Wyrok SN z dnia 20 lutego 2007 r., sygn. II PK 165/06

1. Podjęcie się przez pracownika podróży połączonej z wykonaniem określonej pracy na podstawie porozumienia zawartego z pracodawcą nie jest podróżą służbową w rozumieniu art. 77⁵ § 1 k.p.

2. Uznanie powództwa (art. 213 § 2 k.p.c.) jest oświadczeniem woli pozwanego i wywołuje nie tylko skutki procesowe, lecz także materialno­prawne, podlegające ocenie z punktu widzenia prawa materialnego. Skuteczne podważenie dokonanej przez sąd wykładni tego oświadczenia woli wymaga postawienia i uzasadnienia w skardze kasacyjnej zarzutu naruszenia art. 65 k.c.

Przewodniczący SSN Jerzy Kuźniar, Sędziowie SN: Beata Gudowska, Zbigniew Hajn (sprawozdawca).

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 20 lutego 2007 r. sprawy z powództwa Eugeniusza F. przeciwko C. Centrum Handlu i Dystry­bucji w W. o diety, na skutek skargi kasacyjnej powoda od wyroku Sądu Apelacyj­nego w Warszawie z dnia 27 stycznia 2006 r. [...]

o d d a l i ł skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem Sąd Apelacyjny-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Warszawie zmienił wyrok Sądu Okręgowego-Sądu Pracy w Warszawie z 10 maja 2005 r. i oddalił powództwo. W wymienionym wyroku Sąd Okręgowy zasądził na rzecz powoda Eugeniusza F. od pozwanej - C. Centrum Handlu i Dystrybucji Spółki z o.o. w W. 27.551,13 zł z ustawowymi odsetkami od 10 czerwca 2002 r. do dnia zapłaty tytułem uzupełnienia diet związanych z jego zatrudnieniem na podstawie delegacji służbowej w Fabryce „S.-R.B. Co. Ltd" w Chinach w mieście Z. w okresie od 15 lutego do 30 października 2001 r.

Powód, po ostatecznym sprecyzowaniu powództwa, żądał zasądzenia od po­zwanej 100% diet w wysokości 48.643, 37 zł z tytułu oddelegowania w podróż służ-bową do pracy w Chinach w okresie od 15 lutego 2001 r. do 30 października 2001 r. Pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości. W uzasadnieniu wskazała, że jest udziałowcem w 10% spółki z ograniczoną odpowiedzialnością „S.-R.", działającej w Chinach zatrudniającej jednego pracownika z Polski. Do 1997 r. pracownika tego wskazywała firma „R. SA" w Polsce. Ponieważ nie było chętnych do zatrudnienia w Chinach, „S.-R." zwrócił się do pozwanej, aby wskazała odpowiedniego pracownika do tej pracy. Na taki wyjazd wyraził zgodę powód. Żądania powoda wynikają stąd, że uzyskał on informację, że pracownik polskiej ambasady w Chinach zarabia 1.000 USD miesięcznie i przez to poczuł się pokrzywdzony nierównym traktowaniem.

Sąd Okręgowy ustalił, że powód był pracownikiem pozwanej, zatrudnionym na 1/2 etatu w okresie od 11 sierpnia 1997 r. do 31 grudnia 2001 r. na stanowisku spe­cjalisty do spraw handlu zagranicznego. Za okres zatrudnienia wydano powodowi świadectwo pracy. Na podstawie delegacji służbowej i za zgodą powoda pozwana oddelegowała go do pracy w Fabryce „S.-R." Chinach w okresie od 15 lutego 2001 r. do 10 października 2001 r. Przez 258 dni delegacji powód nie korzystał z bezpłatnego wyżywienia w przyzakładowej stołówce Firmy „S.”, natomiast w chińskich juanach otrzymywał jedynie 5.000 miesięcznie, co stanowiło 43% należnej mu diety z tytułu pobytu. Powód w okresie pobytu w Chinach nie podpisywał listy płac, a jedynie kwitował na liście pobraną kwotę 5.000 juanów.