Interpretacja indywidualna z dnia 16 listopada 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-1.4011.739.2023.2.AC

Należy zgodzić się z Państwem, że Spółka nie będzie zobowiązana w stosunku do swoich pracowników do obliczenia i pobrania zaliczki na podatek dochodowy oraz sporządzenia stosownej informacji oraz do wystawienia informacji na rzecz członków rodzin pracowników i osób trzecich.

Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

4 sierpnia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 1 sierpnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

Wniosek uzupełnili Państwo - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 26 października 2023 r. ( data wpływu 31 października 2023 r.)

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Spółka jest klientem spółki (...) Sp. z o.o. (dalej: Organizator). Organizator zamierza wprowadzić program lojalnościowy skierowany do pracowników swoich klientów, w tym Spółki o nazwie (...) (dalej: Program). Program będzie dostępny jedynie dla pracowników/podwykonawców (dalej: Beneficjentów) Spółki, a nie dla osób trzecich, niezwiązanych ze Spółką. Do programu zostanie opracowany regulamin.

Uczestnikami Programu będą następujące podmioty:

• Organizator - jako podmiot organizujący, zarządzający i częściowo finansujący program,
• Spółka - podmiot zatrudniający pracowników/podwykonawców, współpracujący ze Spółką przy realizacji programu.
• Dealerzy samochodowi - finansujący program.
• Beneficjenci - osoby fizyczne, pracownicy/podwykonawcy Spółki oraz osoby trzecie wskazane przez Spółkę.

W ramach pierwszego kroku, Organizator podpisze umowę o współpracy w zakresie programu ze Spółką. W ramach tej umowy, Beneficjenci uzyskają dostęp do ofert zakupu, również leasingu lub najmu, nowego samochodu na preferencyjnych warunkach (np. uzyskają rabat w wysokości np. 20%).

W przypadku, gdy Beneficjent będzie zainteresowany zakupem pojazdu, to wówczas konkretny Beneficjent zawrze umowę odpowiednio z finansującym zakup lub bezpośrednio z Dealerem samochodowym w zakresie wybranego pojazdu. Co istotne, bezpośrednią stroną umowy na dotyczącej pojazdu (niezależnie od formy finansowania) będzie Beneficjent. Spółka nie będzie w jakikolwiek sposób stroną tej transakcji.

Poza możliwością zakupu samochodu na preferencyjnych warunkach, Beneficjent otrzyma także dodatkowy benefit od Organizatora (finansowany bezpośrednio przez Organizatora) polegający na miesięcznym zasilaniu specjalnej karty określoną kwotą przez cały okres zatrudnienia w Spółce.

Benefit, o którym mowa powyżej, może przyjąć następujące formy:

• karta przedpłacona w formie fizycznej;
• możliwości skorzystania z platformy kafeteryjnej do zarządzania dostępnymi środkami po zalogowaniu się na stronie internetowej Programu.

Karty wydane Beneficjentom, stanowiące element benefitu, będą zasilane co miesiąc określoną kwotą (od 100 do 400 zł) bezpośrednio od Organizatora. W żadnym wypadku Wnioskodawca nie będzie bezpośrednio dokonywał zasilenia karty wydanej konkretnemu Beneficjentowi.

Środki, którymi zostaną zasilone karty, będą mogły zostać przeznaczone przez Beneficjenta - według jego uznania - na określone z góry usługi oraz świadczenia związane z użytkowaniem i eksploatacją pojazdu, tj. m.in. płatność za paliwo, myjnia, auto-serwis, opłaty drogowe, parkingi, wypożyczenie pojazdów, car-sharing i inne.

Rola Spółki ograniczona zostanie jedynie do uiszczania opłaty licencyjnej na rzecz Organizatora za korzystanie z Programu.

Opłata licencyjna będzie jedynym tytułem prawnym do transferu środków pomiędzy Spółką a Organizatorem i w żadnym wypadku nie będzie uzależniona od ilości pracowników czy też współpracowników Spółki. Jej wysokość może być jednak uzależniona od np. obrotu generowanego przez Spółkę.

Uzupełnienie zdarzenia przyszłego

Uiszczanie opłaty licencyjnej nie jest warunkiem uczestnictwa w programie, jednak wpływa na wysokość dodatkowego benefitu przyznanego Beneficjentowi.

Opłata licencyjna jest opłatą cykliczną, płatną co miesiąc, umożliwiająca przystąpienie Spółki - i poprzez Spółkę także Beneficjentów - do programu lojalnościowego. Program lojalnościowy jest tworzony z zamiarem rozwijania ekomobilności wśród pracowników/rodzin pracowników oraz osób trzecich celem próby zmniejszenia śladu węglowego w myśl nowej dyrektywy ESG Parlamentu Unii Europejskiej.

Uczestnictwo w programie motywacyjnym będzie dostępne dla wszystkich pracowników, rodzin pracowników oraz osób trzecich wskazanych/poleconych przez Spółkę i będzie wynikało z innych uregulowań prawnych dotyczących wynagradzania. Przez osoby trzecie należy rozumieć osoby trzecie rekomendowane/polecone np. przez pracowników Spółki, czy też samą Spółkę, np. wybrani klienci Spółki.

Uczestnictwo w programie motywacyjnym będzie dostępne dla wszystkich pracowników, ale także - jak wskazano wyżej - rodzin pracowników, osób trzecich wskazanych/poleconych przez Spółkę i będzie wynikało z innych uregulowań prawnych.

Beneficjent nie będzie zobowiązany do dokonania żadnych zadań/czynności w celu uzyskania rabatu poza zaakceptowaniem regulaminu uczestnictwa w programie lojalnościowym.

Beneficjent nie będzie zobowiązany do dokonania żadnych zadań/czynności w celu otrzymania od Organizatora dodatkowego benefitu poza zaakceptowaniem regulaminu uczestnictwa w programie lojalnościowym.

Wysokość miesięcznego zasilenia karty wydanej Beneficjentowi będzie uzależniona od kwoty opłaty licencyjnej wnoszonej przez Spółkę. Organizator wpłaca stałą kwotę każdemu z Beneficjentów. Otrzymanie większych środków na kartę wydanej Beneficjentowi będzie zależeć od wysokości opłaty licencyjnej wpłaconej Organizatorowi przez Spółkę.

Zadane pytanie dotyczy obowiązków Spółki jako płatnika zarówno w stosunku do osób zatrudnionych na umowę o pracę w Spółce, jak również członków rodzin pracowników Wnioskodawcy oraz osób trzecich, tj. wszystkich osób wypełniających definicję Beneficjenta.

Beneficjentami we wskazanym zdarzeniu przyszłym będą:

a.pracownicy Spółki;

b.członkowie rodzin pracowników Spółki;

c.Osoby trzecie wskazane przez pracowników Spółki (rekomendowane przez pracowników Spółki).

Pytanie

Czy po stronie osób będących Beneficjentami programu lojalnościowego w związku z finansowaną przez Spółkę opłatą licencyjną za uczestnictwo w programie lojalnościowym, powstanie przychód opodatkowany PIT, w odniesieniu do którego Spółka powinna:

- w przypadku pracowników, działać w charakterze płatnika PIT i/lub w związku z którym Spółka powinna sporządzić imienną informację podatkową oraz pobrać zaliczkę na podatek dochodowy?

- w przypadku rodzin pracowników oraz osób trzecich, działać w charakterze płatnika PIT i/lub w związku z którym Spółka powinna sporządzić imienną informację podatkową?

Państwa stanowisko w sprawie

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o PIT, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zgodnie zaś z art. 11 ust. 1 ustawy o PIT, przychodami są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Przepis art. 12 ust. 3 ustawy o PIT wskazuje. Iż wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2-2b ustawy o PIT, tj. na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Art. 31 ustawy o PIT stanowi, że osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów m.in. przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy.

Jednakże, nie każde świadczenie, jakie uzyskuje pracownik, stanowić będzie dla pracownika przychód z nieodpłatnego świadczenia.

W tym miejscu, należy wskazać na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 8 lipca 2014 r.. sygn. akt K 7/13 (Dz. U. z 2014 r. poz. 947), który określa, jakie warunki muszą spełniać otrzymywane od pracodawcy należności i świadczenia, aby mogły być zakwalifikowane jako podlegające opodatkowaniu przychody ze stosunku prac;

Zgodnie z ww. wyrokiem, za przychody pracownika, o których mowa w art. 12 ust. 1 w zw. z art. 11 ust. 1 ustawy o PIT. mogą być uznane takie świadczenia, które spełniają łącznie następujące wymogi:

• zostały spełnione za zgodą pracownika (skorzystał z nich w pełni dobrowolnie);
• zostały spełnione w jego interesie, a nie w interesie pracodawcy, I przyniosły mu korzyść w postaci powiększenia aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść;
• są wymierne (również w postaci zaoszczędzenia wydatku) i przypisane indywidualnemu pracownikowi (nie są dostępne w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów).

W świetle ww. orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego, nieodpłatne świadczenia mogą być uznane za dochód pracownika w rozumieniu ustawy o PIT tylko pod warunkiem, że rzeczywiście spowodowały zaoszczędzenie przez niego wydatków. Ustalenie tego faktu zależy od tego, czy pracownik skorzystał ze świadczenia oferowanego przez pracodawcę w pełni dobrowolnie. Zgoda oznacza bowiem, że w przypadku braku świadczenia ze strony pracodawcy, pracownik musiałby taki wydatek ponieść. W konsekwencji, przyjęcie świadczenia oferowanego przez pracodawcę oznacza uniknięcie tego wydatku.

Dla oceny spełnienia drugiego warunku należy, tj. czy świadczenie leżało w interesie pracownika, istotne jest, czy to świadczenie stanowi realne przysporzenie majątkowe pracownika (korzyść), tj. ma konkretny wymiar finansowy.

W konsekwencji, aby wartość świadczenia uzyskanego od pracodawcy podlegała opodatkowaniu, po stronie pracownika powinna pojawić się korzyść majątkowa. Korzyść ta może wystąpić w dwóch postaciach, tj. może prowadzić do powiększenia aktywów, co jest zwykłym skutkiem wypłaty pieniędzy, albo do zaoszczędzenia wydatków, co może byc następstwem świadczenia rzeczowego lub innego świadczenie (np. usługi).

Natomiast, w sytuacji, gdy nieodpłatne świadczenie stanowi warunek niezbędny do zgodnego z prawem wykonania pracy - po stronie pracownika nie pojawia się korzyść, która mogłaby być objęta podatkiem dochodowym (takim przykładem jest przekazanie służbowego komputera wykorzystywanego wyłącznie dla celów służbowych).

Odnosząc się natomiast do trzeciego warunku, Trybunał Konstytucyjny wskazał, że przychód powstaje, gdy można zindywidualizować świadczenie, określić jego wartość pieniężną oraz skonkretyzować odbiorcę.

W świetle powyższych przepisów, w ocenie Spółki, wysokość opłaty licencyjnej ponoszonej przez Spółkę nie będzie w żadnym wypadku stanowiła przychodu pracownika i tym samym Spółka nie będzie zobowiązany jako płatnik do pobrania zaliczki na podatek dochodowy z tego tytułu.

Argumentem przeważającym za brakiem opodatkowania opłaty licencyjnej ponoszonej przez Spółkę na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy o PIT jest fakt, że nie ma możliwości bezpośredniego powiązania wysokości opłaty licencyjnej bądź jej części z pracownikiem. Należy bowiem wskazać, że opłata licencyjna jest wyznaczana w oparciu o pakiety, których zakres, a także cennik zależą od skali działalności Spółki. Nie będzie powiązana z liczbą pracowników czy też z konkretnym pracownikiem Spółki. Nie jest zatem spełniona przesłanka trzecia z ww. wyroku Trybunału Konstytucyjnego.

Przyjmuje się bowiem, że odpłatne świadczenie oznacza wyłącznie przysporzenie majątkowe o indywidualnie określonej wartości (tj. korzyść jest wymierna i przypisana indywidualnemu pracownikowi). Nie można natomiast przypisać pracownikowi przychodu, jeżeli nie jest możliwe ustalenie kwoty konkretnej korzyści przypadającej na pracownika.

Stanowisko takie potwierdzają między innymi. Interpretacje Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w Interpretacji indywidualnej prawa podatkowego z dnia 28 sierpnia 2018 r. (znak 0115-KDIT2-2.4011.283.2018.1.BK) oraz z 5 lipca 2019 r. (znak 0113-KDIPT2-3.4011.294.2019.1.SJ).

Co więcej, stronami umowy o zakup pojazdu będzie każdorazowo pracownik/podwykonawca (klient końcowy) oraz dealer samochodowy/instytucja finansująca. Umowa dotycząca Programu, nie będzie zawierana pomiędzy pracodawcą a pracownikiem, a bezpośrednio pomiędzy Organizatorem a Beneficjentem, gdzie nie występuje relacja pracownik-pracodawca.

Co istotne, wdrożenie Programu leży przede wszystkim w interesie Organizatora, a nie Wnioskodawcy. To Organizator jako operator Programu uzyskuje dominującą korzyść z jego wdrożenia, ponieważ popularyzacja Platformy ma na celu zwiększenie dochodowości prowadzonej przez Organizatora działalności poprzez zwiększenie przychodów ze sprzedaży i promocję oferowanych usług. Tym samym może zostać zakwalifikowane jako sprzedaż premiowa Organizatora.

Ponadto, dostęp do Programu mają nie tylko pracownicy/podwykonawcy Spółki. Dostęp ten jest zapewniony dla szerszego grona odbiorców (nie tylko pracowników/podwykonawców Spółki).

Zgodnie ze znanym Spółce stanowiskiem Naczelnego Sądu Administracyjnego, por. wyrok NSA z 30 października 2014 r. (sygn. II FSK 2451/12), w sytuacji kiedy rabat na podobnych zasadach przyznawany jest osobom zatrudnionym na podstawie umowy pracę oraz osobom niebędącym pracownikami, uznanie takiego rabatu za częściowo nieodpłatne świadczenie wiążące się z koniecznością odprowadzenia podatku, .prowadziłoby do nieuzasadnionej konkluzji, że każdy konsument nabywający towar po obniżonej cenie w stosunku do pierwotnej ceny towaru, każdorazowo powinien wykazywać przychód podlegający opodatkowaniem podatkiem dochodowym od osób fizycznych w części odpowiadającej różnicy pomiędzy ceną pierwotną, a rzeczywistą ceną zapłaconą za dany towar".

W innym wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 27 marca 2015 r. (sygn. II FSK 1695/14), Sąd ten wskazał, iż o zakwalifikowaniu świadczenia jako przychodu ze stosunku pracy, w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o PIT, decyduje okoliczność, czy może je otrzymać wyłącznie pracownik w rozumieniu ust. 4 tego artykułu, czy także inna osoba, niezwiązana (aktualnie lub w przeszłości) z tego rodzaju stosunkiem prawnym".

Podsumowując powyższe, w ocenie Spółki wysokość opłaty licencyjnej uiszczanej przez Spółkę - przy opisanych w zdarzeniu przyszłym założeniach Programu - nie powinna zostać zakwalifikowana jako przychód pracownika z tytułu nieodpłatnego świadczenia.

W związku z powyższym, na Spółce - jako płatniku - nie będzie spoczywać obowiązek pobrania zaliczki oraz uwzględnienia tej wartości w imiennej informacji PIT-11.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych, m.in. Interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 10 sierpnia 2021 r. znak 0112-KDIL2-1.4011.493.2021.1.AMN. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 27 marca 2019 r. znak 0114-KDIP3-2.4011.100.2019.2.MZ.

Uzupełnienie stanowiska

Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2022 r. poz. 2651), płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia, pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Mając na względzie powyższy przepis, na płatniku ciążą następujące obowiązki podatkowe:

1)obliczenie wysokości podatku, zaliczki lub raty;

2)pobranie podatku, zaliczki lub raty;

3)wpłacenie podatku, zaliczki lub raty.

Art. 9 ust. 1 ustawy o PIT stanowi, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Art. 11 ust. 1 ustawy o PIT stanowi zaś, że przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o PIT, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Przychodami pracownika ze stosunku pracy jest zatem nie tylko samo wynagrodzenie z tytułu umowy o pracę, ale także wszystkie inne przychody (świadczenia), niezależnie od podstawy ich wypłaty, jeżeli w jakikolwiek sposób wiążą się z faktem wykonywania pracy.

Art. 31 ustawy o PIT stanowi, iż osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Art. 20 ust. 1 ustawy o PIT stanowi, iż za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o PIT, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14 ustawy o PIT, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17 ustawy o PIT.

Zgodnie z art. 42a ust. 1 ustawy o PIT, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Jednak, jak wskazano we wniosku o wydanie interpretacji rabat jest przyznawany nie tylko pracownikom Spółki, ale także osobom, które nie są pracownikami Spółki, tj. członkowie rodzin pracowników Spółki jak również osoby trzecie. Tym samym, w przedmiotowym zdarzeniu przyszłym po stronie pracowników Spółki, członków rodzin pracowników Spółki jak i osób trzecich poleconych przez pracownika Spółki, czy też samą Spółkę do uczestnictwa w programie lojalnościowym nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu PIT, zaś wykorzystanie rabatu przyznanego w ramach programu lojalnościowego na rzecz Beneficjentów będzie neutralne podatkowo dla wszystkich uczestników tego programu. W sytuacji, gdy rabat udzielany jest szerokiemu gronu beneficjentów, przychód w rozumieniu ustawy o PIT nie powstanie.

Tym samym Spółka nie będzie zobowiązana w stosunku do swoich pracowników do obliczenia i pobrania zaliczki na podatek dochodowy oraz sporządzenia stosownej informacji. Wobec powyższego, Spółka nie jest/nie będzie zobowiązana w stosunku do swoich pracowników do obliczenia i pobrania zaliczki na podatek oraz sporządzenia stosownej informacji oraz do wystawienia informacji na rzecz członków rodzin pracowników, osób trzecich.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383):

Płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Z uwagi na powyższe na płatniku ciążą trzy podstawowe obowiązki, tj.:

1)obliczenie,

2)pobranie,

3)wpłacenie

- podatku, zaliczki.

Z kolei, stosownie do art. 30 § 1 ww. ustawy:

Płatnik, który nie wykonał obowiązków określonych w art. 8, odpowiada za podatek niepobrany lub podatek pobrany a niewpłacony.

Przechodząc na grunt ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.) należy wskazać, że podstawową zasadą obowiązującą w przepisach tej ustawy jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 ustawy. Zgodnie z jego treścią:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Treść powyższego przepisu wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych zawartym w powyższej ustawie bądź, od których zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Przy czym, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do przepisów tej ustawy odrębnymi źródłami przychodów są m.in. określone w art. 10 ust. 1 pkt 9 – inne źródła.

Natomiast, w myśl art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności” dowodzi, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ww. ustawy, w tym również premie przyznawane w związku z uczestnictwem w różnego rodzaju akcjach, czy programach.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ww. ustawy:

Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Treść powyższego przepisu wskazuje, że do przychodów pracownika zaliczyć należy praktycznie wszystkie otrzymane przez niego świadczenia, które mógł on otrzymać jako pracownik. Są nimi bowiem nie tylko wynagrodzenia, czyli świadczenia wprost wynikające z zawartej umowy o pracę, ale również wszystkie inne przychody (świadczenia), niezależnie od podstawy ich wypłaty, jeżeli w jakikolwiek sposób wiążą się z faktem wykonywania pracy.

W myśl art. 32 ust. 1 ww. ustawy:

Zakłady pracy będące osobami fizycznymi, osobami prawnymi oraz jednostkami organizacyjnymi nieposiadającymi osobowości prawnej są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, z pracy nakładczej lub ze spółdzielczego stosunku pracy, z zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakłady pracy lub z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej wypłacanej w spółdzielniach pracy.

Zgodnie z art. 38 ust. 1 cytowanej ustawy:

Płatnicy, o których mowa w art. 32-35, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji, o której mowa w ust. 1a.

Na podstawie przepisu art. 39 ust. 1 ww. ustawy:

Płatnicy, o których mowa w art. 32, art. 33 i art. 35, są obowiązani przesłać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania, imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru. Informację, o której mowa w zdaniu pierwszym, sporządza się również w przypadku dokonywania wypłaty świadczeń określonych w art. 21 ust. 1 pkt 46, 74, 148 i 152-154. W informacji tej wykazuje się również dochody zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych.

Stosownie do art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Na podstawie treści powyższych przepisów należy stwierdzić, że warunkiem istnienia obowiązków płatnika dla określonego podmiotu jest fakt dokonywania świadczeń przez ten podmiot na rzecz osób będących pracownikami bądź na rzecz innych osób.

Państwa wątpliwości budzi kwestia dotycząca skutków podatkowych wynikających dla Państwa jako płatnika w związku z uiszczaniem opłaty licencyjnej na rzecz Organizatora za korzystanie z Programu.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia wynika, że Spółka nie będzie dokonywała bezpośrednio na rzecz pracowników i ich rodzin oraz osób trzecich żadnych świadczeń. Spółka nie będzie stroną żadnych umów i transakcji zawartych z uczestnikami programu.

Skoro nie są Państwo podmiotem dokonującym opisanych we wniosku świadczeń na rzecz Uczestników programu, po Państwa stronie - i to niezależnie czy po stronie uczestników powstaje przysporzenie majątkowe, czy też nie - nie mogą powstać obowiązki płatnika określone w art. 32 ustawy oraz obowiązki informacyjne. Nie ma przy tym znaczenia kwalifikacja podatkowa opisanych świadczeń lub zdarzeń związanych z uczestnictwem w programie lojalnościowym po stronie Uczestników jako podatników.

Podsumowując, należy zgodzić się z Państwem, że Spółka nie będzie zobowiązana w stosunku do swoich pracowników do obliczenia i pobrania zaliczki na podatek dochodowy oraz sporządzenia stosownej informacji oraz do wystawienia informacji na rzecz członków rodzin pracowników i osób trzecich.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę orzeczeń sądów administracyjnych oraz interpretacji indywidualnych tutejszy organ informuje, że wydane zostały one w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.