Na co zwrócić uwagę składając zeznanie roczne

1. Dla kogo PIT-36 i CIT-8

Zeznanie roczne w podatku dochodowym od osób fizycznych na formularzu PIT-36 dedykowane jest w głównej mierze dla podmiotów prowadzących działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (CEIDG), opodatkowanych na zasadach ogólnych, tj. według stawek 18% i 32%. Jest to najczęściej spotykany przypadek, ale nie jedyny. Generalnie PIT-36 przeznaczony jest dla podatników, którzy choćby część swojego dochodu uzyskali bez pośrednictwa płatnika, np. w przypadku uzyskania dochodów z zagranicy. Zeznanie na omawianym formularzu złożą również podatnicy, którzy - oprócz dochodu z prowadzonej działalności - uzyskują dochody z innych źródeł, np. ze stosunku pracy. W takim przypadku podatnik nie złoży dwóch zeznań, ani też zeznania przeznaczonego dla pracowników, lecz na formularzu PIT-36 wykaże dochody z obu źródeł.

Zeznanie roczne na formularzu CIT-8, ogólnie rzecz ujmując, przeznaczone jest dla niektórych podatników podatku dochodowego od osób prawnych, czyli zgodnie z art. 1 ustawy o CIT dla: osób prawnych, spółek komandytowo-akcyjnych, podatkowych grup kapitałowych, spółek kapitałowych w organizacji i jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej (fundacje, stowarzyszenia), z wyjątkiem spółek niemających osobowości prawnej - podlegających opodatkowaniu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania (mający siedzibę w Polsce) lub wyłącznie od dochodów osiąganych na terytorium kraju (niemający siedziby w Polsce). Nie złożą zeznania CIT-8 podmioty m.in. zwolnione z tej daniny lub uzyskujące przychody wyłącznie z działalności rolniczej, gospodarki leśnej czy też przedsiębiorcy żeglugowi opodatkowani podatkiem tonażowym. Faktycznie podatnikami CIT w Polsce są zatem głównie: spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, spółki akcyjne, spółki komandytowo-akcyjne (także te w organizacji) oraz stowarzyszenia i fundacje.

2. Jak poprawnie wypełnić zeznanie roczne

Zeznania PIT-36 i CIT-8 to niezwykle istotne dokumenty, bowiem to z nich wynika roczne zobowiązanie podatnika w podatku dochodowym. Sposób ich skonstruowania pozwala na prześledzenie procesu wyliczania podatku, a dokładniej poznanie wartości składających się na wysokość przychodów (dochodów) oraz wartości podlegających odliczeniu od podstawy opodatkowania i końcowo od podatku. Dlatego też należy uważnie wypełniać opisywane dokumenty, ponieważ najczęściej od ich analizy zależy, czy fiskus "zainteresuje" się danym podatnikiem, czy pozostanie neutralny.

2.1. Dobranie aktualnego formularza

Rokrocznie w urzędach skarbowych, na stronie Ministerstwa Finansów, a także na platformie e-Deklaracje udostępniane są nowe formularze dla aktualnych lat podatkowych. Wyznacznikiem aktualności zeznania jest numerek w nawiasie przy symbolu konkretnego formularza, znajdujący się na górze lub na dole strony, w prawym bądź lewym rogu - oznacza on aktualną wersję dla zeznania za dany rok podatkowy. Niezwykle istotne jest dobranie aktualnego druku. Złożenie zeznania na nieaktualnej deklaracji będzie błędne. Podatnicy PIT powinni złożyć zeznanie PIT-36 za 2015 r. na formularzu PIT-36₍₂₂₎. Podatnicy CIT powinni złożyć CIT-8 za 2015 r. na formularzu CIT-8₍₂₃₎.

PRZYKŁAD

Pani Jadwiga składając w poprzednim roku zeznanie podatkowe za rok 2014 na formularzu PIT-36₍₂₀₎, wzięła z urzędu skarbowego druki do wypełnienia w kolejnych latach podatkowych. Formularz ten nie będzie jednak aktualny przy składaniu zeznania za rok 2015, bowiem Minister Finansów wydał nowy z oznaczeniem PIT-36₍₂₂₎.

PRZYKŁAD

Pan Arkadiusz pobrał z Internetu formularz PIT-36. Nie zwrócił jednak uwagi na jego oznaczenie, po czym w terminie złożył go w swoim urzędzie skarbowym. Okazało się, że zeznanie złożone zostało błędnie, bowiem formularz obowiązywał w 2013 r.

Organy podatkowe traktują złożenie zeznania na błędnym formularzu tak, jakby podatnik zeznania nie złożył. Dlatego w przypadku wykrycia takiego błędu należy złożyć zeznanie na formularzu prawidłowym (tzn. na prawidłowej wersji zeznania) - najlepiej jeszcze przed upływem terminu na złożenie zeznania. Składając taką korektę po upływie terminu na złożenie zeznania, należy złożyć też tzw. czynny żal (art. 16 k.k.s.). Dzięki temu podatnik uniknie odpowiedzialności karnej skarbowej.

2.2. Termin na złożenie zeznania

Deklarację PIT-36 podatnik obowiązany jest złożyć do 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym. Jeśli dzień ten wypada w sobotę albo niedzielę, termin przesuwa się na pierwszy dzień roboczy po wskazanej dacie. Za rok 2015 zeznanie podatkowe powinno być złożone zatem do 2 maja 2016 r.

Inaczej wygląda to w przypadku podatników obowiązanych do złożenia deklaracji CIT-8. Zeznanie powinno być złożone we właściwym urzędzie skarbowym do końca trzeciego miesiąca następnego roku podatkowego. Zapis ten jest konsekwencją możliwości ustalenia roku podatkowego innego niż rok kalendarzowy (o czym mowa w pkt 2.4.). Jeśli zatem podatnik ustalił rok podatkowy zgodnie z rokiem kalendarzowym, to termin na złożenie zeznania przypadnie na dzień 31 marca roku następującego po roku podatkowym.

PRZYKŁAD

Pan Krystian jest przedsiębiorcą. Rokrocznie składa zeznanie PIT-36 do swojego urzędu skarbowego. Ponieważ wyjechał w podróż służbową, nie ma możliwości osobiście dostarczyć zeznania do urzędu. W związku z tym postanowił wysłać je za pośrednictwem Poczty Polskiej. Deklarację nadał listem poleconym dopiero 2 maja 2016 r. Termin zostanie zachowany, ponieważ, po pierwsze - zrobił to w terminie (30 kwietnia to sobota, 1 maja to niedziela i święto narodowe, więc wysłał pierwszego dnia roboczego po tych dniach wolnych), a po drugie - pod uwagę będzie brana data stempla pocztowego, a nie dzień, w którym dostarczono list do urzędu.

PRZYKŁAD

W Spółce X ustalono rok podatkowy od 1 kwietnia do 31 marca roku następnego. Spółka funkcjonuje w ten sposób już od kilku lat. Z tego względu co rok składa zeznanie CIT-8 do 30 czerwca za rok poprzedni.

Składając zeznanie po terminie, podatnik naraża się na sankcje z Kodeksu karnego skarbowego.

2.3. Numer PESEL czy NIP

W przypadku wypełniania zeznania na formularzu CIT-8 nie ma problemu z wypełnieniem pierwszej rubryki. Podatnicy tego podatku posługują się bowiem wyłącznie numerem identyfikacji podatkowej. Odnosząc się z kolei do zeznania PIT-36, mamy do wyboru numer PESEL albo NIP. Wybór ten jest jednak pozorny, bowiem osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej mają obowiązek wpisania numeru PESEL, z kolei przedsiębiorcy muszą posługiwać się numerem NIP.

PRZYKŁAD

Pan Piotr ma w Polsce rodzinę i dom. Większą część 2015 r. pracował jednak w Niemczech dla niemieckiego przedsiębiorcy. W Polsce wykonał jedynie kilka zleceń. W związku z tym pan Piotr będzie zobowiązany wykazać swoje dochody - osiągnięte i w kraju, i za granicą - na formularzu PIT-36, w którym w poz. 1 wpisze swój numer PESEL.

PRZYKŁAD

Pani Marta do maja 2015 r. pracowała jako fryzjerka na podstawie umowy o pracę. Po wygaśnięciu umowy, w lipcu 2015 r., rozpoczęła własną działalność w zakresie usług fryzjerskich. Otworzyła w tym celu również własny salon fryzjerski. W związku z tym, mimo że przez część roku była pracownikiem, wypełni formularz PIT-36, podając swój NIP.

Błąd w numerze identyfikacji podatkowej należy skorygować, ponieważ podanie nieprawdziwego numeru identyfikacji jest zagrożone karą z Kodeksu karnego skarbowego (art. 81 k.k.s.).

2.4. Rok podatkowy

W obu przypadkach, tj. w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, jak też podatku dochodowego od osób prawnych, rok podatkowy może być postrzegany w inny sposób. Może, ale nie musi. Podatnicy wypełniający PIT-36 zawsze wpiszą rok podatkowy rozumiany jako od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia, czyli dany, pełny rok kalendarzowy (np. 2015). Rok kalendarzowy jest również zasadą w podatku CIT, jednak podatnicy mogą wskazać (w umowie spółki, statucie lub innym dokumencie ustrojowym) inny okres kolejnych 12 miesięcy jako rok podatkowy. Zgodnie z tym wskazaniem należy więc wypełnić poz. 4 i 5 na formularzu CIT-8.

PRZYKŁAD

Spółka z o.o. w umowie spółki określiła rozpoczęcie roku podatkowego (obrotowego) z dniem 1 lutego danego roku kalendarzowego, a jego zakończenie z dniem 31 stycznia roku następnego. Dokonano również w tym celu skutecznego zgłoszenia do urzędu skarbowego. Odpowiednio więc powinny zostać wypełnione rubryki na formularzu CIT-8 w poz. 4-5.

Należy pamiętać, że zmiana roku podatkowego na inny niż rok kalendarzowy powinna być zgłoszona do właściwego urzędu skarbowego. Termin na zgłoszenie to 30 dni od zakończenia ostatniego roku podatkowego lub od dnia rozpoczęcia działalności (art. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych). Jeżeli podatnik nie złożył zawiadomienia o zmianie lub złożył je po terminie, nie może złożyć zeznania za okres wybranych 12 miesięcy innych niż rok kalendarzowy. Jest obowiązany złożyć zeznanie za rok kalendarzowy.

2.5. Wspólne zeznanie z małżonkiem

Opcja ta dostępna jest wyłącznie dla podatników składających zeznanie na formularzu PIT-36. Podatnik ma do wyboru opodatkowanie indywidualne (poz. 6.1), opodatkowanie wspólne z małżonkiem (poz. 6.2 i 6.3) albo opodatkowanie dla osób samotnie wychowujących dziecko/dzieci (poz. 6.4). Aby skorzystać z dwóch ostatnich opcji, trzeba spełnić konkretnie wymienione w ustawie przesłanki, takie np. jak złożenie wniosku o zastosowanie wspólnego opodatkowania. Wniosek ten składa się, zaznaczając wybraną opcję na formularzu PIT-36. Jeżeli małżonkowie tego nie zrobią, a upłynie termin do złożenia zeznania, utracą prawo do złożenia wspólnego zeznania. Złożone wadliwie wspólne zeznanie podatkowe może być też zakwestionowane przez organy podatkowe, co z kolei może skutkować wystąpieniem zaległości podatkowej, jak i sankcjami karnymi skarbowymi.

PRZYKŁAD

Państwo Kowalscy złożyli wspólne zeznanie podatkowe na formularzu PIT-36 (wypełnili je pisemnie). Uzupełnili wszystkie dane dla podatnika i jego małżonka, w tym ich przychody i koszty oraz inne odliczenia. Nie zaznaczyli jednak odpowiedniej opcji w pozycji 6 formularza. W związku z tym zeznanie złożone zostało wadliwie.

Należy też pamiętać, że wypełniając dane podatnika i jego małżonka, należy konsekwentnie trzymać się przyjętej na wstępie kolejności. Ze statystyk wynika, że kwestia ta w przypadku wspólnego opodatkowania małżonków sprawia najwięcej kłopotów.

PRZYKŁAD

Państwo Kowalscy postanowili wypełnić wspólnie zeznanie podatkowe za rok 2015. Ponieważ jedno z nich prowadzi własną działalność, sporządzili PIT-36. Zgodnie z częścią B formularza pani Kowalska była "podatnikiem", a pan Kowalski "małżonkiem podatnika". W części D.1. wypełniono natomiast dane odnoszące się do pana Kowalskiego, a w części D.2. dane odnoszące się do pani Kowalskiej. Małżonkowie nie zwrócili uwagi, że kolejność powinna być odwrotna, ponieważ w części D.1. należy wpisać dane podatnika, a w części D.2. dane małżonka podatnika. Zeznanie zostało więc sporządzone błędnie i będzie wymagało korekty.

2.6. Miejsce i cel składania zeznania

W części tej na obu formularzach wskazuje się urząd skarbowy właściwy dla podatnika, a także to, czy składany dokument jest pierwszym zeznaniem czy jego korektą. Należy więc na bieżąco śledzić zmiany w przepisach mogących mieć wpływ na właściwość urzędów skarbowych (ostatnio zmiany właściwości w VAT od 1 stycznia 2016 r.). Pominięcie którejkolwiek z wymienionych opcji spowoduje błąd formalny zeznania. Warto jednak dodać, że podatnik powinien przede wszystkim zadbać o to, aby zeznanie trafiło do urzędu w terminie. Skierowanie go do niewłaściwego naczelnika urzędu skarbowego stanowi co prawda błąd, jednak nie ma wpływu na poprawność rozliczeń. Organ samodzielnie skieruje deklarację do właściwego urzędu i przekaże do niego również kwotę wpłaty podatku, najczęściej informując przy tym podatnika. Podatnik nie poniesie natomiast konsekwencji takiego błędu.

PRZYKŁAD

Fundacja wpisana do rejestru KRS we wrześniu 2015 r. zmieniła swoją siedzibę. W związku z tym zmianie uległ również właściwy urząd skarbowy. Zeznanie podatkowe na formularzu CIT-8 za rok 2015 powinno być przekazane do urzędu skarbowego właściwego ze względu na ostatni dzień roku podatkowego. Fundacja powinna zatem złożyć zeznanie do skarbówki właściwej dla niej od września 2015 r.

PRZYKŁAD

Pani Anna wypełniła ręcznie zeznanie PIT-36, a następnie złożyła je we właściwym urzędzie skarbowym. Przeoczyła jednak poz. 10 formularza, na co przy okienku w urzędzie zwróciła jej uwagę pani przyjmująca zeznanie. Po tej uwadze pani Anna zaznaczyła w poz. 10 punkt 1, tj. "złożenie zeznania". Pani Anna nie musi więc składać korekty zeznania. Złożone przez nią zeznanie jest prawidłowe.

2.7. Dane identyfikacyjne podatników i ich adresy

Na formularzu PIT-36 w części B.1. (i ewentualnie B.2. przy wspólnym rozliczeniu z małżonkiem) należy uzupełnić dane osobowe podatników, tj. imiona i nazwiska oraz aktualne adresy zamieszkania (czyli nie wskazujemy adresu zameldowania, chyba że jest ten sam co aktualny adres zamieszkania). Zasadniczo więc na zeznaniu rocznym powinno się wskazywać zawsze aktualny adres zamieszkania. W przypadku, w którym zostanie on określony błędnie (np. podatnik wpisze adres zameldowania), w większości sytuacji organ podatkowy - jeśli zeznanie trafiło do urzędu właściwego ze względu na wskazany adres - nie jest w stanie zweryfikować tego elementu. Przyjmuje bowiem, że adres zamieszkania został określony poprawnie. Jeśli zeznanie zostało złożone w takiej sytuacji w terminie, podatnik nie poniesie konsekwencji.

PRZYKŁAD

Pan Jacek jest zameldowany w Gorzowie Wielkopolskim. Przez cały 2015 r. zamieszkiwał w Szczecinie. W styczniu 2016 r. przeprowadził się do Poznania. W kwietniu 2016 r. złoży zeznanie podatkowe PIT-36 do właściwego urzędu skarbowego w Szczecinie (o właściwości urzędu skarbowego do rozliczeń PIT decyduje miejsce zamieszkania na ostatni dzień danego roku podatkowego; w tym przypadku dla 2015 r. był to Szczecin). Na zeznaniu wskaże jednak aktualny, czyli poznański adres zamieszkania.

To samo odnosi się do zmiany siedziby przez podatników CIT. Właściwość urzędu skarbowego ustala się według adresu siedziby w ostatnim dniu roku podatkowego, za który składane jest zeznanie. Właściwość tę ustala się na podstawie adresu siedziby wskazanego w rejestrze KRS albo wskazanego w umowie lub statucie podatnika (jeśli adres siedziby nie został ujawniony w rejestrze KRS). Trzeba jednak dodać, że adres będzie uznany za zmieniony od momentu, gdy został ujawniony KRS. Dlatego akurat w tym przypadku organ podatkowy z łatwością ustali błąd określenia siedziby podatnika. Jeśli jednak zeznanie zostanie złożone w terminie, choćby do niewłaściwego organu, podatnik nie poniesie konsekwencji.

Co do nazwy z kolei, podatnik obowiązany jest do podania pełnej nazwy, zgodnej z wpisem do rejestru.

2.8. Dane dodatkowe

W części C zeznania PIT-36 oraz w części B.3. zeznania CIT-8 wskazuje się pewne szczególne zdarzenia, które będą miały zastosowanie do podatników składających zeznanie. Wybraną opcję zaznaczą wyłącznie podatnicy, którzy będą podlegać szczególnym zasadom ustalania dochodu. Pozycje dotyczą m.in. danych o: uzyskiwaniu przychodów wyłącznie z emerytury bądź renty z zagranicy (PIT-36); sporządzaniu dokumentacji o transakcjach z podmiotami powiązanymi i podmiotami z rajów podatkowych oraz korzystaniu z tzw. kredytu podatkowego (PIT-36, CIT-8); a także wniesionych do spółek wkładów niepieniężnych w postaci komercjalizowanej własności intelektualnej oraz danych dot. cienkiej kapitalizacji (CIT-8).

W sytuacji nieuwzględnienia tych danych - mimo że okoliczności te wystąpiły, albo na odwrót, tj. uwzględnienia ich w sytuacji gdy nie występowały - zeznanie będzie błędne. W sytuacji, w której ten błąd wpłynie na zaniżenie wartości zobowiązania podatkowego, podatnik może ponieść konsekwencje karne skarbowe.

2.9. Ustalanie dochodu do opodatkowania i wyliczenie zobowiązania

Jest to najważniejsza czynność związana z wypełnianiem jakichkolwiek deklaracji do urzędu skarbowego. Prawidłowe ustalenie podstawy opodatkowania jest głównym czynnikiem, który wpływa na ostateczne wyliczenie kwoty podlegającej wpłacie lub wysokości zwrotu podatku
(w skali roku). W przypadku błędnego wyliczenia podatnik naraża się na dodatkowe czynności i koszty, w tym konieczność zapłaty zaległej wartości wraz z odsetkami, a niekiedy również zapłatę mandatu.

Dlatego też niezwykle istotne jest ujęcie w zeznaniu wszystkich przychodów osiągniętych w danym roku podatkowym, zakwalifikowanie ich do odpowiednich źródeł przychodów, prawidłowe potrącenie kosztów uzyskania przychodów oraz ujęcie kwot należnych i wpłaconych zaliczek. Do tego dochodzą potrącenia z tytułu zwolnień i ulg przyznanych ustawowo, które odpowiednio pomniejszą podstawę opodatkowania albo wyliczony podatek. Są to główne czynniki mające wpływ na prawidłowe ustalenie podatku dochodowego za dany rok. Sposób ich wypełnienia to indywidualna sprawa każdego podatnika (podatników - małżonków), w zależności od zaistniałej sytuacji.

W celu ustalenia dochodu do opodatkowania i prawidłowego wyliczenia zobowiązania za dany rok podatkowy wypełnia się odpowiednie pola:

● w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych na formularzu PIT-36 - w częściach C-P i T wraz z załącznikami,

● w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych na formularzu CIT-8 - w częściach B.3.-K wraz z załącznikami.

PRZYKŁAD

Podatnik w marcu 2015 r. rozwiązał umowę o pracę i rozpoczął prowadzenie własnej działalności. W styczniu 2016 r. z tytułu uzyskiwania przychodów ze stosunku pracy otrzymał od pracodawcy PIT-11. Składając zeznanie o wysokości osiągniętego przychodu w kwietniu 2016 r., zapomniał o uwzględnieniu przychodów ze stosunku pracy. Zeznanie zostało złożone wadliwie. Oznacza to, że podatnik powinien złożyć korektę. Jeżeli w wyniku korekty powstanie zaległość podatkowa, podatnik powinien zapłacić ją z odsetkami za zwłokę. Jeżeli błąd wykryje urząd skarbowy - przed złożeniem korekty - na podatnika może być nałożona kara z k.k.s.

PRZYKŁAD

Pan Marek wypełnił formularz PIT-36. W zeznaniu po raz kolejny odliczył ulgę na Internet. Słyszał, że ulga ta dalej obowiązuje, więc podobnie jak w latach poprzednich odliczył odpowiednią kwotę. Pan Marek nie wiedział jednak, że ulgę odliczyć może wyłącznie w dwóch kolejnych latach podatkowych. Odliczenie z tego tytułu nie będzie więc prawidłowe, przez co w rozliczeniu za rok 2015 powstanie niedopłata, od której naliczone zostaną odsetki.

PRZYKŁAD

Stowarzyszenie X uzyskało w 2015 r. kwotę 50 000 zł przychodu, z czego 15 000 zł pochodziło z darowizn, a 35 000 zł z dotacji organu samorządowego. Uznając, że kwoty dotacji są wolne od opodatkowania, jako przychód stowarzyszenia w 2015 r. podano kwotę 15 000 zł uzyskaną z darowizn. Zeznanie jest wypełnione błędnie, ponieważ przychód w części D.1. w poz. 30 powinien uwzględniać również kwotę dotacji (w sumie 50 000 zł), a środki z dotacji powinny być ujęte w załączniku CIT/O w części B.1. poz. 16. Zeznanie zawiera zatem błędy, które w sytuacji zaniżenia podatku i wpłacenia do urzędu jego niższej kwoty (czy też uzyskania nienależnego zwrotu podatku) może skutkować wymierzeniem kary w k.k.s. i naliczeniem odsetek od zaległości.

2.10. Odpowiednie dobranie i wypełnienie załączników

Załączniki w pewnych sytuacjach stanowią nieodzowny element zeznania rocznego. Pewne wartości (m.in. niektóre ulgi i odliczenia, ale także przychody z pewnych źródeł, w tym również wolne od podatku) muszą być ujęte w załącznikach. Wersje elektroniczne deklaracji uniemożliwiają ręczne ujęcie na formularzu zeznania wartości, które powinny być ujęte w załączniku. Trzeba najpierw wygenerować odpowiedni załącznik, a następnie wpisać w odpowiedniej pozycji daną kwotę. Dopiero wtedy w zeznaniu w odpowiednim polu pojawi się kwota ujęta w załączniku. Większy problem pojawia się w przypadku pisemnego, ręcznego wypełniania deklaracji, bowiem podatnicy często zapominają, że niektóre wartości należy ująć w załączniku i wpisują je wyłącznie w zeznaniu, które następnie bez załącznika jest składane do urzędu. Jest to błąd, który nie pozwala uznać zeznania podatkowego za prawidłowe. Organ podatkowy będzie wzywał podatnika do uzupełnienia tych braków, jednak obejdzie się w tym przypadku bez kar z k.k.s.

Deklaracja PIT-36 w części T zawiera następujące załączniki: PIT/B, PIT/D, PIT-2K, PIT/M, PIT/O, PIT/ZG, PIT/Z, SSE-R. W pewnych przypadkach załącza się również certyfikat rezydencji lub sprawozdanie o realizacji uznanej metody ustalania cen transakcyjnych.

Deklaracja CIT-8 w części C zawiera następujące załączniki: CIT-SE, SSE-R, CIT-8/O, CIT/D. W pewnych przypadkach załącza się również sprawozdanie o realizacji uznanej metody ustalania cen transakcyjnych.

PRZYKŁAD

Pan Jarosław w 2015 r. rozpoczął działalność gospodarczą. W związku z tym po raz pierwszy składał zeznanie PIT-36 i wykazywał przychody z działalności gospodarczej. Kwotę osiągniętych z tego tytułu przychodów, a także poniesionych kosztów wpisał w części D.1. w pozycjach 53 i 54. Nie wiedział jednak, że osiągając przychody z ww. źródła, obowiązany był wpisać je do załącznika PIT/B. Jego zeznanie jest więc niekompletne. Organ wezwie go do uzupełnienia braku.

PRZYKŁAD

Pani Barbara uzyskuje w Polsce emeryturę, a ponadto "dorabia" za niemiecką granicą jako pomoc domowa. Co roku składa zeznanie na formularzu PIT-37, wykazując jedynie przychody z emerytury otrzymywanej w Polsce. Nie wie, że obowiązana jest również wykazać przychody osiągane za granicą. W tym celu powinna wypełnić PIT-36 i załączyć do niego PIT/ZG z wykazanymi dochodami z Niemiec. Braki w tym zakresie mogą skutkować odpowiedzialnością karną skarbową, w szczególności gdy wskutek ww. zaniechań dojdzie do zaniżenia wartości zobowiązania należnego fiskusowi.

2.11. Przekazanie 1% podatku na rzecz organizacji pożytku publicznego

Podatnicy składający zeznanie PIT-36 mogą wypełnić pola w częściach R-S, które zostały przeznaczone na przekazanie na rzecz organizacji pożytku publicznego 1% podatku. W tym celu należy wpisać w poz. 323 numer KRS wybranej organizacji wpisanej do wykazu prowadzonego przez Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej. Równowartość 1% podatku zostanie wygenerowana automatycznie w zeznaniu. Podatnik może także przekazać wybrane środki na cel szczegółowy, tj. wskazać konkretną osobę należącą do OPP, na rzecz której zostaną przekazane jego środki, albo konkretny cel, który miałby zostać sfinansowany z 1% podatku. W przypadku wyrażenia takiej chęci można również poinformować beneficjenta o tym, kto przekazał 1% podatku, i ewentualnie podać dodatkowe informacje, np. w celu kontaktu i ustalenia dalszej pomocy.

PRZYKŁAD

Pani Anna w rozliczeniu za 2015 r. dzięki możliwości odliczenia kilku ulg podatkowych uzyskała zwrot podatku w kwocie 1200 zł. Podatek, który wpłacała przez cały rok w formie zaliczek, wyniósł 11 200 zł. Dzięki temu będzie mogła przekazać na wybraną OPP kwotę 100 zł (11 200 zł - 1200 zł = 10 000 zł podatku; 1% x 10 000 zł = 100 zł na wybraną OPP).

PRZYKŁAD

Rozszerzając powyższy przykład - przed złożeniem zeznania przez panią Annę jej przyjaciółka poprosiła ją o przekazanie 1% podatku na leczenie małej Kasi. Przyjaciółka podała przy tym nazwę fundacji (wpisaną do wykazu MRPiPS) oraz imię i nazwisko małej Kasi. Pani Anna wypełniając zeznanie PIT-36, w poz. 323 wpisała numer KRS fundacji, natomiast w poz. 325 imię i nazwisko dziewczynki. Dzięki temu kwota 100 zł zostanie przekazana na leczenie wybranej osoby.

W tej części również spotyka się błędy podatników - np. nieprawidłowy numer KRS; błędna kwota 1%. W takich przypadkach podatnik nie narazi się na konsekwencje podatkowe i karne skarbowe, jednak wskazane nieprawidłowości opóźnią przekazanie przez urząd 1% podatku. Organ będzie wzywał podatnika do wyjaśnienia błędów.

2.12. Podpis na zeznaniu

W dobie elektronicznego wypełniania i generowania deklaracji rocznych na podatek dochodowy (i nie tylko) podatnicy coraz częściej zapominają o podpisaniu wydrukowanej deklaracji. Podpis jest konieczny, determinuje bowiem skuteczne wniesienie zeznania. Przy braku podpisu deklaracja nie może wywrzeć skutku prawnego i konieczne jest skorygowanie błędu. Deklaracja, która trafi do urzędu bez podpisu uprawnionej osoby, traktowana jest tak, jakby nie została złożona. Konsekwencjami tego uchybienia mogą być kary z k.k.s., jednak najczęściej kończy się to w praktyce wezwaniem urzędników z prośbą o podpisanie zeznania.

W zeznaniu PIT-36 w części U w polu 341 swój podpis składa podatnik, natomiast w przypadku wspólnego opodatkowania małżonków w polu 342 podpisuje się również małżonek. Podatnik w takiej sytuacji może również sam podpisać takie zeznanie i nie będzie ono błędne. Jeśli podatnika (lub podatników-małżonków) reprezentuje pełnomocnik, wtedy to on powinien złożyć swój podpis wraz z imieniem i nazwiskiem w polu 343.

W zeznaniu CIT-8 to część L przeznaczona jest na podpis i pieczęć, w tym przypadku - osoby odpowiedzialnej za obliczenie podatku (najczęściej jest to główny księgowy w firmie). Konieczne są również podpisy osób reprezentujących podatnika (zgodnie z wpisem w KRS) oraz wskazanie daty wypełnienia zeznania. Zeznanie od 2015 r. składane jest wyłącznie drogą elektroniczną. Deklaracja, która trafi do urzędu bez podpisu uprawnionej osoby, traktowana jest tak, jakby nie została złożona. Konsekwencjami tego uchybienia mogą być kary z k.k.s.

3. Najczęściej spotykane problemy

3.1. Jak skorygować niedopłatę

PROBLEM

Jak postąpić, gdy w związku z błędnym sporządzeniem deklaracji rocznej wystąpiła niedopłata?