Interpretacja indywidualna z dnia 20.06.2017, sygn. 0114-KDIP1-2.4012.110.2017.1.JŻ, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-2.4012.110.2017.1.JŻ

w zakresie określenia miejsca świadczenia, opodatkowania i dokumentowania usług hostingowych oraz obowiązku wykazywania usług w informacji podsumowującej

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 kwietnia 2017 r. (data wpływu 20 kwietnia 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia miejsca świadczenia, opodatkowania i dokumentowania usług hostingowych oraz obowiązku wykazywania usług w informacji podsumowującej jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 kwietnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia miejsca świadczenia, opodatkowania i dokumentowania usług hostingowych oraz obowiązku wykazywania usług w informacji podsumowującej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej na terytorium Polski, jest czynnym podatnikiem podatku VAT (w tym także zarejestrowanym do VAT-UE). W ramach swojej działalności gospodarczej, świadczy on usługi hostingowe (udostępnianie zasobów serwera) (Usługi) do swoich klientów, zarówno z Polski jak i spoza Polski. Usługi te, świadczone na terenie Polski podlegają co do zasady podatkiem VAT według stawki podstawowej, to jest według stawki 23%. Wśród klientów Wnioskodawcy znajdują się także tacy, którzy prowadzą działalność gospodarczą, posiadając siedzibę w innym kraju UE, ale nie posiadają numeru VAT-UE, nie są zidentyfikowani w systemie VIES i nie są podatnikiem podatku od wartości dodanej w swoim kraju (w szczególności chodzi tutaj o przedsiębiorców z innych krajów UE korzystających ze zwolnienia podmiotowego z VAT). Dalej taki podmiot określany jest jako Klient. Faktura wystawiana jest przez Wnioskodawcę i nie jest wystawiana przez Klienta (działającego w imieniu i na rzecz Wnioskodawcy - nie zachodzi zatem przypadek tzw. samofakturowania).