Interpretacja indywidualna z dnia 13.05.2016, sygn. ILPB3/4510-1-186/16-3/JG, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, sygn. ILPB3/4510-1-186/16-3/JG

Podatek dochodowy od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 4 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, reprezentowanej przez pełnomocnika, przedstawione we wniosku z 15 kwietnia 2016 r. (data wpływu 18 kwietnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 kwietnia 2016 r. został złożony ww. wniosek uzupełniony pismem z 1 czerwca 2016 r. (data wpływu 3 czerwca 2016 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

We wniosku przedstawiono następujący opis zdarzenia przyszłego.

Wnioskodawcą niniejszego wniosku jest spółka akcyjna z siedzibą w Z. Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, podlegającym obowiązkowi podatkowemu oraz płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych. Wnioskodawca zamierza zatrudnić na podstawie umów o pracę osoby fizyczne wykonujące prace na stanowisku elektromonter.

W umowach o pracę z ww. pracownikami Wnioskodawca zamierza ustalić jako miejsce ich pracy zakład pracy w N. oraz obszar geograficzny, w którym będą oni wykonywali swoje obowiązki pracownicze (poprzez wskazanie konkretnych miejscowości, w których będą realizowane budowy). Wnioskodawca w tym miejscu przewiduje, iż może się zdarzyć taka sytuacja, że dany pracownik z racji wykonywania obowiązków pracowniczych na obszarach wskazanych w umowie nie wróci do miejsca zamieszkania po zakończeniu pracy w danym dniu, lecz pozostanie na noc w konkretnej miejscowości, by w kolejnym dniu móc kontynuować czynności na danym obszarze. Chodzi zatem każdorazowo o sytuację, w której z braku możliwości powrotu do miejsca zamieszkania pracownicy będą korzystali z noclegu oraz wyżywienia w miejscu, w którym w danym dniu ukończyli wykonywanie obowiązków pracowniczych. Wnioskodawca wyjaśnia, iż za przyjęciem takiego rozwiązania przemawia efektywność pracowników, których codzienne powroty do miejsca zamieszkania powodowałyby konieczność spędzania każdego wolnego czasu w podróży. Wnioskodawca zwraca uwagę, iż próba powrotu do miejsca zamieszkania i ponownego dojazdu do miejsca czynności w następnym dniu byłaby niemożliwa mając na względzie obowiązujące normy czasu pracy. Dla niniejszego stanu faktycznego istotna pozostaje kwestia, iż wykonując obowiązki pracownicze na obszarze wskazanym w umowie o pracę, jako miejsce pracy pracownicy nie będą pozostawali w podróży służbowej. Należy bowiem zauważyć, iż przejazdy takich pracowników odbywać się będą w granicach obszaru wskazanego w umowie o pracę jako miejsce wykonywania pracy oraz stanowić będą stały element wynikający z charakteru wykonywanych przez pracowników obowiązków.