Interpretacja indywidualna z dnia 29.04.2009, sygn. IBPBI/2/423-127/09/AM, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, sygn. IBPBI/2/423-127/09/AM

Czy w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w opisanym stanie faktycznym, wyzbycie się wierzytelności w wyniku zawarcia umowy faktoringu powinno skutkować dla Spółki (jako faktoranta) jedynie zaliczeniem w poczet kosztów wartości netto wynagrodzenia faktora (i innych kosztów związanych z zawarciem umowy faktoringowej), bez względu na wartość otrzymanych od faktora w zamian za wierzytelność środków (tj. nawet jeżeli kwota otrzymana od faktora przekracza wartość netto faktury dokumentującej wierzytelność)?
Czy w opisanym stanie faktycznym nie dojdzie do powstania starty na sprzedaży wierzytelności w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, skutkującego ograniczeniem możliwości zaliczenia do kosztów nabycia usługi factoringowej w poczet kosztów uzyskania przychodów?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 30 stycznia 2009 r. (data wpływu do tut. BKIP 04 lutego 2009 r.) uzupełnionym faksem w dniu 28 kwietnia 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie: