Wyrok NSA z dnia 18 stycznia 2024 r., sygn. II GSK 826/23

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Wojciech Kręcisz Sędzia NSA Andrzej Skoczylas Sędzia del. WSA Grzegorz Dudar (spr.) po rozpoznaniu w dniu 18 stycznia 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Łodzi od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 7 marca 2023 r. sygn. akt III SA/Łd 809/22 w sprawie ze skargi M. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Łodzi z dnia 13 września 2022 r. nr SKO.4121.108.2022 w przedmiocie rejestracji pojazdu 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Łodzi na rzecz skarżącej M. K. kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 7 marca 2023 r., sygn. akt III SA/Łd 809/22, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi, w wyniku rozpoznania skargi M. K. (dalej powoływana także jako skarżąca) na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Łodzi (dalej powoływane także jako SKO, Kolegium) z dnia 13 września 2022 r. w przedmiocie odmowy zarejestrowania pojazdu, uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą jej wydanie decyzję Prezydenta Miasta Łodzi z dnia 27 lipca 2022 r. oraz orzekł o kosztach postępowania sądowego.

Skargę kasacyjną na powyższe orzeczenie wniosło Kolegium, zaskarżając je w całości.

1. Kolegium skarżonemu wyrokowi zarzuciło naruszenie prawa materialnego:

a) art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 roku — Prawo o ustroju sądów administracyjnych (t.j. Dz.U. z 2023 r., poz. 259 ze zm., dalej powoływana jako p.u.s.a.) przez niewłaściwe zastosowanie, gdyż dokonano oceny dowolnej, która to nie przystaje do stanu prawnego i zebranego materiału dowodowego i wykroczono poza granice określone tą normą, co w konsekwencji doprowadziło do naruszenia zasady trójpodziału władzy poprzez zastąpienie ustawodawcy swoim orzecznictwem;

b) art. 72 ust. 1 pkt. 3 i ust. 2 pkt. 1 - ustawy Prawo o ruchu drogowym (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 988 ze zm. dalej powoływana jako p.r.d.), poprzez ich błędną wykładnię i uznanie, że: 1) w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z pojazdem używanym, nie zaś fabrycznie nowym, który był uprzednio zarejestrowany w Polsce, podczas gdy okoliczność czy pojazd był czy też nie był używany nie jest przesłanką do zarejestrowania samochodu, tj. dopuszczenia go do poruszania się na drogowych publicznych, 2) do wydania decyzji o rejestracji pojazdu w niniejszym stanie faktycznym wymagane jest ustalenie, czy samochód był fabrycznie nowy, a także istnieje konieczność dokonywania dalszych ustaleń w zakresie wyjaśnienia kwestii pierwszej rejestracji pojazdu i unieważnienia obydwu dowodów rejestracyjnych, w sytuacji gdy przepis art. 72 ust. 1 pkt 1-6a wymienia wszystkie przesłanki wymagane do dokonania rejestracji pojazdu i nie przewiduje konieczności dokonywania innych ustaleń w tym zakresie, a brak spełnienia ww. warunków, w tym nieprzedstawienie umowy sprzedaży (lub faktury VAT) lub poprzedniego dowodu rejestracyjnego lub świadectwa zgodności WE, obliguje organ do odmowy rejestracji pojazdu;