Interpretacja indywidualna z dnia 23.06.2016, sygn. ITPB3/4510-188/16/PS, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, sygn. ITPB3/4510-188/16/PS

Czy w zaistniałej sytuacji Wnioskodawca może zaliczyć nieściągnięte nierozliczone wierzytelności, które wynikają z dwóch ostatnich nieprzedawnionych faktur, do kosztów podatkowych?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 4 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 18 kwietnia 2016 r. (data wpływu 21 kwietnia 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 23 maja 2016 r. (data wpływu 31 maja 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów nieściągalnych wierzytelności jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 kwietnia 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów nieściągalnych wierzytelności.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jako osoba prawna prowadzi działalność gospodarczą od 1992 roku. Wnioskodawca podlega obowiązkowemu wpisowi do krajowego rejestru sądowego. Głównym przedmiotem prowadzonej działalności gospodarczej są roboty budowlane związane z budową linii telekomunikacyjnych i elektroenergetycznych (pkd 42.22.z). Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT.

W ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej część robót budowlanych w latach 2008-2009 wykonywana była na rzecz duńskiego kontrahenta na budowach położonych na terytorium Danii. Za wykonane usługi budowlane na terytorium Danii na rzecz duńskiego kontrahenta Wnioskodawca wystawiał faktury VAT i rachował je w momencie ich wystawiania jako przychód należny. W ramach prowadzonych robót budowlanych w okresie od maja 2008 roku do grudnia 2009 roku Wnioskodawca za usługi budowlane wystawił na rzecz kontrahenta duńskiego dziewiętnaście faktur. Płatność za szesnaście faktur (licząc od najstarszej) została uregulowana w całości. Płatność za kolejną fakturę (siedemnastą z kolei) została uregulowana częściowo. Płatność za kolejne dwie faktury (dwie ostatnie) nie nastąpiła w ogóle. Rozliczenie trzech faktur związanych ze współpracą z duńskim kontrahentem nie zostało ostatecznie dokonane. Daty wystawienia trzech ostatnich nierozliczonych faktur oraz ich termin płatność to odpowiednio: