Interpretacja indywidualna z dnia 24 października 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.471.2023.2.AN

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym zmiana statusu Wnioskodawcy ze średniego na dużego przedsiębiorcę w rozumieniu przepisów Rozporządzenia GBER po wydaniu Zezwolenia 2 na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE nie wpływa na obowiązki i uprawnienia określone w Zezwoleniu 2 ani też na prawa i obowiązki wynikające z przepisów regulujących prowadzenie działalności na terenie SSE, które determinowane są statusem przedsiębiorcy.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

16 sierpnia 2023 r., za pośrednictwem systemu ePUAP, wpłynął Państwa wniosek z 14 sierpnia 2023 r., o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, który dotyczy ustalenia, czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym zmiana statusu Wnioskodawcy ze średniego na dużego przedsiębiorcę w rozumieniu przepisów Rozporządzenia GBER po wydaniu Zezwolenia 2 na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE nie wpływa na obowiązki i uprawnienia określone w Zezwoleniu 2 ani też na prawa i obowiązki wynikające z przepisów regulujących prowadzenie działalności na terenie SSE, które determinowane są statusem przedsiębiorcy.

Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie pismem z 20 października 2023 r. (data wpływu do Organu, tego samego dnia).

Treść wniosku jest następująca.

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Wnioskodawca”lub „Spółka”), posiadającą siedzibę na terytorium RP i nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce.

Wnioskodawca jest częścią grupy X działającej na rynku od (…) roku i posiadającej firmy w (…).

Dnia w marcu 2012 r., Spółka otrzymała Zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej, zmienione decyzją z listopada 2014 r. (dalej: „Zezwolenie 1”). Na mocy tego zezwolenia, Wnioskodawca został zobowiązany do poniesienia na terenie strefy wydatków inwestycyjnych (…) w terminie do dnia 30 czerwca 2015 r. oraz zatrudnienia (…) pracowników w terminie do dnia 31 grudnia 2015 r. i utrzymanie tego zatrudnienia w okresie od 31 grudnia 2015 r. do 31 grudnia 2017 r.

W momencie wydania Zezwolenia 1 Spółka posiadała status średniego przedsiębiorcy w rozumieniu przepisów Rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008 z dnia 6 sierpnia 2008 r. uznające niektóre rodzaje pomocy za zgodne ze wspólnym rynkiem w zastosowaniu art. 87 i 88 Traktatu (ogólne rozporządzenie w sprawie wyłączeń blokowych) (Dz. U. UE. L. z 2008 r. Nr 214, str. 3 z późn. zm.; dalej: „Rozporządzenie 800/2008”).

Dnia w 2016 r., Spółka otrzymała Zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: „Zezwolenie 2”). Na mocy tego zezwolenia, Wnioskodawca został zobowiązany do poniesienia na terenie strefy wydatków inwestycyjnych (…) w terminie do dnia 30 czerwca 2019 r. oraz zatrudnienia (…) pracowników w terminie do dnia 31 grudnia 2019 r. i utrzymanie tego zatrudnienia w okresie od 1 stycznia 2020 r. do 31 grudnia 2020 r.

W momencie wydania Zezwolenia 2 Spółka również posiadała status średniego przedsiębiorcy w rozumieniu przepisów Rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu (Dz. U.UE. L. z 2014 r. Nr 187, str. 1 z późn. zm., dalej: „Rozporządzenie GBER”).

W 2018 r., Spółka otrzymała Zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (…), zmienione decyzją z 2021 r. (…) (dalej: „Zezwolenie 3”). Na mocy tego zezwolenia, Wnioskodawca został zobowiązany do poniesienia na terenie strefy wydatków inwestycyjnych w wysokości co najmniej (…) w terminie do dnia 31 grudnia 2024 r. oraz zatrudnienia co najmniej (…) pracowników w terminie do dnia 31 grudnia 2024 r. i utrzymanie tego zatrudnienia w okresie od 1 stycznia 2025 r. do 31 grudnia 2025 r.

W momencie wydania Zezwolenia 3 Spółka posiadała status dużego przedsiębiorcy w rozumieniu przepisów Rozporządzenia GBER.

Inwestycja przeprowadzona w oparciu o Zezwolenie 2 została zakończona w 2019 r. Spółka wskazuje, że w trakcie realizacji inwestycji objętej Zezwoleniem 2, już po dniu wydania Zezwolenia 2 status Spółki jako przedsiębiorcy, określany na podstawie przepisów Rozporządzenia GBER uległ zmianie - ze średniego na dużego przedsiębiorcę.

Aktualnie Spółka spełnia warunki do uznania jej za dużego przedsiębiorcę w rozumieniu przepisów Rozporządzenia GBER.

Wobec powyższego, Spółka powzięła wątpliwość czy zmiana statusu przedsiębiorcy w toku obowiązywania Zezwolenia 2 wpływa na uprawnienia i obowiązki, wynikające z treści Zezwolenia 2 oraz z przepisów wykonawczych (m.in. z Rozporządzenia SSE), które są determinowane statusem przedsiębiorcy.

Pytanie

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym zmiana statusu Wnioskodawcy ze średniego na dużego przedsiębiorcę w rozumieniu przepisów Rozporządzenia GBER po wydaniu Zezwolenia 2 na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE nie wpływa na obowiązki i uprawnienia określone w Zezwoleniu 2 ani też na prawa i obowiązki wynikające z przepisów regulujących prowadzenie działalności na terenie SSE, które determinowane są statusem przedsiębiorcy?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, zmiana statusu Wnioskodawcy ze średniego na dużego przedsiębiorcę w rozumieniu przepisów Rozporządzenia GBER po wydaniu Zezwolenia 2 na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE nie wpływa na obowiązki i uprawnienia określone w Zezwoleniu 2 ani też na prawa i obowiązki wynikające z przepisów regulujących prowadzenie działalności na terenie SSE, determinowane statusem przedsiębiorcy.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2023 r. poz. 91, z późn. zm.; dalej: „ustawa SSE”), dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zwolnienie to stanowi pomoc publiczną.

Na podstawie § 3 ust. 1 rozporządzenia SSE, Pomoc publiczna udzielana przedsiębiorcy w formie zwolnień podatkowych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 UPDOP, stanowi regionalną pomoc inwestycyjną z tytułu:

1)kosztów nowej inwestycji, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą, określonych w § 6 lub

2)tworzenia nowych miejsc pracy, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i dwuletnich kosztów pracy nowo zatrudnionych pracowników, obejmujących koszty płacy brutto tych pracowników, powiększone o składki obowiązkowe, takie jak składki na ubezpieczenie społeczne, ponoszone przez przedsiębiorcę od dnia zatrudnienia tych pracowników.

Stosownie do § 4 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia SSE, maksymalna intensywność regionalnej pomocy inwestycyjnej liczona jako stosunek ekwiwalentu dotacji brutto do kosztów kwalifikujących się do objęcia tą pomocą, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 oraz 6, wynosi 35% - na obszarach należących do województwa zachodniopomorskiego.

W myśl § 4 ust. 2 Rozporządzenia SSE, maksymalną intensywność regionalnej pomocy inwestycyjnej udzielanej małym lub średnim przedsiębiorcom, w rozumieniu art. 2 pkt 2 rozporządzenia nr 651/2014, podwyższa się o:

-20 punktów procentowych brutto - w przypadku małych przedsiębiorców,

-10 punktów procentowych brutto - w przypadku średnich przedsiębiorców - w stosunku do maksymalnej intensywności tej pomocy określonej dla poszczególnych obszarów.

Jednocześnie, zgodnie z przepisem warunkiem korzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w ust. 1, jest:

1)utrzymanie własności składników majątku, z którymi były związane wydatki inwestycyjne - przez okres 5 lat od dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, a w przypadku małych i średnich przedsiębiorców - przez okres 3 lat, przy czym nie wyklucza się wymiany przestarzałych instalacji lub sprzętu w związku z szybkim rozwojem technologicznym;

2)utrzymanie inwestycji w regionie, w którym udzielono pomocy, przez okres nie krótszy niż 5 lat od momentu, gdy cała inwestycja zostanie zakończona, a w przypadku małych i średnich przedsiębiorców - przez okres nie krótszy niż 3 lata.

W związku z powyższym, dla ustalenia praw i obowiązków wynikających z Zezwolenia 2016, kluczowe jest określenie statusu Spółki jako małego, średniego lub dużego przedsiębiorcy w rozumieniu Rozporządzenia GBER.

Zgodnie z treścią art. 2 pkt 28 Rozporządzenia GBER, data przyznania pomocy oznacza dzień, w którym beneficjent nabył prawo otrzymania pomocy zgodnie z obowiązującym krajowym systemem prawnym.

Zgodnie z art. 2 pkt 11 Ustawy z 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 743 z późn. zm.), za dzień udzielenia pomocy należy rozumieć dzień, w którym podmiot ubiegający się o pomoc publiczną nabył prawo do otrzymania tej pomocy, a w przypadku, gdy udzielenie pomocy w formie ulgi podatkowej następuje na podstawie aktu normatywnego, bez wymogu wydania decyzji:

a)dzień, w którym zgodnie z odrębnymi przepisami upływa termin złożenia deklaracji albo innego dokumentu określającego wartość pomocy, z zastrzeżeniem lit. b,

b)dzień, w którym zgodnie z odrębnymi przepisami upływa termin złożenia zeznania rocznego - w przypadku udzielenia pomocy w formie ulgi w podatku dochodowym,

c)dzień faktycznego przysporzenia korzyści finansowych - w przypadku braku obowiązku złożenia deklaracji albo innego dokumentu określającego wartość pomocy - chyba że przepisy odrębne stanowią inaczej.

Uwzględniając powyższe, a także fakt, że w przypadku Wnioskodawcy pomoc publiczna udzielona została w oparciu o wydaną decyzję administracyjną, należy stwierdzić, iż prawa i obowiązki wynikające z Zezwolenia 2 a także przepisów wykonawczych powinna być określane według statusu przedsiębiorcy obowiązującego na dzień wydania tego aktu, a zatem na dzień wydania Zezwolenia 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, utrata przez Spółkę statusu średniego przedsiębiorcy po dniu wydania Zezwolenia 2 nie wpływa na prawa i obowiązku wynikające z Zezwolenia 2, w szczególności nie wpływa na wskaźnik maksymalnej intensywności pomocy publicznej przysługującej Wnioskodawcy na podstawie Zezwolenia 2, a także na okres, w którym Spółka zobowiązana jest utrzymać prawo własności składników majątkowych, z którymi związane były wydatki inwestycyjne określone w Zezwoleniu 2.

Zdaniem Spółki, przedsiębiorca rozpoczynający prowadzenie działalności gospodarczej na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE, powinien mieć możliwość dokładnego określenia praw mu przysługujących i obowiązków na nim ciążących, wynikających z objęcia inwestycji zezwoleniem na prowadzenie działalności na terenie SSE.

W przypadku, w którym potencjalna zmiana statusu przedsiębiorcy skutkowałaby uznaniem Spółki za dużego przedsiębiorcę w rozumieniu Załącznika I do Rozporządzenia GBER - stanowisko, które w ocenie Wnioskodawcy jest nieprawidłowe - prowadziłoby m.in. do zawężenia katalogu wydatków inwestycyjnych, z uwagi na brzmienie § 6 ust. 7 Rozporządzenia SSE, zgodnie z którym środki trwałe, o których mowa w ust. 1 pkt 2, zakupione przez przedsiębiorcę innego niż mały i średni, mają być nowe.

Powyższe znajduje potwierdzenie w poglądach doktryny, która w oparciu o analogiczne przepisy dotyczące wsparcia udzielanego na podstawie decyzji o wsparciu, wskazuje, że (...) istotny jest status przedsiębiorcy na dzień wydania decyzji o wsparciu. Datę udzielenia wsparcia powinna stanowić data wydania decyzji jako dzień, w którym przedsiębiorca nabył prawo do otrzymania pomocy w formie zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym. Wydaje się, że również w tym dniu powinien zostać definitywnie i ostatecznie określony jego status, od którego zależy wielkość otrzymanej pomocy, jak również warunki jej przyznania (M. Dargas-Draganik, J. Formela, Ustawa o wspieraniu nowych inwestycji. Komentarz, wyd. C.H. Beck, rok 2019).

Dodatkowo, stanowisko przedstawione przez Wnioskodawcę jest spójne z jednolitym podejściem prezentowanym w interpretacjach indywidualnych, wydawanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: „DKIS”). Wnioskodawca wskazuje, że wydane w ostatnim czasie indywidualne interpretacje podatkowe dotyczą spraw podatników korzystających z pomocy publicznej udzielanej w ramach wydanych decyzji o wsparciu, jednak mając na uwadze, że przepisy regulujące wsparcie otrzymane na podstawie decyzji o wsparciu są w znacznej części analogiczne do przepisów dot. zezwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE, zdaniem Wnioskodawcy trafne jest przytoczenie przykładowo interpretacji indywidualnej z 27 maja 2022 r., 0111-KDIB1-3.4010.199.2022.1.JKU, w której w podobnym stanie faktycznym DKIS stwierdził, że przysługująca intensywność pomocy na podstawie statusu przedsiębiorstwa powinna być ustalana na dzień wydania decyzji o wsparciu i powinna być niezmienna przez cały okres realizacji inwestycji. Kluczowym elementem określającym dopuszczalność udzielenia pomocy oraz parametry uzyskanej pomocy jest dzień, w którym przedsiębiorca nabywa prawo do skorzystania z pomocy publicznej. Organ publiczny poprzez przyznanie takiego prawa wskazuje między innymi wartość pomocy, do jakiej jest uprawniony przedsiębiorca. Zatem, dzień nabycia praw do pomocy i parametry udzielonej pomocy wynikają z decyzji o wsparciu. W dniu wydania decyzji o wsparciu do dyspozycji przedsiębiorcy stawiana jest określona wartość (maksymalna) pomocy, z której przedsiębiorca może, lecz nie musi skorzystać, w całości lub w części. Analogiczne stanowisko zaprezentowane zostało m.in. w indywidualnych interpretacjach DKIS:

a)z 14 lutego 2023 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.924.2022.2.JG;

b)z 10 stycznia 2023 r. sygn. 0114-KDIP2-1.4010.217.2022.2.KW;

c)z 15 listopada 2022 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.637.2022.2.PC;

d)z 17 października 2022 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.639.2022.2.IZ;

e)z 21 października 2022 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.86.2022.1.KS.

Stanowisko Wnioskodawcy jest także zgodne ze stanowiskiem prezentowanym przez Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów (np. pismo z 8 lipca 2008 r., znak: DDO-522-5712/08/JB), będący organem administracji państwowej odpowiedzialnym za monitorowanie i nadzorowanie procesu udzielania pomocy publicznej w Polsce.

Zgodnie ze stanowiskiem zaprezentowanym w ww. piśmie, to data wydania zezwolenia strefowego powinna być brana pod uwagę dla ustalenia stanu prawnego, według którego należy dokonywać oceny praw i obowiązków wynikających z wydanego zezwolenia (w tym korzystania z pomocy publicznej).

Reasumując, w ocenie Spółki, zmiana statusu Wnioskodawcy ze średniego na dużego przedsiębiorcę w rozumieniu przepisów Rozporządzenia GBER po wydaniu Zezwolenia 2016 na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE nie wpływa na prawa i obowiązki określone w Zezwoleniu 2016 ani też na prawa i obowiązki wynikające z przepisów regulujących prowadzenie działalności na terenie SSE, które determinowane są statusem przedsiębiorcy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodniez art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 1604, dalej: „ustawa o SSE”),

Specjalne Strefy Ekonomiczne są częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na których możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, a w szczególności korzystanie ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych. Jednocześnie jednak pamiętać należy, że uzyskiwane z tego tytułu preferencje stanowią pomoc publiczną, niezgodną (co do zasady) z jednolitym wspólnym rynkiem w Unii Europejskiej. Z tego też względu szczegółowe warunki udzielania tej formy pomocy, w szczególności jej intensywność, są ściśle uregulowane przepisami prawa, których naruszenie grozi koniecznością zwrotu otrzymanej pomocy publicznej.

Stosownie do postanowień art. 16 ust. 1 ww. ustawy, podstawą do korzystania z pomocy publicznej, udzielanej zgodnie z ustawą, jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy uprawniające do korzystania z pomocy publicznej, zwane dalej „zezwoleniem”.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2587 ze zm., dalej: „updop”),

Pomocą publiczną udzielaną przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie strefy jest niezapłacony przez tego przedsiębiorcę podatek obliczony od dochodu osiąganego wyłącznie z działalności prowadzonej na terenie strefy na podstawie właściwego Zezwolenia.

Równocześnie, art. 17 ust. 4 updop, stanowi, że

Z treści cytowanych wyżej przepisów art. 17 ust. 1 pkt 34 i ust. 4 updop wynika, że warunkiem korzystania z przedmiotowego zwolnienia jest uzyskanie dochodu z działalności gospodarczej, prowadzonej w zakresie przedmiotowym określonym w zezwoleniu, przy czym działalność gospodarcza ma być prowadzona na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Zgodnie z § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (t. j. Dz.U. z 2019 r., poz. 121),

Zgodnie natomiast z § 4 ust. 1 tego rozporządzenia,

Maksymalną intensywność regionalnej pomocy inwestycyjnej udzielanej małym lub średnim przedsiębiorcom, w rozumieniu art. 2 pkt 2 rozporządzenia nr 651/2014, podwyższa się o 20 punktów procentowych brutto w przypadku małych przedsiębiorców oraz o 10 punktów procentowych brutto w przypadku średnich przedsiębiorców, w stosunku do maksymalnej intensywności określonej dla poszczególnych obszarów. Podwyższenia nie stosuje się w przypadku dużych projektów inwestycyjnych (§ 4 ust. 2 ww. rozporządzenia).

Z analizowanego opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wynika, że w 2016 r., Spółka otrzymała Zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (Zezwolenie 2).

W momencie wydania Zezwolenia 2 Spółka również posiadała status średniego przedsiębiorcy w rozumieniu przepisów Rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r.

Organ zaznacza, że status przedsiębiorcy jako „dużego” lub „średniego”, jest okolicznością faktyczną mającą znaczenie prawne w zakresie skutków podatkowych funkcjonowania w specjalnej strefie ekonomicznej. O statusie tym decyduje spełnienie przez danego przedsiębiorcę określonych prawem wymogów. O statusie tym decyduje także podatnik, w tym sensie, że jego decyzje gospodarcze, strukturalne, własnościowe itd., stanowią o spełnieniu kryteriów określonych dla danej kategorii przedsiębiorcy.

Do zmiany takiej dochodzi poprzez fakt zmiany statusu danego przedsiębiorstwa (przedsiębiorcy), bez konieczności wydawania jakiejkolwiek decyzji czy aktu administracyjnego.

Odnosząc się do cytowanych powyżej przepisów wskazać należy, że przysługująca intensywność pomocy na podstawie statusu przedsiębiorstwa powinna być ustalana na dzień wydania zezwolenia na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej i powinna być niezmienna przez cały okres realizacji inwestycji.

Kluczowym elementem określającym dopuszczalność udzielenia pomocy oraz parametry uzyskanej pomocy jest dzień, w którym przedsiębiorca nabywa prawo do skorzystania z pomocy publicznej. Organ publiczny poprzez przyznanie takiego prawa wskazuje między innymi wartość pomocy, do jakiej jest uprawniony przedsiębiorca.

Zatem, dzień nabycia praw do pomocy i parametry udzielonej pomocy wynikają z zezwolenia. W dniu wydania zezwolenia do dyspozycji przedsiębiorcy stawiana jest określona wartość (maksymalna) pomocy, z której przedsiębiorca może, lecz nie musi skorzystać, w całości lub w części.

W świetle powyższego, Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym zmiana statusu Wnioskodawcy ze średniego na dużego przedsiębiorcę w rozumieniu przepisów Rozporządzenia GBER po wydaniu Zezwolenia 2 na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE nie wpływa na obowiązki i uprawnienia określone w Zezwoleniu 2 ani też na prawa i obowiązki wynikające z przepisów regulujących prowadzenie działalności na terenie SSE, które determinowane są statusem przedsiębiorcy, należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

- Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

- Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2651 ze zm.).