Czy stosujemy kody GTU gdy dokonujemy korekty w ramach ulgi na złe długi
Przepisy ustawy o COVID-19 stanowią szczególne rozwiązania prawne dające możliwość odstąpienia od dochodzenia od najemców/dzierżawców należności pieniężnych. Odstąpienie od dochodzenia należności nie oznacza, że świadczenie między jednostką samorządu terytorialnego a najemcą staje się nieodpłatne. Odpłatność z tytułu najmu/dzierżawy nieruchomości w postaci czynszu nadal istnieje. Zatem w dalszym ciągu
Zarówno sprzedawca, który rozlicza ulgę na złe długi, jak i nabywca, który jest zobowiązany do korekty odliczonego VAT z niezapłaconej faktury, muszą dokonać odpowiednich zapisów w ewidencji. Organy podatkowe wymagają, aby każda faktura była wpisywana odrębnie. Zasada ta nie ulegnie zmianie od 1 października 2020 r. w nowym JPK_V7M/JPK_V7K. Nadal podatnicy nie będą mogli posługiwać się zbiorczym dokumentem
Przepisy tzw. ulgi na złe długi, które zawiera polska ustawa o VAT uprawniają podatnika będącego wierzycielem do obniżenia podstawy opodatkowania (wartości sprzedaży) i podatku należnego o wartość nieuregulowanych faktur przez kontrahenta. W związku z panującą obecnie sytuacją gospodarczą powstałą wskutek epidemii korona wirusa, jest to bardzo pomocna instytucja prawa dla wielu podatników.
24 czerwca 2020 r. weszły w życie przepisy tzw. tarczy antykryzysowej 4.0. Jest to kolejna modyfikacja tarczy antykryzysowej wprowadzającej szczególne rozwiązania prawne łagodzące skutki ekonomiczne epidemii COVID-19. W publikacji przedstawiamy, jakie rozwiązania zostały wprowadzone tarczą 4.0.
Prawo do skorzystania przez wierzyciela z ulgi na złe długi zależy od wielu czynników. Jednym z nich jest status dłużnika, który w momencie korekty należnego VAT nie może być w trakcie postępowania restrukturyzacyjnego, upadłościowego lub likwidacji. W obecnej sytuacji zagrożenia istnienia wielu firm warto zwrócić uwagę na ten problem, który może zablokować możliwość skorzystania z ulgi i obniżenia
Wprowadzenie ulgi na złe długi w podatkach dochodowych (PIT i CIT) od 1 stycznia 2020 r. będzie wiązało się z nowymi uprawnieniami dla wierzycieli oraz obowiązkami dla dłużników. Uprawnienie bądź obowiązek stosowania przepisów o uldze na złe długi, jak podkreśla ekspert Grant Thornton, będzie powstawało już na etapie wpłacanych w ciągu roku zaliczek na podatek.
Wierzyciele mogą rozliczać wierzytelności nieściągalne w kosztach uzyskania przychodów oraz korygować podstawę opodatkowania VAT i podatek należny.
Zdarzają się przypadki, że kontrahent nie zapłaci faktury, a wyegzekwowanie od niego tego zobowiązania staje się niemożliwe. Na gruncie ustawy o PIT oraz ustawy o CIT istnieje możliwość zaliczenia takich wierzytelności nieściągalnych do kosztów uzyskania przychodu. Natomiast w podatku VAT możliwe jest skorzystanie z ulgi złe długi.
Z początkiem roku 2020 pojawią się nowe regulacje, których celem jest wzmocnienie płynności finansowej przedsiębiorstw poprzez ograniczenie występowania zatorów płatniczych. Zakłada się m.in. wprowadzenie ulgi na złe długi na gruncie podatków dochodowych (PIT, CIT), czyli możliwość pomniejszenia przez wierzyciela podstawy opodatkowania o kwotę wierzytelności, jeżeli wierzytelność ta nie zostanie uregulowana
Nie można odmówić wierzycielowi prawa korekty VAT z tytułu niezapłaconej faktury w ramach ulgi na złe długi tylko dlatego, że dłużnik nie jest już podatnikiem. Takie stanowisko zajął TSUE w wyroku z 8 maja 2019 r. w sprawie C-127/18 A-PACK CZ s.r.o. TSUE uznał, że utrata statusu podatnika VAT przez niewypłacalnego dłużnika nie blokuje wierzycielowi prawa do korekty VAT. Należy spodziewać się, że niebawem