Postanowienie NSA z dnia 27 lutego 2024 r., sygn. II GZ 44/24

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Dorota Dąbek po rozpoznaniu w dniu 27 lutego 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia W.R., I. R. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 sierpnia 2023 r., sygn. akt VI SA/Wa 7166/22 w zakresie oddalenia wniosku o wstrzymanie wykonania decyzji w sprawie ze skargi W.R., I. R. na decyzję Bankowego Funduszu Gwarancyjnego z dnia 29 września 2022 r., nr DPR.720.6.2021.256 w przedmiocie przymusowej restrukturyzacji postanawia: oddalić zażalenie.

Uzasadnienie

I.

W. R. i I. R. (dalej: skarżący) wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Bankowego Funduszu Gwarancyjnego z 29 września 2022 r., nr DPR.720.6.2021.256, o wszczęciu przymusowej restrukturyzacji wobec G. S.A. z siedzibą w W., umorzeniu instrumentów kapitałowych, zastosowaniu instrumentu przymusowej restrukturyzacji w formie instytucji pomostowej oraz ustanowieniu administratora banku (dalej: "decyzja BFG"). W skardze zawarty został wniosek o wstrzymanie wykonania decyzji BFG.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z 30 sierpnia 2023 r., sygn. akt VI SA/Wa 7166/22, oddalił wniosek skarżących.

W uzasadnieniu Sąd pierwszej instancji wskazał, że art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2023 r., poz. 259, dalej: "p.p.s.a.") przewiduje możliwość wstrzymania wykonania decyzji po przekazaniu skargi sądowi administracyjnemu. Przepis ten określa przesłanki warunkujące wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności, tj. wystąpienie niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.

Zaskarżona w niniejszej sprawie decyzja BFG wydana została na podstawie ustawy z dnia 10 czerwca 2016 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, systemie gwarantowania depozytów oraz przymusowej restrukturyzacji (Dz. U. z 2022 r. poz. 793 ze zm.; dalej: "ustawa o BFG"). Zgodnie z art. 11 ust. 6 ustawy o BFG, do postępowania w sprawie skarg na decyzje, o których mowa w ust. 4, w zakresie nieuregulowanym w ustawie, stosuje się odpowiednio przepisy p.p.s.a., z wyłączeniem jednak art. 61 § 2 i 3 p.p.s.a. Sąd wskazał nadto, że art. 11 ust. 8 ustawy o BFG przewiduje, że decyzje o których mowa w ust. 4 (m.in. w przedmiocie wszczęcia przymusowej restrukturyzacji, umorzenia instrumentów kapitałowych, zastosowania instrumentów przymusowej restrukturyzacji i ustanowienia administratora - art. 11 ust. 4 pkt 1, 2, 4 i 5 ustawy o BFG) są ostateczne i podlegają natychmiastowemu wykonaniu. Sąd zwrócił uwagę, że dopuszczalność wstrzymania wykonania decyzji jest wykluczona, jeżeli taką przeszkodę ustanawiają przepisy szczególne. Wykluczenie wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji BFG wynika zaś ze szczególnej regulacji przyjętej w ustawie krajowej tj. art. 11 ust. 6 i ust. 8 ustawy o BFG. Przepisy te jednoznacznie wyłączają możliwość zastosowania w sprawie ze skargi na decyzję BFG ochrony tymczasowej, o której mowa w art. 61 § 3 p.p.s.a.