży swojego usługobiorcy.

Jednocześnie TSUE wskazał, że możliwość zakwalifikowania danego zaplecza jako stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej nie może zależeć tylko od statusu prawnego i powiązań danego podmiotu. Powołując się na wyrok z 7 maja 2020 r. w polskiej sprawie Dong Yang Electronics, C-547/18, TSUE podkreślił, że dla wykreowania w danym państwie stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podmiotu zagranicznego nie jest wystarczające, aby podmiot ten posiadał w tym państwie członkowskim spółkę zależną.

Dalej - jak zauważył TSUE - to samo zaplecze personalne nie może być jednocześnie wykorzystywane do świadczenia i odbierania tych samych usług, bo oznaczałoby to, że taki podmiot jest uważany za świadczącego usługi na rzecz samego siebie.

Podsumowując Spółka stoi na stanowisku, że planowany przez nią zakres czynności (dostawa towarów) nie wypełni przesłanek, które spowodują, że powstanie u Wnioskującej stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski.

Ad. 2

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Z kolei zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt. 5 lit. a-b ustawy o VAT, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

a)dokonującym ich dostawy na terytorium kraju jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, a w przypadku dostawy towarów:

• innych niż gaz w systemie gazowym, energia elektryczna w systemie elektroenergetycznym, energia cieplna lub chłodnicza przez sieci dystrybucji energii cieplnej lub chłodniczej,
• innej niż transfer bonów jednego przeznaczenia
• podatnik ten nie jest zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4,

b)nabywcą jest:

• w przypadku nabycia gazu w systemie gazowym, energii elektrycznej w systemie elektroenergetycznym, energii cieplnej lub chłodniczej przez sieci dystrybucji energii cieplnej lub chłodniczej - podmiot zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4 lub art. 97 ust. 4,
• w przypadku transferu bonów jednego przeznaczenia, w przypadku których miejscem dostawy towarów, których te bony dotyczą, jest terytorium kraju - podatnik, o którym mowa w art. 15, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15,
• w pozostałych przypadkach - podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadająca siedzibę na terytorium kraju i zarejestrowana zgodnie z art. 97 ust. 4.

W opisywanym zdarzeniu przyszłym, w wyniku dostawy na terytorium Polski zostanie przeniesione prawo do dysponowania towarem jak właściciel. Zatem warunek z 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT należy uznać za spełniony.

Nie spełniony natomiast zostanie warunek wskazany w art. 17 ust. 1 pkt. 5 lit. a ustawy o VAT. Zdaniem Wnioskującej nie będzie ona miała stałego miejsca prowadzenia działalności w Polsce - w tym zakresie warunek jest spełniony - jednakże Wnioskująca dostarczy towary inne niż gaz w systemie gazowym, energia elektryczna w systemie elektroenergetycznym, energia cieplna lub chłodnicza przez sieci dystrybucji energii cieplnej lub chłodniczej. Tym samym jako podatnik zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4 ustawy o VAT, nie wypełnia kryterium braku rejestracji przy dostawie określonych towarów.

Podsumowując, Wnioskująca stoi na stanowisku, że w przypadku realizowania dostaw towaru na terytorium kraju będą one opodatkowane VAT w Polsce przez Wnioskującą.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Z powołanego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.

W myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy:

Artykuł 7 ust. 1 ustawy stanowi, że:

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy:

Z opisu sprawy wynika, że Państwa Spółka jest producentem sprzętu wysokotemperaturowego wykorzystywanego w przemyśle przetwórstwa termicznego. Wnioskująca dostarcza nie tylko wysokotemperaturowe urządzenia produkcyjne (piece przemysłowe) dostosowane do potrzeb klienta, ale również wszelkie urządzenia i usługi pomocnicze. Spółka będzie realizowała projekt na rzecz B. Sp. z o.o. w (…) (Polska), w ramach którego będzie odpowiedzialna (wyłącznie) za dostawę elementów pieców do fabryki C. Sp. z o.o. w Polsce, gdzie odbędzie się wstępny montaż.

Za montaż pieców będzie odpowiedzialna (w ramach odrębnej umowy) spółka zależna - C. Sp. z o.o. Planowany jest scenariusz podzielonej umowy, w którym B. zawiera umowę z Państwa Spółką na dostawę towarów i niezależnie (osobną umowę) z C. na wykonanie wszystkich usług (instalacja + uruchomienie).

W pierwszej kolejności Państwa wątpliwości sformułowane w pytaniu nr 1 dotyczą ustalenia, czy Spółka posiada w Polsce stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej dla potrzeb VAT.

Odnosząc się do przedmiotowych kwestii należy wskazać, że dla ujednolicenia stosowanych zasad dotyczących miejsca opodatkowania transakcji podlegających opodatkowaniu definicja „stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej” została zawarta w Rozporządzeniu Wykonawczym Rady (UE) Nr 282/2011 z 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE l 77 z 23.03.2011, str.1, ze zm.) zwanego dalej „rozporządzeniem 282/2011”.

Z części wstępnej (preambuły) - punkt (4) wynika, że podstawowym celem niniejszego rozporządzenia 282/2011 jest zapewnienie jednolitego stosowania obecnego systemu VAT, poprzez określenie przepisów wykonawczych do dyrektywy 2006/112/WE, w szczególności w odniesieniu do podatników, dostawy towarów i świadczenia usług oraz miejsca transakcji podlegających opodatkowaniu. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w art. 5 ust. 4 Traktatu o Unii Europejskiej niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tego celu. Przyjęcie rozporządzenia, jako wiążącego i mającego bezpośrednie zastosowanie we wszystkich państwach członkowskich, w sposób najpełniejszy zapewnia jednolite stosowanie.

Natomiast w punkcie (14) stwierdzono, że:

W myśl art. 11 ust. 1 rozporządzenia 282/2011:

Zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia 282/2011:

Jak stanowi art. art. 11 ust. 3 rozporządzenia 282/2011:

Na podstawie art. 53 ust. 1 rozporządzenia 282/2011:

Przy wykładni pojęcia „stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej”, odwołując się do orzeczeń TSUE, należy wskazać, że o ww. miejscu można mówić jeżeli występuje odpowiednia struktura w zakresie zaplecza personalnego i technicznego, niezbędna do prowadzenia działalności gospodarczej oraz istnieje pewna minimalna skala działalności gospodarczej, która pozwala na uznanie, że działalność podatnika w tym miejscu nie jest prowadzona w sposób okresowy, jak również działalność z tego miejsca jest prowadzona w sposób samodzielny w stosunku do działalności siedziby przedsiębiorstwa. W tym zakresie aktualne jest orzecznictwo TSUE, m.in. wyrok C-168/84 Gunter Berkholz, C-231/94 Faaborg-Gelting Linien A/S, C-190/95 ARO Lease By, C-260/95 Commissioners of Customs and Excise v. DFDS A/S, C-390/96 Lease Plan Luxembourg SA, jak również C-605/12 Welmory Sp. z o.o.

Z uwagi na definicję stałego miejsca prowadzenia działalności wynikającą z przedmiotowego rozporządzenia 282/2011, jak również utrwalone orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej oraz orzecznictwo polskich sądów administracyjnych w powyższym zakresie, wymienić można kilka przesłanek, których zaistnienie powoduje, że można mówić o „stałym miejscu prowadzenia działalności”. Jak wynika z samej nazwy „stały”, to trwale związany z danym miejscem, nieprzenośny, niezmienny. Powyższe wskazuje, że stałe miejsce prowadzenia działalności charakteryzować się musi pewnym określonym stopniem zaangażowania, które pozwala na uznanie, że działalność prowadzona jest w tym miejscu nie w sposób przemijający, czy też okresowy. Konieczna jest zatem pewna określona minimalna skala działalności, która stanowi zewnętrzną oznakę, że działalność w tym miejscu prowadzona jest stale. Zaangażowanie, o którym mowa powinno również przybrać konkretny wymiar osobowo-rzeczowy, pozwalający na świadczenie usług w sposób niezależny. Innymi słowy, dla uznania, że określone miejsce prowadzenia działalności ma charakter stały, konieczne jest istnienie w tym miejscu infrastruktury technicznej oraz personelu ludzkiego, który samodzielnie może świadczyć określone czynności. Taka osobowo-rzeczowa struktura w stałym miejscu prowadzenia działalności powinna występować w sposób stały, tzn. powtarzalny i nieprzemijający.

Pojęcie stałego miejsca prowadzenia działalności nie sposób również rozpatrywać w oderwaniu od definicji działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Zgodnie z tym przepisem:

Z uwagi na wskazane w powołanym wyżej przepisie kryteria, stwierdzić należy, że podmiot posiada stałe miejsce prowadzenia działalności na terytorium kraju, jeżeli przy wykorzystaniu na jego terytorium infrastruktury oraz personelu, w sposób zorganizowany oraz ciągły, prowadzi działalność, w ramach której dokonuje czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Przyjąć zatem należy, że infrastruktura techniczna i zaangażowanie osobowe musi pozostawać w ścisłym związku z dokonywaniem czynności podlegających opodatkowaniu. Zatem koniecznym jest dla uznania za stałe miejsce prowadzenia działalności aby to miejsce nie tylko wykorzystywało towary i usługi, lecz także samo mogło wykonywać czynności podlegające opodatkowaniu zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy. Przy czym, nie jest konieczne dla uznania działalności podmiotu za stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce, aby przy wykorzystaniu wystarczających środków sam podmiot świadczył usługi czy też dokonywał dostaw towarów. Ważne również aby stworzona struktura działalności podmiotu miała możliwość odbioru i korzystania z usług dostarczonych na własne potrzeby.

Jednocześnie do przyjęcia stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w danym państwie nie jest konieczne posiadanie własnego zaplecza personalnego i technicznego, podatnikowi musi jednak przysługiwać - na podstawie wymogu wystarczającej stałości miejsca działalności - porównywalna kontrola nad zapleczem personalnym i technicznym.

Na podstawie wymienionych przesłanek można uznać, że jeżeli dany podmiot posiada w danym państwie personel oraz strukturę (w tym infrastrukturę techniczną), cechującą się odpowiednią stałością, to posiada stałe miejsce prowadzenia działalności w tym państwie. Bez znaczenia pozostaje natomiast - co należy podkreślić - czy są to pracownicy zatrudnieni bezpośrednio przez ten podmiot, czy też „własna” infrastruktura. Orzecznictwo TSUE wskazuje bowiem, że także korzystanie z zasobów ludzkich i technicznych innego podmiotu może prowadzić do powstania stałego miejsca prowadzenia działalności w innym kraju.

Ponadto orzeczenie NSA z 3 października 2019 r. (I FSK 980/17) porusza kwestię „samowystarczalności” stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej: „To, czy posiadane w danym miejscu siły i środki są odpowiednie, powinno być oceniane każdorazowo w kontekście konkretnych usług. Pamiętać bowiem należy, że owe siły i środki mają być odpowiednie do tego, aby umożliwić albo odbiór i wykorzystanie nabywanych usług, albo świadczenie usług. Innymi słowy, powinno być tak, że to ta właśnie struktura faktycznie konsumuje, zużywa usługi. Jeśli nie jest możliwe, aby dana struktura (z uwagi na swoje zaplecze personalne i techniczne) była w stanie skonsumować nabywane usługi, to należy ją uznać za niebędącą w tym przypadku stałym miejscem prowadzenia działalności. Odpowiednio - stałe miejsce prowadzenia działalności powinno mieć w dyspozycji takie siły i środki, aby było w stanie wyświadczyć usługi, które sprzedaje. Tylko wówczas w odniesieniu do sprzedawanych usług może być ono uznane za stałe miejsce prowadzenia działalności”.

Natomiast, w wyroku TSUE z 3 czerwca 2021 r., w sprawie C-931/19 (Titanium) Sąd uznał, że brak własnego personelu w kraju, w którym znajduje się wynajmowana przez podmiot nieruchomość, wyklucza uznanie posiadania przez wynajmującego stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej. Zatem nieruchomość, która nie ma żadnych zasobów ludzkich umożliwiających samodzielne działanie, w sposób oczywisty nie spełnia ustanowionych w orzecznictwie kryteriów uznania za stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej (…).

Należy zwrócić także uwagę na jeden z ostatnich wyroków TSUE C-333/20 z 7 kwietnia 2022 r. w którym Sąd stwierdza, że „Artykuł 44 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, zmienionej dyrektywą Rady 2008/8/WE z dnia 12 lutego 2008 r., i art. 11 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112 należy interpretować w ten sposób, że spółka mająca siedzibę w jednym państwie członkowskim nie ma stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w innym państwie członkowskim ze względu na to, iż posiada tam spółkę zależną, która na podstawie umów udostępnia jej zaplecze techniczne i personalne, za pomocą których świadczy ona, na zasadach wyłączności, usługi marketingowe, regulacyjne, reklamowe i reprezentacji, mogące mieć bezpośredni wpływ na wielkość sprzedaży”.

Mając na uwadze orzecznictwo TSUE, powyższe przepisy prawa oraz okoliczności rozpoznawanej sprawy należy stwierdzić, że Państwa Spółka nie będzie posiadała stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce. Spółka nie zorganizowała bowiem na terytorium kraju w sposób stały odpowiednich zasobów ludzkich i technicznych umożliwiających samodzielne prowadzenie działalności. Jak wynika z opisu sprawy, Państwa Spółka jest spółką kapitałową prawa niemieckiego oraz niemieckim rezydentem podatkowym. Spółka będzie realizowała projekt na rzecz B. Sp. z o.o. w (…) (Polska), w ramach którego będzie odpowiedzialna za dostawę elementów pieców do fabryki spółki zależnej, gdzie odbędzie się wstępny montaż. Za montaż pieców odpowiedzialna będzie spółka zależna w ramach zawartej przez nią umowy z B. Sp. z o.o. Cały proces dostawy ma trwać 12-15 miesięcy. Państwa Spółka nie posiada żadnych zasobów technicznych/wyposażenia/maszyn, gdyż cały sprzęt wymagany do wstępnego montażu jest własnością lub jest wynajmowany przez spółkę zależną. Również Państwa Spółka nie posiada zasobów ludzkich w Polsce. Ponadto na terytorium Polski Spółka nie posiada przedstawicieli handlowych. Na chwilę obecną Państwa Spółka nie oddelegowuje do Polski pracowników, natomiast w przypadku projektu B. Państwa Spółka musiałaby wysłać personel serwisowy (ok. 3-5 osób) do spółki zależnej w celu zarządzania budową i uruchomienia. Co do zasady Państwa Spółka nie udostępnia innemu podmiotowi jakichkolwiek zasobów (np. osobowych, urządzeń/sprzętu), przy czym może zdarzyć się, że na przykład kierownik budowy lub specjalista z działu inżynieryjnego wspiera polski zespół podczas produkcji, jeżeli na przykład wymagane jest specjalne know-how, które wówczas odbywa się w ramach nabycia usługi wsparcia. Ponadto Państwa Spółka nie posiada w Polsce nieruchomości, lokali czy magazynów.

Co prawda, dla istnienia stałego miejsca prowadzenia działalność nie jest konieczne posiadanie własnego zaplecza personalnego oraz technicznego i kryterium to może być spełnione również w przypadku korzystania przez Państwa Spółkę z personelu i infrastruktury spółki zależnej. Jednak w takim przypadku zaplecze to musi być dostępne dla Państwa Spółki jak jego własne tj. Państwa Spółka musi sprawować nad nim kontrolę porównywalną do tej, jaką sprawuje nad zapleczem własnym. W analizowanej sprawie spółka zależna posiada własne maszyny i narzędzia niezbędne do produkcji systemów piecowych, zaś zarządzanie/administrowanie spółki zależnej jest tylko częściowo wspierane przez pracowników Państwa Spółki, bowiem spółka zależna nie posiada własnego działu inżynieryjnego, natomiast kierownik produkcji i zarządzania zakładem Państwa Spółki jest również dyrektorem zarządzającym spółki zależnej. Oznacza to, że spółka zależna działa jako zakład wstępnego montażu. Ponadto, zgodnie z obecnie procedowanymi założeniami przyszłej umowy, spółka zależna będzie odpowiedzialna za szczegółowe planowanie produkcji, z kolei Państwa Spółka zapewni ogólne ramy w momencie składania zamówienia (umowy), np. zakres produkcji, strategia zaopatrzenia (tj. gdzie będą zamawiane materiały - np. w Chinach lub Korei) i terminy. Również spółka zależna jest podmiotem samoorganizującym się w zakresie wpływu na czas pracy zasobów osobowych.

Ponadto, stosowanie do ww. orzeczenia TSUE z 7 kwietnia 2022 r. w sprawie C-547/18, spółka mająca siedzibę w jednym państwie nie ma stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w innym państwie, tylko ze względu na fakt, że posiada tam spółkę zależną.

W konsekwencji należy uznać, że Państwa Spółka nie zorganizuje zaplecza technicznego ani osobowego świadczącego o prowadzeniu części działalności gospodarczej na terytorium Polski. W tym konkretnym przypadku mimo, że realizacja projektu związanego z dostawą elementów pieca w ramach zawartej umowy z B. Sp. z o.o. będzie odbywało się w sposób długotrwały, należy stwierdzić, że nie zostaną spełnione przesłanki do uznania, że na terytorium Polski Państwa Spółka posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. Co więcej, Państwa Spółka nie posiada w Polsce żadnych zasobów technicznych/wyposażenia/maszyn, czy zasobów ludzkich, jak również nie posiada w Polsce nieruchomości, lokali czy magazynów. Zatem należy stwierdzić, że Państwa Spółka nie posiada wystarczającego zaplecza personalnego i technicznego na terytorium Polski, tym samym nie jest spełniona podstawowa przesłanka do uznania, że Państwa Spółka na terytorium Polski będzie posiadała stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 należało uznać za prawidłowe.

Państwa wątpliwości dotyczą również kwestii, czy dostawy towarów realizowane na terytorium kraju przez Państwa Spółkę, będą podlegały opodatkowaniu VAT w Polsce przez Spółkę, w sytuacji, gdy nie będzie posiadała w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności dla potrzeb VAT.

W myśl zasady, wyrażonej w art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Stosownie zaś do art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy:

Z powyższych przepisów wynika, że w przypadku, gdy towary w momencie ich dostawy znajdują się na terytorium kraju, miejscem opodatkowania dostawy tych towarów jest terytorium Polski. Przy czym zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów należy rozumieć przeniesienie na nabywcę prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy:

W myśl art. 17 ust. 2 ww. ustawy:

Powołany art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy przewiduje tzw. instytucję odwrotnego obciążenia, polegającą na przerzuceniu ze sprzedawcy towarów na ich nabywcę obowiązku opodatkowania transakcji. Dla uznania nabywcy za podatnika z tytułu rozliczenia danej transakcji, zagraniczny dostawca towarów nie może być zarejestrowany w Polsce dla celów VAT (przy dostawie towarów innych niż gaz w systemie gazowym, energia elektryczna w systemie elektroenergetycznym, energia cieplna lub chłodnicza przez sieci dystrybucji energii cieplnej lub chłodniczej) jak również nie powinien posiadać siedziby oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce. Natomiast nabywca towarów powinien być podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy posiadającym siedzibę lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce lub osobą prawną niebędącą podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy posiadającą siedzibę na terytorium kraju i zarejestrowanym zgodnie z art. 97 ust. 4 ustawy.

Jak z wniosku wynika, w okolicznościach analizowanej sprawy Państwa Spółka będzie dokonywała dostaw towarów realizowanych na terytorium Polski. A zatem, w sytuacji gdy prawo do rozporządzania jak właściciel na nabywcę towarów przejdzie na terytorium kraju będziemy mieć do czynienia z dostawą towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającą w Polsce opodatkowaniu podatkiem VAT. Jak stwierdzono w niniejszej interpretacji Spółka nie będzie posiadała stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce, jednakże jest zarejestrowana jako czynny podatnik podatku VAT. Jednocześnie Spółka dokonywać będzie na terytorium kraju dostawy towarów innych niż gaz w systemie gazowym, energia elektryczna w systemie elektroenergetycznym, energia cieplna lub chłodnicza przez sieci dystrybucji energii cieplnej lub chłodniczej. Zatem należy stwierdzić, że nie zostanie spełniony warunek, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 5 lit. a ustawy i to Państwa Spółka jako zarejestrowany czynny podatnik podatku VAT będzie zobowiązana do rozliczenia podatku VAT w odniesieniu do planowanych dostaw towarów realizowanych na terytorium Polski.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie wskazujemy, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).