Środki trwałe o wartości nie przekraczającej 3500 zł

O wprowadzeniu składnika majątku do środków trwałych decyduje kilka czynników. Składnik, aby mógł być zaliczony do środków, musi być:

• przedmiotem własności lub współwłasności podatnika (wyjątkiem jest umowa leasingu finansowego, gdzie - na podstawie szczególnego przepisu - odpisów dokonuje korzystający nie będący właścicielem),

• wykorzystywany na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą albo oddany do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy leasingu,

• kompletny i zdatny do użytku w dniu przyjęcia do używania,

• użytkowany dłużej niż rok.

Równie istotnym czynnikiem jest wartość składnika, ponieważ decyduje ona o tym, w jaki sposób ujmiemy ją w kosztach. W przypadku środków trwałych kwotą graniczną jest obecnie wartość 3500 zł. Składniki majątku o wartości powyżej tej kwoty użytkowane dłużej niż rok mamy bezwzględny obowiązek zaliczyć do środków trwałych. Kosztem uzyskania przychodu w tym przypadku będą odpisy amortyzacyjne naliczane wybraną - zgodnie z przepisami ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (j.t. Dz.U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) - metodą. W przypadku składników majątku o wartości równej lub mniejszej od tej wartości podatnicy mają kilka możliwości.