Interpretacja indywidualna z dnia 3 listopada 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-3.4012.470.2023.2.AMA

Brak obowiązku wliczania do limitu zwolnienia podmiotowego sprzedaży z tytułu świadczenia usług na rzecz podmiotów posiadających swoją siedzibę za granicą oraz skutki podatkowe wynajmu mieszkań.

Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

23 sierpnia 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 16 sierpnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy:

• kwestii czy osiągane przez Pana przychody tytułem świadczenia usług na rzecz podmiotów posiadających swoją siedzibę za granicą wliczają się do ustalenia wartości limitu zwolnienia o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy oraz czy w związku z tym jest Pan zwolniony z obowiązku rejestracji jako czynny podatnik VAT,
• jak również kwestii czy jako zwolniony z obowiązku rejestracji jako czynny podatnik VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy, może Pan korzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy oraz czy w związku z tym zwolniony jest Pan z obowiązku rejestracji jako czynny podatnik VAT, biorąc pod uwagę również fakt, że świadczony przez Pana najem dwóch mieszkań pozostaje bez związku z prowadzoną przez Pana działalnością gospodarczą.

Uzupełnił go Pan - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 9 października 2023 r. (data wpływu 18 października 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Pan R.S. prowadzi działalność gospodarczą pod firmą (…) od 2014 r., w zakresie (…). Nie jest Pan czynnym podatnikiem VAT, gdyż ze względu na wysokość przychodów ze sprzedaży korzysta Pan ze zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, do limitu 200.000,00 zł.

Pana działalność gospodarcza jest opodatkowana podatkiem ryczałtowym według stawki 8,5%. W ostatnich latach osiągał Pan przychody ze sprzedaży w związku z wykonywaną działalnością gospodarczą w wysokości:

1.196.892,59 zł - w roku 2021,

2.199.530,84 zł - w roku 2022.

Większość usług wykonuje Pan na rzecz podmiotów zagranicznych, posiadających swoją siedzibę w kraju Unii Europejskiej oraz w Australii. Faktury za usługi wystawiane przez Pana na rzecz podmiotów zagranicznych, posiadają adnotację „odwrotne obciążenie”.

Ponadto, jako osoba fizyczna wynajmuje Pan dwa mieszkania położone w (…) na zasadach najmu prywatnego. Najem mieszkań odbywa się wyłącznie na cele mieszkalne, na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Wynajmowane lokale zaspokajają wyłącznie potrzeby mieszkaniowe najemców. Najem nie posiada związku z prowadzoną przez wynajmującego działalnością gospodarczą. Z wynajmu mieszkań osiągnął Pan w 2021 r. przychód w wysokości 35.600,00 zł.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego

Wskazał Pan, że usługi w zakresie prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej w przeważającej większości świadczy Pan na rzecz (…) B.V. Jest to firma holenderska z siedzibą w Holandii. Forma prawna (…) B.V. w prawie holenderskim jest odpowiednikiem polskiej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. W skali całego roku zdarza się również, że świadczy Pan usługi na rzecz podmiotów Polskich, wśród nich znajdują się spółki z ograniczoną odpowiedzialnością.

Nie świadczył Pan usług na rzecz innych podmiotów niebędących podatnikami, które posiadają miejsce zamieszkania czy też pobytu na terytorium innego niż Polska kraju Unii Europejskiej, czy też poza Unią Europejską.

W skali całego roku zdarzają się sporadyczne sytuacje, w których świadczy Pan usługi w zakresie swojej działalności gospodarczej na rzecz podmiotów, które posiadają stałe miejsce prowadzenia działalności w Polsce, wśród tych podmiotów znajdują się spółki z ograniczoną odpowiedzialnością.

Mając na uwadze usługi świadczone przez Pana w zakresie Pana działalności gospodarczej prowadzonej pod firmą (…), to część świadczonych usług było związanych z nieruchomością położoną poza granicami Unii Europejskiej.

Natomiast wynajem lokali, które Pan wynajmuje na zasadach najmu prywatnego, osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej i na cele mieszkalne według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług PKWiU 2015 należy do grupy 68.20 - Wynajem i usługi zarządzania nieruchomościami własnymi lub wydzierżawionymi.

Nie świadczy Pan, jak również w przyszłości nie zamierza Pan świadczyć, usługi najmu lokali na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą czy też na rzecz społecznych agencji najmu, o których mowa w art. 22a ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1995 r. o społecznych formach rozwoju mieszkalnictwa.

Pytania

1.Czy przychody osiągane tytułem świadczenia usług na rzecz podmiotów posiadających swoją siedzibę za granicą przez prowadzącego działalność gospodarczą wliczają się do ustalenia wartości limitu zwolnienia o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług? Czy w związku z tym prowadzący działalność gospodarczą jest zwolniony z obowiązku rejestracji jako czynny podatnik VAT?

2.Czy podatnik jako zwolniony z obowiązku rejestracji jako czynny podatnik VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług może korzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o podatku od towarów i usług? Czy w związku z tym zwolniony jest Pan z obowiązku rejestracji jako czynny podatnik VAT, biorąc pod uwagę również fakt, że najem pozostaje bez związku z prowadzoną przez Pana działalnością gospodarczą?

Pana stanowisko w sprawie

1.Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000,00 zł.

Wobec powyższego firma, w Pana ocenie, może korzystać z ww. zwolnienia aż do momentu przekroczenia ww. limitu, gdyż wykazał Pan, że łącznie przychody z działalności gospodarczej wyniosły 196.892,59 zł w 2021 r. oraz 199.530,84 zł w 2022 r. Większość usług oferowanych przez Pana firmę była wykonywana dla podmiotów gospodarczych posiadających swoją siedzibę za granicą.

Zgodnie z art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1)wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;

2)odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:

a)transakcji związanych z nieruchomościami,

b)usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,

c)usług ubezpieczeniowych,

- jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;

3)odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Na podstawie art. 113 ust. 5 ustawy, jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy opodatkowaniu podatkiem, podlegają:

1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2)eksport towarów;

3)import towarów na terytorium kraju;

4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Ponadto, przez sprzedaż - w myśl art. 2 pkt 22 ustawy - rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a (art. 2 pkt 1 ustawy).

Pierwszą kwestią jaką należy ustalić w zaistniałym stanie faktycznym jest miejsce świadczenia takiej usługi. W tym zakresie art. 28b ustawy o podatku od towarów i usług stanowi, że miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika, jest miejsce w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej. Przepis ten ma zastosowanie zarówno w przypadku kontrahentów z krajów Unii Europejskiej jak i z krajów trzecich. W rezultacie usługa świadczona na rzecz podatników, którzy nie mają w Polsce siedziby, ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce. Podmiotem zobowiązanym do rozliczenia podatku należnego z tytułu świadczenia takiej usługi jest nabywca. Rozliczenia podatku usługobiorca dokonuje zgodnie z prawem wewnętrznym kraju, w którym ma swoją siedzibę.

Zasada określona w art. 28b ustawy o podatku od towarów i usług ma zastosowanie do czynnych podatników VAT, jak i do podatników zwolnionych z VAT. Czynności te nie są również wliczane do limitu wartości sprzedaży uprawniającej do zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT.

W przedmiotowym stanie faktycznym w związku z wykonaniem usługi dokumentował ją Pan wystawiając fakturę VAT. Zgodnie z art. 106e ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług wystawiane przez podatnika faktury posiadały wyrażenie „odwrotne obciążenie” zapisane w języku polskim.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 1 sierpnia 2018 r., stwierdził, iż „mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawca świadczy przedmiotowe usługi badań klinicznych na rzecz podatników, o których mowa w art. 28a ustawy. Jak wskazał bowiem Zainteresowany - przedmiotowe usługi świadczy na rzecz podmiotów z siedzibą w kraju Unii Europejskiej oraz z siedzibą poza Unią Europejską (tj. USA), którzy są podatnikami zarejestrowanymi dla potrzeb podatku od wartości dodanej w jednym z krajów Unii Europejskiej oraz na terenie USA. Skoro zatem przedmiotowe usługi są świadczone na rzecz podatników oraz dla ww. usług nie przewidziano szczególnego miejsca świadczenia, to podlegają one opodatkowaniu - zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy - w kraju siedziby usługobiorcy, tj. w kraju Unii Europejskiej lub w USA. Tym samym, ww. usługi nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce”.

W Pana ocenie przychody osiągane tytułem świadczenia usług posiadających swoją siedzibę za granicą nie wliczają się do limitu, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Ma Pan prawo do korzystania ze zwolnienia przedmiotowego, w związku z czym nie powstaje obowiązek rejestracji podmiotu jako czynnego podatnika VAT.

2.Odnośnie treści drugiego pytania wskazał Pan, że wynajmowanie lokali odbywa się w Pana własnym imieniu i na własny rachunek. Usługi najmu odbywają się na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Wynajmowane lokale zaspokajają wyłącznie potrzeby mieszkaniowe najemców i nie są wykorzystywane przez najemców w innych celach m.in. w celu prowadzenia działalności gospodarczej.

Stoi Pan na stanowisku, że uzyskane przychody z najmu mieszkań na cele mieszkalne, kwalifikują Pana do zwolnienia z przedmiotowego podatku VAT przy zastosowaniu art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT, który jasno określa, że usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe, zwalnia z opodatkowania podatkiem VAT.

Najem prywatny to działalność w świetle ustawy o VAT, z której przychody należy wliczać do wartości limitu 200.000,00 zł. W myśl art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Natomiast przez działalność gospodarczą w świetle ustawy o VAT należy rozumieć wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem najem będzie uznany za działalność gospodarczą w świetle ustawy o VAT jeżeli wykonywany jest w sposób ciągły oraz odpłatnie, a więc w celach zarobkowych.

Najem prywatny może jednak korzystać z przedmiotowego zwolnienia z VAT zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT, który mówi, że zwalnia się z podatku VAT usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe lub na rzecz społecznych agencji najmu.

Należy zwrócić uwagę na fakt, że przepis ten dotyczy tylko najmu nieruchomości o charakterze mieszkalnym, natomiast podatnik, osiągając przychody z najmu nieruchomości o charakterze niemieszkalnym, może skorzystać jedynie z podmiotowego zwolnienia wartości sprzedaży do rocznego limitu 200.000 zł. Istotną kwestię stanowi fakt, że najem prywatny nieruchomości na cele mieszkalne korzysta z przedmiotowego zwolnienia z VAT. To powoduje, że nawet przekroczenie wartości sprzedaży z tego najmu tj. 200.000,00 zł w ubiegłym roku - nie wywoła obowiązku rejestracji jako czynny podatnik VAT.

Pana zdaniem, świadczone przez Pana usługi wynajmu lokali mieszkalnych wyłącznie na cele mieszkaniowe, będą korzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT, ponieważ kumulatywnie zostały spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia. Na powyższe nie wywiera wpływu fakt, posiadania czy też nie, czynnego statusu podatnika VAT (Pismo z 4 kwietnia 2023 r., wydane przez: Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, 0113-KDIPT1-3.4012.76.2023.2.OS, Zwolnienie z opodatkowania podatkiem VAT najmu prywatnego zawieranego wyłącznie na cele mieszkalne).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają:

1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2)eksport towarów;

3)import towarów na terytorium kraju;

4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju.

W myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terytorium kraju - rozumie się przez to terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Na podstawie art. 2 pkt 22 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1) przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2) zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3) świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W przypadku świadczenia usług, istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Regulacje prawne obowiązujące w tym zakresie, zostały zawarte w ustawie o podatku od towarów i usług w Rozdziale 3 Działu V „Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług”.

W myśl art. 28a ustawy:

Na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

1) ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:

a) podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,

b) osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;

2) podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

Powołany przepis wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy o podatku od towarów i usług. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy:

Miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

W świetle regulacji przepisu art. 28b ust. 2 ustawy:

W przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Z powyższych przepisów ustawy wynika zatem, że co do zasady, usługa świadczona na rzecz podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy, inna niż wskazana w art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n ustawy, podlega opodatkowaniu w miejscu siedziby działalności gospodarczej usługobiorcy, chyba że jest świadczona dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej usługobiorcy, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, wówczas miejscem świadczenia tej usługi jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, dla którego ta usługa jest świadczona.

Według art. 28e ustawy:

Miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców, pośredników w obrocie nieruchomościami, usług zakwaterowania w hotelach lub obiektach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, użytkowania i używania nieruchomości oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego, jest miejsce położenia nieruchomości.

W myśl natomiast art. 113 ust. 1 ustawy:

Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Jak stanowi art. 113 ust. 2 ustawy:

Do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1) wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;

1a) sprzedaży na odległość towarów importowanych, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;

2) odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:

a) transakcji związanych z nieruchomościami,

b) usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,

c) usług ubezpieczeniowych

- jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;

3) odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Z przepisu art. 113 ust. 5 ustawy wynika, że:

Jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

W świetle art. 113 ust. 13 ustawy:

Zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

1) dokonujących dostaw:

a) towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,

b) towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:

- energii elektrycznej (CN 2716 00 00),

- wyrobów tytoniowych,

- samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,

c) budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,

d) terenów budowlanych,

e) nowych środków transportu,

f) następujących towarów, w związku z zawarciem umowy w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie:

- preparatów kosmetycznych i toaletowych (PKWiU 20.42.1),

- komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU 26),

- urządzeń elektrycznych (PKWiU 27),

- maszyn i urządzeń, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 28),

g) hurtowych i detalicznych części i akcesoriów do:

- pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (PKWiU 45.3),

- motocykli (PKWiU ex 45.4);

2) świadczących usługi:

a) prawnicze,

b) w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,

c) jubilerskie,

d) ściągania długów, w tym factoringu;

3) nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Podatnik może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie i według zasad określonych m.in. wyżej przytoczonymi przepisami, pod warunkiem, że nie wykonuje czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy.

W myśl art. 96 ust. 1 ustawy:

Podmioty, o których mowa w art. 15 i art. 15a, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Zgodnie z art. 96 ust. 3 ustawy:

Podmioty wymienione w art. 15, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

Na mocy art. 96 ust. 4 ustawy:

Naczelnik urzędu skarbowego po weryfikacji danych podanych w zgłoszeniu rejestracyjnym rejestruje podatnika jako „podatnika VAT czynnego”, a w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 - jako „podatnika VAT zwolnionego”, i na wniosek podatnika potwierdza to zarejestrowanie.

Na mocy art. 96 ust. 5 ustawy:

Jeżeli podmioty, o których mowa w ust. 3, rozpoczną dokonywanie sprzedaży opodatkowanej, utracą zwolnienie od podatku lub zrezygnują z tego zwolnienia, obowiązane są do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w ust. 1, a w przypadku podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT zwolnieni – do aktualizacji tego zgłoszenia, w terminach:

1)przed dniem dokonania pierwszej sprzedaży towaru lub usługi, innych niż zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2, 2a i 4-41 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, w przypadku rozpoczęcia dokonywania tej sprzedaży;

2)przed dniem, w którym podatnik traci prawo do zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9, w przypadku utraty tego prawa;

3)przed początkiem miesiąca, w którym podatnik rezygnuje ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 3 oraz art. 113 ust. 1 i 9, w przypadku rezygnacji z tego zwolnienia, z zastrzeżeniem pkt 4;

4)przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5, w przypadku rezygnacji ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 9, od pierwszej wykonanej czynności.

Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio.

Ad 1

Pana wątpliwości w pierwszej kolejności dotyczą kwestii czy osiągane przez Pana przychody tytułem świadczenia usług na rzecz podmiotów posiadających swoją siedzibę za granicą wliczają się do ustalenia wartości limitu zwolnienia o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy oraz czy w związku z tym jest Pan zwolniony z obowiązku rejestracji jako czynny podatnik VAT.

Z opisu sprawy wynika, że prowadzi Pan działalność gospodarczą w zakresie (…). Nie jest Pan czynnym podatnikiem VAT i korzysta Pan ze zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy.

W ostatnich latach osiągał Pan bowiem przychody ze sprzedaży w związku z wykonywaną działalnością gospodarczą w wysokości: 196.892,59 zł - w roku 2021, 199.530,84 zł - w roku 2022.

Większość usług wykonuje Pan na rzecz podmiotów zagranicznych, posiadających swoją siedzibę w kraju Unii Europejskiej oraz w Australii.

Wskazał Pan także, że mając na uwadze usługi świadczone przez Pana w zakresie Pana działalności gospodarczej, to część świadczonych usług było związanych z nieruchomością położoną poza granicami Unii Europejskiej.

Wskazał Pan we wniosku, że usługi w zakresie prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej w przeważającej większości świadczy Pan na rzecz firmy holenderskiej z siedzibą w Holandii, której forma prawna w prawie holenderskim jest odpowiednikiem polskiej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością.

W skali całego roku zdarzają się sporadyczne sytuacje, w których świadczy Pan usługi w zakresie swojej działalności gospodarczej na rzecz podmiotów, które posiadają stałe miejsce prowadzenia działalności w Polsce, wśród tych podmiotów znajdują się spółki z ograniczoną odpowiedzialnością.

W skali całego roku zdarza się również, że świadczy Pan usługi na rzecz podmiotów Polskich, wśród nich znajdują się spółki z ograniczoną odpowiedzialnością.

Odnosząc się do Pana wątpliwości należy podkreślić, że w świetle art. 2 pkt 22 ustawy, odpłatne świadczenie usług, których miejsce świadczenia (opodatkowania) znajduje się poza terytorium kraju nie stanowi sprzedaży w rozumieniu ustawy. Tym samym, przy ustalaniu prawa do zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ustawy, nie uwzględnia się świadczenia usług, których miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju.

Zatem, aby prawidłowo zastosować przepisy prawa w zakresie ustalenia miejsca opodatkowania świadczonych usług w pierwszej kolejności konieczne jest określenie miejsca świadczenia przez Pana usług.

Przywołany wcześniej art. 28a ustawy definiuje dla potrzeb przepisów o miejscu świadczenia usług pojęcie podatnika. Definicja ta została wprowadzona w związku z zawarciem w ustawie dwóch podstawowych reguł odnoszących się do miejsca świadczenia, dla zastosowania których ważne jest, czy usługa świadczona jest dla przedsiębiorcy, czy też dla konsumenta. Również dla ustalenia niektórych szczególnych reguł określenia miejsca świadczenia ważne jest, czy nabywcą usługi jest przedsiębiorca, czy też konsument. Zaznaczyć należy, że użyta w przedmiotowym przepisie nazwa „podatnik” odnosi się w zasadzie do „przedsiębiorcy” prowadzącego działalność gospodarczą.

Jak zatem wynika z powołanych przepisów, podatnikiem dla potrzeb stosowania przepisów o miejscu świadczenia usług jest podmiot prowadzący działalność gospodarczą, lub podmiot prowadzący działalność gospodarczą odpowiadającą działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy, bez względu na cele i rezultaty takiej działalności. Z powyższego wynika zatem, że podatnikiem jest zarówno podatnik polski, jak i podatnik z innego państwa członkowskiego oraz podatnik z kraju trzeciego. Za podatników są uznawane bowiem również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich Unii Europejskiej oraz państw trzecich.

Odnosząc się do kwestii objętych zakresem zadanego pytania należy zauważyć, że - jak wynika z okoliczności sprawy - świadczy Pan swoje usługi:

• na rzecz podmiotów zagranicznych, posiadających swoją siedzibę w kraju Unii Europejskiej, w przeważającej na rzecz firmy holenderskiej z siedzibą w Holandii, której forma prawna w prawie holenderskim jest odpowiednikiem polskiej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością,
• na rzecz podmiotów zagranicznych, posiadających swoją siedzibę w Australii,
• część świadczonych usług było związanych z nieruchomością położoną poza granicami Unii Europejskiej.

Zaznaczył Pan również, że nie świadczył Pan usług na rzecz innych podmiotów niebędących podatnikami, które posiadają miejsce zamieszkania czy też pobytu na terytorium innego niż Polska kraju Unii Europejskiej, czy też poza Unią Europejską.

Tym samym, przedmiotowe usługi w zakresie (…), które nie były lub nie są bezpośrednio związane z nieruchomością, wykonuje Pan na rzecz podatników z innego państwa członkowskiego (głównie Holandii) oraz podatników z kraju trzeciego (Australii) wykonujących działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich Unii Europejskiej, bądź odpowiednio państwa trzeciego.

Mając jednak na uwadze wskazane powyżej regulacje, stwierdzić należy, że część z ww. usług, które były związane bezpośrednio z nieruchomością zlokalizowaną poza krajem, na podstawie art. 28e ustawy nie podlega opodatkowaniu w Polsce. Jak bowiem wynika z treści tego przepisu, miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami, jest miejsce położenia nieruchomości, które w omawianej sytuacji znajdowało się poza granicami Unii Europejskiej.

Natomiast w odniesieniu do pozostałej części usług będących przedmiotem wniosku, niezwiązanych bezpośrednio z nieruchomością, wskazać należy, że nie znajdują w tym przypadku zastosowania szczególne zasady ustalania miejsca świadczenia wynikające z art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n ustawy.

Zatem skoro podmioty zagraniczne, na rzecz których świadczy Pan usługi, niezwiązane bezpośrednio z nieruchomością, są podatnikami w rozumieniu art. 28a ustawy, posiadającymi siedzibę działalności gospodarczej w innym niż Polska kraju Unii Europejskiej lub w kraju trzecim, to miejscem świadczenia i opodatkowania tych usług - zgodnie z zasadą ogólną wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy - będzie terytorium tego państwa, w którym dany ww. usługobiorca ma siedzibę działalności gospodarczej, tj. głównie Holandia lub Australia.

W konsekwencji należy stwierdzić, że do wartości limitu zwolnienia, o którym mowa art. 113 ust. 1 ustawy, nie powinien Pan wliczać kwot z tytułu wykonania ww. usług, które stosownie do art. 28e ustawy i odpowiednio do art. 28b ust. 1 ustawy, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski.

W konsekwencji, wartości sprzedaży usług wykonywanych przez Pana na nieruchomościach znajdujących się poza terytorium kraju, do których zastosowanie znajdzie art. 28e ustawy, jak również wartości sprzedaży usług niezwiązanych bezpośrednio z nieruchomościami, ale wykonywanych na rzecz podatników w rozumieniu art. 28a ustawy, do których zastosowanie znajduje art. 28b ust. 1 ustawy, nie wlicza się do limitu zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 ustawy.

Jednocześnie należy wskazać, że jeżeli, w ramach prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej, wartość sprzedaży podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT na terytorium Polski przekroczy kwotę 200.000 zł, to utraci Pan prawo do korzystania ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 ustawy i będzie Pan wówczas zobowiązany do rejestracji jako podatnik VAT czynny. Zwolnienie to utraci moc począwszy od czynności, którą zostanie przekroczona wskazana kwota limitu, stosownie do art. 113 ust. 5 ustawy.

Wskazania wymaga również, że w przypadku wykonania jakiejkolwiek czynności wymienionej w art. 113 ust. 13 ustawy, której miejscem opodatkowania będzie terytorium kraju, utraci Pan prawo do zwolnienia podmiotowego określonego w art. 113 ust. 1 ustawy.

Tym samym, oceniając całościowo Pana stanowisko w zakresie pytania nr 1 wniosku, uznaję je za prawidłowe.

Ad 2

Kolejne Pana wątpliwości dotyczą kwestii czy jako zwolniony z obowiązku rejestracji jako czynny podatnik VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy, może Pan korzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy oraz czy w związku z tym zwolniony jest Pan z obowiązku rejestracji jako czynny podatnik VAT, biorąc pod uwagę również fakt, że świadczony przez Pana najem dwóch mieszkań pozostaje bez związku z prowadzoną przez Pana działalnością gospodarczą.

W myśl art. 659 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.), zwanej dalej „Kodeksem cywilnym”:

Przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Jak wynika z art. 659 § 2 Kodeksu cywilnego:

Czynsz może być oznaczony w pieniądzach lub w świadczeniach innego rodzaju.

Najem jest więc umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Umówiony między stronami czynsz jest - w związku z powyższym - wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej rzeczy i stanowi świadczenie wzajemne należne za używanie lokalu przez jego najemcę. Zatem oddanie w ramach umowy najmu osobie trzeciej nieruchomości skutkuje uzyskiwaniem korzyści majątkowej po stronie podmiotu dokonującego wynajmu.

Oznacza to, że czynność polegająca na najmie nieruchomości w zamian za uzyskane wynagrodzenie spełnia warunki do uznania tej czynności za świadczenie usługi, o której mowa w art. 8 ust. 1 ustawy.

Należy jednak zauważyć, że nie każda czynność stanowiąca odpłatną dostawę towarów lub odpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu musi być wykonywana przez podmiot o statusie podatnika działającego w takim charakterze w odniesieniu do tej czynności.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w art. 15 ust. 2 ustawy ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że jako osoba fizyczna wynajmuje Pan dwa mieszkania, położone w (…), na zasadach najmu prywatnego. Najem mieszkań odbywa się wyłącznie na cele mieszkalne, na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Wynajmowane lokale zaspokajają wyłącznie potrzeby mieszkaniowe najemców. Z wynajmu mieszkań osiągnął Pan w 2021 r. przychód w wysokości 35.600,00 zł. Nie świadczy Pan, jak również w przyszłości nie zamierza Pan świadczyć, usługi najmu lokali na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą czy też na rzecz społecznych agencji najmu, o których mowa w art. 22a ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1995 r. o społecznych formach rozwoju mieszkalnictwa.

Usługa najmu wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej, jeżeli wykonywana jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Charakter stosunku prawnego, jaki kształtuje umowa najmu, wskazuje, że ma ona długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe.

W okolicznościach niniejszej sprawy należy więc stwierdzić, że czynność wynajmu przez Pana dwóch mieszkań na cele mieszkaniowe na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług wypełnia definicję działalności gospodarczej określoną w art. 15 ust. 2 ustawy. Mieszkania, które są przedmiotem wynajmu, wykorzystywane są przez Pana w celach zarobkowych. Bez wpływu na powyższe pozostaje okoliczność, że jak wskazał Pan we wniosku - wynajmuje je Pan jako osoba fizyczna, w ramach najmu prywatnego. Na gruncie przepisów ustawy o VAT działalność gospodarcza obejmuje bowiem czynności polegające na wykorzystywaniu towarów (w tym przypadku lokali mieszkalnych) w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast mieszkania, które w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Pan wynajmuje, na gruncie podatku od towarów i usług nie stanowią Pana majątku prywatnego. Stanowią one bowiem majątek wykorzystywany w prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej.

W związku z powyższym stwierdzić należy, że opisany we wniosku „najem prywatny” wpisuje się w działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a Pan z tytułu tej czynności występuje w charakterze podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. Tym samym, wykonywane przez Pana czynności najmu dwóch mieszkań podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy w związku z art. 8 ust. 1 ustawy.

Odnosząc się zatem do Pana wątpliwości, wskazać należy, że skoro świadczy Pan usługi wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy, to w odniesieniu wyłącznie do tych czynności (przedmiotowy najem mieszkań) może Pan korzystać ze zwolnienia przedmiotowego (ze względu na przedmiot działalności), niezależnie od wysokości wartości uzyskiwanej przez Pana sprzedaży w ramach prowadzonych działalności gospodarczych.

Jednakże wskazać należy, że do limitu uprawniającego Pana do zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, obowiązany jest Pan wliczać wartość sprzedaży uzyskanej z obu Pana działalności gospodarczych łącznie (tj. wynajmu dwóch mieszkań oraz działalności w zakresie m.in. usług instalowania, naprawy i konserwacji oraz sprzedaży detalicznej). Wynika to z brzmienia art. 113 ust. 1 ustawy, który odnosi się do całej sprzedaży dokonywanej przez konkretnego podatnika. Jak wyżej wskazano, najem jest - na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług - również działalnością gospodarczą.

Zatem, jeżeli wartość całej dokonanej przez Pana sprzedaży (tj. łącznie z wartością sprzedaży z tytułu świadczenia ww. usług wynajmu mieszkań), podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT na terytorium kraju, przekroczy kwotę 200 000 zł (bez kwoty podatku), wówczas utraci Pan prawo do korzystania ze zwolnienia podmiotowego, określonego w art. 113 ust. 1 ustawy i będzie Pan zobowiązany do rejestracji jako podatnik VAT czynny. Zwolnienie to utraci moc począwszy od czynności, którą zostanie przekroczona wskazana kwota limitu, stosownie do art. 113 ust. 5 ustawy.

Jednocześnie, nawet po przekroczeniu ww. kwoty limitu, będzie Pan mógł nadal korzystać ze zwolnienia przedmiotowego, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy, w odniesieniu do ww. usług wynajmu mieszkań. Zarejestrowanie się jako czynny podatnik podatku VAT nie wpłynie na możliwość stosowania ww. zwolnienia dla świadczonych usług najmu. Bez znaczenia w tym przypadku jest fakt, że najem nie jest związany z wykonywaniem przez Pana usług w zakresie (…) oraz sprzedaży detalicznej.

Tym samym, oceniając całościowo Pana stanowisko w zakresie pytania nr 2 wniosku, uznaję je za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Pana wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy tj. kwestie dotyczące dostawy towarów, czy też świadczenia usług na rzecz podmiotów, posiadających stałe miejsce prowadzenia działalności w Polsce, kwestia prawidłowego dokumentowania sprzedaży usług na rzecz podmiotów zagranicznych, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).