Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 17 grudnia 2013 r., sygn. I FSK 29/13

Dla przyjęcia by usługa podlegała obowiązkowi podatkowemu z tytułu VAT konieczne jest spełnienie warunków: istnienia dwóch podmiotów – usługodawcy i usługobiorcy, istnienie stosunku prawnego pomiędzy usługodawcą i usługobiorcą z których jeden świadczy usługę a drugi płaci za nią wynagrodzenie, przy czym pomiędzy czynnością podlegającą opodatkowaniu (usługa), a wynagrodzeniem otrzymanym z tytułu jej wyświadczenia musi istnieć bezpośredni, czytelny i dostrzegalny związek.

Teza od Redakcji

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Sylwester Marciniak, Sędzia NSA Maria Dożynkiewicz, Sędzia del. WSA Bartosz Wojciechowski (sprawozdawca), Protokolant Katarzyna Jaszuk, po rozpoznaniu w dniu 17 grudnia 2013 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Ministra Finansów od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 17 lipca 2012 r. sygn. akt III SA/Gl 989/12 w sprawie ze skargi M. S. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 8 grudnia 2010 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 17 lipca 2012 r., sygn. akt III SA/Gl 989/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach uchylił interpretację Ministra Finansów z dnia 8 grudnia 2010 r. nr [...], wydaną w przedmiocie podatku od towarów i usług.

Przedstawiając stan faktyczny, Sąd pierwszej instancji wskazał, że w dniu 8 września 201 r. M. S. złożył wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej w sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania podatkiem VAT usługi polegającej na nabywaniu wierzytelności na własny rachunek. Z przedstawionego przez stronę stanu faktycznego wynika, że osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą zamierza ze środków własnych nabyć wierzytelność od innego podmiotu gospodarczego, wierzyciela pierwotnego, w drodze umowy sprzedaży wierzytelności. Umowa przewidywać będzie, że wierzytelność zostanie nabyta o wartości 100 i z tego tytułu Sprzedający otrzyma kwotę 60 w terminie 7 dni od jej zawarcia. Nabyta wierzytelność wejdzie w skład przedsiębiorstwa jako jej aktywa. Umowa nie będzie nakładała na Kupującego jakiegokolwiek innego (poza zapłatą ceny) obowiązku świadczenia na rzecz Cedenta. Zapisy umowy nie przewidują możliwości pierwotnego przeniesienia wierzytelności z powrotem na dotychczasowego wierzyciela pierwotnego. Kupujący zamierza we własnym imieniu egzekwować na własny rachunek i ryzyko nabytą wierzytelność, lub też jej inne wykorzystanie, sprzedaż lub konwersję na udziały dłużnika, bo w dniu zakupu nie wie. Prowadzący działalność nie świadczy usług w zakresie factoringu, ani usług ściągania długów. Pomiędzy sprzedającym dług a Kupującym nie ma stałych i ciągłych powiązań prawnych. Dług nie będzie egzekwowany w zamian za wynagrodzenie i ewentualnie ściągany będzie dla siebie. W piśmie z dnia 23 listopada 2010 r. wnioskodawca sprecyzował, że miałby występować w roli kupującego wierzytelność.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00