Sejm Rzeczypospolitej Polskiej,

– uznając znaczenie współpracy handlowo-inwestycyjnej Unii Europejskiej z krajami trzecimi i korzyści z niej wynikające dla polskiej gospodarki,

– mając na uwadze zakończenie negocjacji kompleksowej umowy gospodarczo-handlowej (CETA) między Kanadą, z jednej strony, a Unią Europejską i jej państwami członkowskimi, z drugiej strony, zwanej dalej „umową CETA”, oraz przedstawione przez Komisję Europejską projekty decyzji w sprawie podpisania, zawarcia i tymczasowego stosowania tej umowy,

– dążąc do zabezpieczenia polskich interesów w negocjowanych przez Unię Europejską umowach handlowych, tak aby ich finalny kształt był korzystny dla polskich przedsiębiorstw i obywateli,

stoi na stanowisku, iż umowa CETA obejmuje sprawy leżące w zakresie kompetencji państw członkowskich Unii Europejskiej, co oznacza, że umowa ta powinna być traktowana jako umowa o charakterze mieszanym.

W konsekwencji do zawarcia tej umowy i jej pełnego wejścia w życie niezbędne jest przeprowadzenie procedur jej zatwierdzenia, zgodnie z wymogami i wewnętrznym porządkiem prawnym poszczególnych państw członkowskich Unii Europejskiej.

Zgodnie z polskim porządkiem konstytucyjnym związanie umową CETA powinno nastąpić w drodze ratyfikacji za uprzednią zgodą wyrażoną w ustawie, bowiem umowa dotyczy kwestii regulowanych w ustawach lub wymagających ustawy. Dlatego zgodnie z art. 90 ust. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej ustawa wyrażająca zgodę na ratyfikację umowy międzynarodowej, o której mowa, powinna być uchwalana przez Sejm większością 2/3 głosów w obecności co najmniej połowy ustawowej liczby posłów oraz przez Senat większością 2/3 głosów w obecności co najmniej połowy ustawowej liczby senatorów.

Jednocześnie Sejm Rzeczypospolitej Polskiej stoi na stanowisku, że przedmiotem tymczasowego stosowania mogą być jedynie postanowienia umowy CETA dotyczące spraw leżących w zakresie kompetencji Unii Europejskiej.

Ponadto w odniesieniu do innych umów, Sejm Rzeczypospolitej Polskiej wzywa Rząd Rzeczypospolitej Polskiej do kontynuowania działań zgodnie z przyjętym kierunkiem i podjęcia dalszych, wzmożonych prac w celu wypracowania ostatecznych, możliwie najkorzystniejszych postanowień umowy, które zapewnią korzyści polskim przedsiębiorcom i obywatelom oraz zabezpieczą interes gospodarczy Rzeczypospolitej Polskiej. Należy w szczególności dążyć do tego, aby model rozstrzygania sporów inwestycyjnych w przyszłych umowach był zgodny z podstawowymi zasadami polskiego porządku prawnego, a Rzeczpospolita Polska utrzymała prawo regulowania istotnych kwestii społecznych i gospodarczych. Postępowania powinny być prowadzone obiektywnie i rzetelnie w oparciu o przejrzyste zasady, a orzeczenia powinny być wydawane przez kompetentne i sprawiedliwe instytucje lub kompetentnych i sprawiedliwych arbitrów.

Jednocześnie Sejm Rzeczypospolitej Polskiej, doceniając dotychczasowe wysiłki Rządu Rzeczypospolitej Polskiej w tym zakresie, wzywa instytucje polskie i europejskie do dalszych działań na rzecz poprawy transparentności prowadzonych przez Unię Europejską negocjacji umów handlowych.