Klasyfikacja i ewidencja komputerów, programów i stron internetowych

Aby składnik do celów bilansowych mógł być zaliczony do środków trwałych, musi spełnić warunki definicji aktywów (art. 3 ust. 1 pkt 12 ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości; dalej: uor), czyli:

● być kontrolowany przez jednostkę,

● posiadać wiarygodnie określoną wartość,

● powstać w wyniku przeszłych zdarzeń,

● spowodować w przyszłości wpływ do jednostki korzyści ekonomicznych.

Ponadto definicję środków trwałych spełniają rzeczowe aktywa trwałe i zrównane z nimi, o przewidywanym okresie ekonomicznej użyteczności dłuższym niż rok, kompletne, zdatne do użytku i przeznaczone na potrzeby jednostki (art. 3 ust. 1 pkt 15 uor). Zalicza się do nich w szczególności:

● nieruchomości - w tym grunty, prawo użytkowania wieczystego gruntu, budowle i budynki, a także będące odrębną własnością lokale, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego oraz spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,

● maszyny, urządzenia, środki transportu i inne rzeczy,

● ulepszenia w obcych środkach trwałych,

● inwentarz żywy.

Sprzęt komputerowy w księgach rachunkowych

Definicja środków trwałych zawarta w uor jest analogiczna do definicji środków trwałych zawartej w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych. Ma to istotne znaczenie w szczególności w kwestii zdatności do używania i kompletności. W przypadku sprzętu komputerowego oznacza to, że zgodnie z KŚT w księgach ujmuje się zestaw komputerowy, a nie poszczególne części składowe komputera. Drukarki, które mogą być jednocześnie podłączone do kilku zestawów komputerowych, należy ująć w księgach jako odrębne składniki środków trwałych. Przy czym należy pamiętać, że mogą one mieć też inny okres ekonomicznej użyteczności niż komputery.