history Historia zmian
zamknij

Wersja obowiązująca od 2004-02-10 do 2008-12-31

[Praktyka w księgowości] [5] Za praktykę w księgowości, o której mowa w § 3 ust. 1 pkt 2, uważa się wykonywanie – na podstawie stosunku pracy, umowy cywilnoprawnej, umowy spółki lub w związku z prowadzeniem ewidencji własnej działalności gospodarczej – czynności:

1) o których mowa w art. 4 ust. 3 pkt 2, 4 lub 5 ustawy, na zasadach w niej określonych, lub

2) w ramach badania sprawozdania finansowego, pod nadzorem biegłego rewidenta.

[5] § 4 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 listopada 2003 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie uprawnień do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych (Dz.U. Nr 210, poz. 2044). Zmiana weszła w życie 10 lutego 2004 r.

Wersja obowiązująca od 2004-02-10 do 2008-12-31

[Praktyka w księgowości] [5] Za praktykę w księgowości, o której mowa w § 3 ust. 1 pkt 2, uważa się wykonywanie – na podstawie stosunku pracy, umowy cywilnoprawnej, umowy spółki lub w związku z prowadzeniem ewidencji własnej działalności gospodarczej – czynności:

1) o których mowa w art. 4 ust. 3 pkt 2, 4 lub 5 ustawy, na zasadach w niej określonych, lub

2) w ramach badania sprawozdania finansowego, pod nadzorem biegłego rewidenta.

[5] § 4 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 listopada 2003 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie uprawnień do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych (Dz.U. Nr 210, poz. 2044). Zmiana weszła w życie 10 lutego 2004 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2002-08-13 do 2004-02-09

[Prowadzenie ksiąg rachunkowych] 1. Wymóg praktyki w księgowości, o której mowa w § 3 ust. 1 pkt 2, jest spełniony, jeżeli przedmiotem wykonywanych czynności, na podstawie umowy o pracę lub umowy cywilnoprawnej, było prowadzenie ksiąg rachunkowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

2. Za prowadzenie ksiąg rachunkowych uważa się samodzielne wykonywanie co najmniej jednej z poniższych czynności:

1) kwalifikowanie dowodów księgowych do ujęcia w księgach rachunkowych, a także, jeżeli nie wynika to z techniki dokonywania zapisów, określanie sposobu ujęcia dowodów księgowych w tych księgach,

2) kontrola poprawności dokonywanych w księgach rachunkowych zapisów zdarzeń w ujęciu chronologicznym i systematycznym,

3) sporządzanie oraz kontrola sprawozdań finansowych, do których dane wynikają z ksiąg rachunkowych.