Wyrok NSA z dnia 5 lipca 2022 r., sygn. II FSK 3036/19

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jerzy Płusa, Sędzia NSA Antoni Hanusz (sprawozdawca), Sędzia del. WSA Alina Rzepecka, po rozpoznaniu w dniu 5 lipca 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 lipca 2019 r., sygn. akt III SA/Wa 2256/18 w sprawie ze skargi O. S.A. z siedzibą w W. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 17 lipca 2018 r., nr 0114-KDIP3-3.4011.285.2018.1.JK3 w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości, 2) oddala skargę, 3) zasądza od O. S.A. z siedzibą w W. na rzecz Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej kwotę 340 (słownie: trzysta czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z 12 lipca 2019 r., III SA/Wa 2256/18, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w sprawie ze skargi O[...] S.A. z siedzibą w W. uchylił zaskarżoną interpretację Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 17 lipca 2018 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych.

W motywach swojego rozstrzygnięcia Sąd pierwszej instancji wskazał, że skarga wniesiona w niniejszej sprawie zasługiwała za uwzględnienie. Z wniosku wynikało, że określone kwoty pieniężne pracownicy wnioskodawcy otrzymają tytułem zwrotu kosztów wykorzystywania prywatnych samochodów do celów służbowych, zawodowych (na podstawie tzw. "kilometrówki"). Organ uznał, że kwoty te stanowią przychód pracownika ze stosunku pracy, w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm., dalej: "u.p.d.o.f."), który winien być opodatkowany wraz z innymi przychodami ze stosunku pracy. Zdaniem organu na pracodawcy ciążą obowiązki płatnika określone w art. 31, 32 i 38 ww. ustawy. Według Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, skarżący zasadnie zarzucił, że stanowisko Organu narusza art. 12 ust. 1 i art. 31 u.p.d.o.f.