Interpretacja indywidualna z dnia 09.04.2010, sygn. IBPP2/443-52/10/BW, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, sygn. IBPP2/443-52/10/BW

Czy nabycie i następnie zbycie wierzytelności - opisane w stanie faktycznym - można zaklasyfikować jako pośrednictwo finansowe i tym samym objąć je zwolnieniem od podatku od towarów i usług?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 grudnia 2009r. (data wpływu 19 stycznia 2010r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czy opisane we wniosku nabycie i zbycie wierzytelności można zaklasyfikować jako pośrednictwo finansowe i tym samym objąć je zwolnieniem od podatku od towarów i usług - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 stycznia 2010r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy opisane we wniosku nabycie i zbycie wierzytelności można zaklasyfikować jako pośrednictwo finansowe i tym samym objąć je zwolnieniem od podatku od towarów i usług.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca zamierza, jak i zajmuje się usługami w zakresie usług pośrednictwa finansowego: PKWiU Sekcja J ex (65-67) i jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Ze środków własnych nabywa wierzytelności innych podmiotów gospodarczych - wierzycieli pierwotnych - w drodze umowy sprzedaży wierzytelności. Essentialia negotii takiej umowy obejmują jedynie: wskazanie cesjonariusza i cedenta, oznaczenie wierzytelności, dłużnika oraz cenę, za którą wierzytelność będzie nabywana. Nabyte wierzytelności wchodzą w skład jego przedsiębiorstwa jako jego aktywa. Umowa nie nakłada na niego jakiegokolwiek innego (poza zapłatą "ceny") obowiązku świadczenia na rzecz cedenta. Zapisy umowy nie przewidują też możliwości powrotnego przeniesienia wierzytelności (regres) na dotychczasowego wierzyciela pierwotnego.