Wyrok NSA z dnia 14 maja 2009 r., sygn. I FSK 1734/07

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA NSA Edmund Łój (sprawozdawca), Sędzia NSA Ryszard Mikosz, Sędzia NSA Barbara Wasilewska, Protokolant Marek Kleszczyński, po rozpoznaniu w dniu 14 maja 2009 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 10 lipca 2007 r. sygn. akt I SA/Gd 560/07 w sprawie ze skargi T. R. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w G. z dnia 7 lipca 2006 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od września do grudnia 2005 r. oraz ustalenia dodatkowego zobowiązania podatkowego oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi kasacyjnej jest wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z 10 lipca 2007 r., sygn. akt I SA/Gd 560/07 uchylający decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w G. z 7 lipca 2007 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące IX-XII 2005 r. oraz dodatkowego zobowiązania podatkowe za te miesiące, skierowaną do T.R.(zwanego dalej "Podatnikiem").

Powyższe rozstrzygnięcie Sąd pierwszej instancji wydał na podstawie następującego stanu faktycznego.

W wyniku przeprowadzonej u Podatnika kontroli podatkowej zakwestionowano dokonane przez niego odliczenie podatku naliczonego wynikającego z 9 faktur dokumentujących zakup oleju napędowego od firmy - "W." J. L. w okresie IX-XII 2005 r.

Powyższe ustalenia legły u podstaw decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego w K. z 15 maja 2006 r., którą określono zobowiązanie w podatku od towarów i usług za miesiące IX-XII 2005 r. oraz ustalono dodatkowe zobowiązanie podatkowe za te miesiące. W uzasadnieniu decyzji organ pierwszej instancji wskazał, iż wystawca przedmiotowych faktur nie był zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT, stąd kwoty podatku wynikające z faktur przez niego wystawionych - stosownie do art. 88 ust. 3a pkt 1 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.); powoływanej dalej jako "ustawa o VAT"- nie mogą stanowić podstawy do obniżenia podatku należnego u ich odbiorcy.