history Historia zmian
Wersja obowiązująca od 2002-03-29 do 2004-01-01
1. Podstawę tworzenia rezerw celowych stanowi:
1) [2] w przypadku ekspozycji kredytowych stanowiących należności z tytułu skupionych przez bank wierzytelności, weksli i czeków – kwota poniesionego przez bank wydatku, w wysokości odpowiadającej niespłaconej części ekspozycji,
2) w przypadku pozostałych ekspozycji kredytowych – kwota niespłaconej części ekspozycji.
2. Podstawę tworzenia rezerw celowych na ryzyko związane z ekspozycjami kredytowymi, zakwalifikowanymi do kategorii „pod obserwacją" lub grupy „zagrożone" można pomniejszyć, z zastrzeżeniem § 6, o wartość zabezpieczeń umożliwiających prezentację ekspozycji kredytowej jako ekspozycji kredytowej z zabezpieczonym albo ograniczonym ryzykiem.
3. Wykaz zabezpieczeń, o których mowa w ust. 2, określa załącznik nr 2 [3] do rozporządzenia.
4. Przeglądów i aktualizacji wartości zabezpieczeń, o które pomniejszono podstawę tworzenia rezerw celowych, dokonuje się, z zastrzeżeniem ust. 5, w trybie obowiązującym dla przeglądów, o których mowa w § 3 ust. 1.
5. W przypadku zabezpieczeń w postaci hipoteki, zastawu na statku morskim i zastawu na statku powietrznym wartość zabezpieczenia ustala się na podstawie wyceny rzeczoznawcy lub – w określonych odrębnymi przepisami przypadkach – na podstawie wyceny bankowo-hipotecznej, dokonanej w momencie ustanowienia zabezpieczenia. Bank, w ramach przeglądów i aktualizacji wartości zabezpieczeń, dokonuje analizy rynkowych cen zabezpieczeń na podstawie bankowych baz danych, zgodnie z przyjętą pisemną procedurą. Jeśli wynikający z tej analizy spadek rynkowych cen tych zabezpieczeń, w okresie od dokonania ostatniej wyceny przez rzeczoznawcę, może mieć znaczący wpływ na wartość danego zabezpieczenia ekspozycji kredytowej, bank powinien zlecić ponowną wycenę lub pisemnie uzasadnić odstąpienie od jej zlecenia.
[2] § 5 ust. 1 pkt 1 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 marca 2002 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie zasad tworzenia rezerw na ryzyko związane z działalnością banków (Dz.U. Nr 31, poz. 288). Zmiana weszła w życie 29 marca 2002 r.
[3] Załącznik nr 2 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 marca 2002 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie zasad tworzenia rezerw na ryzyko związane z działalnością banków (Dz.U. Nr 31, poz. 288). Zmiana weszła w życie 29 marca 2002 r.
Wersja obowiązująca od 2002-03-29 do 2004-01-01
1. Podstawę tworzenia rezerw celowych stanowi:
1) [2] w przypadku ekspozycji kredytowych stanowiących należności z tytułu skupionych przez bank wierzytelności, weksli i czeków – kwota poniesionego przez bank wydatku, w wysokości odpowiadającej niespłaconej części ekspozycji,
2) w przypadku pozostałych ekspozycji kredytowych – kwota niespłaconej części ekspozycji.
2. Podstawę tworzenia rezerw celowych na ryzyko związane z ekspozycjami kredytowymi, zakwalifikowanymi do kategorii „pod obserwacją" lub grupy „zagrożone" można pomniejszyć, z zastrzeżeniem § 6, o wartość zabezpieczeń umożliwiających prezentację ekspozycji kredytowej jako ekspozycji kredytowej z zabezpieczonym albo ograniczonym ryzykiem.
3. Wykaz zabezpieczeń, o których mowa w ust. 2, określa załącznik nr 2 [3] do rozporządzenia.
4. Przeglądów i aktualizacji wartości zabezpieczeń, o które pomniejszono podstawę tworzenia rezerw celowych, dokonuje się, z zastrzeżeniem ust. 5, w trybie obowiązującym dla przeglądów, o których mowa w § 3 ust. 1.
5. W przypadku zabezpieczeń w postaci hipoteki, zastawu na statku morskim i zastawu na statku powietrznym wartość zabezpieczenia ustala się na podstawie wyceny rzeczoznawcy lub – w określonych odrębnymi przepisami przypadkach – na podstawie wyceny bankowo-hipotecznej, dokonanej w momencie ustanowienia zabezpieczenia. Bank, w ramach przeglądów i aktualizacji wartości zabezpieczeń, dokonuje analizy rynkowych cen zabezpieczeń na podstawie bankowych baz danych, zgodnie z przyjętą pisemną procedurą. Jeśli wynikający z tej analizy spadek rynkowych cen tych zabezpieczeń, w okresie od dokonania ostatniej wyceny przez rzeczoznawcę, może mieć znaczący wpływ na wartość danego zabezpieczenia ekspozycji kredytowej, bank powinien zlecić ponowną wycenę lub pisemnie uzasadnić odstąpienie od jej zlecenia.
[2] § 5 ust. 1 pkt 1 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 marca 2002 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie zasad tworzenia rezerw na ryzyko związane z działalnością banków (Dz.U. Nr 31, poz. 288). Zmiana weszła w życie 29 marca 2002 r.
[3] Załącznik nr 2 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 marca 2002 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie zasad tworzenia rezerw na ryzyko związane z działalnością banków (Dz.U. Nr 31, poz. 288). Zmiana weszła w życie 29 marca 2002 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2002-01-01 do 2002-03-28
1. Podstawę tworzenia rezerw celowych stanowi:
1) w przypadku ekspozycji kredytowych stanowiących należności z tytułu skupionych przez bank wierzytelności z prawem regresu, weksli i czeków – kwota poniesionego przez bank wydatku, w wysokości odpowiadającej niespłaconej części ekspozycji,
2) w przypadku pozostałych ekspozycji kredytowych – kwota niespłaconej części ekspozycji.
2. Podstawę tworzenia rezerw celowych na ryzyko związane z ekspozycjami kredytowymi, zakwalifikowanymi do kategorii „pod obserwacją" lub grupy „zagrożone" można pomniejszyć, z zastrzeżeniem § 6, o wartość zabezpieczeń umożliwiających prezentację ekspozycji kredytowej jako ekspozycji kredytowej z zabezpieczonym albo ograniczonym ryzykiem.
3. Wykaz zabezpieczeń, o których mowa w ust. 2, określa załącznik nr 2 do rozporządzenia.
4. Przeglądów i aktualizacji wartości zabezpieczeń, o które pomniejszono podstawę tworzenia rezerw celowych, dokonuje się, z zastrzeżeniem ust. 5, w trybie obowiązującym dla przeglądów, o których mowa w § 3 ust. 1.
5. W przypadku zabezpieczeń w postaci hipoteki, zastawu na statku morskim i zastawu na statku powietrznym wartość zabezpieczenia ustala się na podstawie wyceny rzeczoznawcy lub – w określonych odrębnymi przepisami przypadkach – na podstawie wyceny bankowo-hipotecznej, dokonanej w momencie ustanowienia zabezpieczenia. Bank, w ramach przeglądów i aktualizacji wartości zabezpieczeń, dokonuje analizy rynkowych cen zabezpieczeń na podstawie bankowych baz danych, zgodnie z przyjętą pisemną procedurą. Jeśli wynikający z tej analizy spadek rynkowych cen tych zabezpieczeń, w okresie od dokonania ostatniej wyceny przez rzeczoznawcę, może mieć znaczący wpływ na wartość danego zabezpieczenia ekspozycji kredytowej, bank powinien zlecić ponowną wycenę lub pisemnie uzasadnić odstąpienie od jej zlecenia.