Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
comment

Porada

Porada aktualna na dzień 20-05-2024
Porada aktualna na dzień 20-05-2024
Data publikacji: 2024-05-06

Czy pracodawca powinien zawrzeć z pracownikiem umowę o pracę na czas nieokreślony po wyczerpaniu limitu umów na czas określony

PROBLEM

Mamy pracownika, którego zwolniliśmy 28.07.2021 r., wcześniej pracował u nas ok. 10 lat, w latach 2017-2021 miał umowę na czas nieokreślony. Czy jeżeli zatrudnimy go ponownie od 01.08.2024 r. możemy zawrzeć z nim umowę na czas określony w myśl art. 291 Kodeksu pracy [Przedawnienie roszczeń ze stosunku pracy], czy powinniśmy zawrzeć z nim umowę na czas nieokreślony? W poprzednim zatrudnieniu pracownik wykorzystał limit umów na czas określony.

RADA

Wyczerpanie limitu umów na czas określony zarówno ilościowego, jak również czasowego powoduje, że pracodawca nie ma możliwości ponownego korzystania z umowy terminowej. W takim przypadku nie ma zastosowania przepis dotyczący przedawnienia roszczeń. Jeżeli pracodawca zdecyduje się na umowę na czas określony, w sytuacji gdy wcześniej został wykorzystany limit takich umów, istnieje szansa granicząca z pewnością, że zostanie to zakwestionowane przez inspektora pracy.

UZASADNIENIE

Zgodnie z obowiązującymi od 22 lutego 2016 r. zasadami okres zatrudnienia na podstawie umowy o pracę na czas określony, jak również łączny okres zatrudnienia na podstawie umów o pracę na czas określony zawieranych między tymi samymi stronami stosunku pracy nie może przekroczyć 33 miesięcy. W myśl obowiązujących regulacji te same strony mają możliwość zawarcia trzech umów o pracę na czas określony - na łączny okres 33 miesięcy.

Odnosząc się bezpośrednio do wątpliwości o których mowa w pytaniu należy przyjąć, że rzeczywiście roszczenia ze stosunku pracy ulegają przedawnieniu z upływem 3 lat od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne. Czym innym jest jednak roszczenie ze stosunku pracy, a czym innym kodeksowe limity określające dopuszczalną liczbę umów terminowych oraz łączny czas ich trwania. Roszczeniem może być przykładowo zaległe wynagrodzenie za
pracę, ekwiwalent za urlop wypoczynkowy, roszczenie dotyczące stosownej odprawy - roszczeniem nie jest natomiast limit umów na czas określony, jak również łączny dopuszczalny czas ich trwania.

Uwzględniając powyższe należy kategorycznie przyjąć, że przepis dotyczący przedawnienia roszczeń ze stosunku pracy nie ma absolutnie zastosowania do wcześniej zawartych umów terminowych.

Pracodawca chcąc zatrudnić ponownie tego samego pracownika może skorzystać z umowy na okres próbny w sytuacji, gdy pracownik miałby wykonywać pracę innego rodzaju, następnie dopuszczalnym rozwiązaniem jest wyłącznie zawarcie umowy na czas nieokreślony.

Należy pamiętać, że przestrzeganie przepisów dotyczących umów na czas określony jest regularnie badane przez inspektorów pracy w ramach kontroli dotyczących prawnej ochrony pracy. Żaden inspektor nie uzna, że w omawianym przypadku pracodawca miał prawo powołać się na przedawnienie roszczeń ze stosunku pracy i tym samym miał możliwość zawarcia ponownej umowy na czas określony.

Sebastian Kryczka

specjalista z zakresu prawa pracy

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00