Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 8 lutego 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.789.2022.5.ŻR

Uznanie wykonywanych przez Wspólnika na rzecz Spółki Czynności za odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Możliwość skorzystania przez Wspólnika ze zwolnienia podmiotowego określonego w art. 113 ustawy. Sposób dokumentowania Czynności wykonywanych przez Wspólnika. Prawo do odliczenia podatku naliczonego przez Spółkę wynikającego z faktur wystawionych przez Wspólnika.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest:

  • prawidłowe w zakresie:

-uznania wykonywanych przez Wspólnika na rzecz Spółki Czynności za odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT,

-możliwości skorzystania przez Wspólnika ze zwolnienia podmiotowego określonego w art. 113 ustawy,

-sposobu dokumentowania Czynności wykonywanych przez Wspólnika,

  • nieprawidłowe w zakresie:

-prawa do odliczenia podatku naliczonego przez Spółkę wynikającego z faktur wystawionych przez Wspólnika.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

2 listopada 2022 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 2 listopada 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od towarów i usług w zakresie:

-uznania wykonywanych przez Wspólnika na rzecz Spółki Czynności za odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT,

-możliwości skorzystania przez Wspólnika ze zwolnienia podmiotowego określonego w art. 113 ustawy,

-sposobu dokumentowania Czynnościwykonywanych przez Wspólnika,

-prawa do odliczenia podatku naliczonego przez Spółkę wynikającego z faktur wystawionych przez Wspólnika.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 24 stycznia 2023 r. (data wpływu 30 stycznia 2023 r.) oraz pismem z 7 lutego 2023 r. (data wpływu).

Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1)Zainteresowany będący stroną postępowania:

 Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością

2)Zainteresowany niebędący stroną postępowania:

Pani ….

Opis zdarzenia przyszłego

Zainteresowana będąca stroną postępowania jest Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością. Firma Spółki brzmi: „...”. Siedziba Spółki znajduje się w … przy ul. … . W dalszej części wniosku będzie ona nazywana „Spółką” lub „Wnioskodawcą”.

Numery identyfikacyjne Spółki to: NIP: … , nr KRS: …, REGON: … .

Spółka prowadzi działalność głównie w zakresie produkcji urządzeń (..). W KRS jako przeważający przedmiotem działalności wskazano kod PKD: 27, 12, Z, PRODUKCJA APARATURY ROZDZIELCZEJ I STEROWNICZEJ ENERGII ELEKTRYCZNEJ.

Kapitał zakładowy Spółki wynosi … zł.

Spółka jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT prowadzącym działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT.

W skład Spółki wchodzi 4 wspólników:

·p. J. – posiadająca 233 udziały, o łącznej wartości nominalnej … zł,

·p. Z. – posiadający 523 udziały, o łącznej wartości nominalnej … zł,

·p. B. – posiadający 203 udziały, o łącznej wartości nominalnej … zł,

·p. M. – posiadająca 203 udziały, o łącznej wartości nominalnej … zł.

Spółka posiada dwuosobowy zarząd – prezesem zarządu jest p. Z., natomiast p. B. pełni funkcję wiceprezesa. Spółka posiada także 2 prokurentów samoistnych – p. J. oraz p. M. PESEL p. J. to: … .

Wspólnik ma ustalone prawo do emerytury. Wspólnik nie jest stroną stosunku pracy, w szczególności nie jest zatrudniony przez Spółkę.

Wspólnik nie prowadzi zorganizowanej jednoosobowej działalności gospodarczej, w szczególności nie jest zarejestrowany w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej ani nie posiada statusu podatnika VAT czynnego. Wspólnik nie dokonuje obecnie sprzedaży towarów ani usług. W dalszej części wniosku J. będzie nazywana „Wspólnikiem”.

Zgodnie z §10 ust. 2 umowy Spółki, Wspólnik J., w związku z objęciem przez Nią 233 udziałów w kapitale zakładowym spółki, zobowiązana jest do powtarzających się w każdym miesiącu kalendarzowym świadczeń niepieniężnych na rzecz Spółki, polegających na świadczeniu usług administracyjnych, kadrowych i finansowych, takich jak:

-nadzorowanie stanu technicznego i estetyki obiektów Spółki,

-weryfikacja dokumentów dotyczących kosztów wyjazdów służbowych,

-zakupów odzieży roboczej,

-zakupów na potrzeby infrastruktury,

-planowanie dyżurów pracowników dozoru i monitorowanie ich pracy.

Zgodnie z §10 ust. 3 umowy Spółki, usługi będą świadczone przez Wspólnika na rzecz Spółki.

Zgodnie z §10 ust. 4 umowy Spółki, usługi będą świadczone przez Wspólnika na rzecz Spółki, wymienione wyżej usługi będą świadczone przez zobowiązanego Wspólnika w wymiarze nie mniejszym niż 80 godzin miesięcznie.

Zgodnie z §10 ust. 5, Wspólnik uprawniony jest w związku ze świadczeniem opisanych usług na rzecz Spółki do wynagrodzenia w wysokości … zł miesięcznie. Przedmiotowe wynagrodzenie będzie podlegało corocznej waloryzacji o roczny wskaźnik inflacji ogłaszany przez GUS.

Zgodnie z §10 ust. 6, w przypadku zbycia udziałów związanych z wykonywaniem powtarzających się świadczeń względem Spółki, Wspólnicy w drodze jednomyślnej uchwały mogą zwolnić nabywcę tych udziałów z obowiązku dokonywania powtarzających się świadczeń.

W ramach §10 ust. 7 Wspólnik wyraził zgodę na obowiązek opisany w §10 ust. 2.

W dalszej części wniosku obowiązki Wspólnika na rzecz Spółki opisane w §10 ust. 2-6 umowy Spółki będą nazywane: „Czynnościami”.

Umowa Spółki nie reguluje podobnych obowiązków w przypadku innych wspólników.

Podstawą prawną do nałożenia na Wspólnika obowiązku wykonywania Czynności jest art. 176 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1526 z późn. zm.). W dalszej części wniosku ustawa ta będzie nazywana w skrócie „KSH”.

Świadczone przez Wspólnika usługi na rzecz Spółki są ściśle związane z wykonywaniem przez Spółkę czynności opodatkowanych. Obowiązki nałożone na Wspólnika na podstawie umowy Spółki obejmą Czynności o charakterze administracyjnym, kadrowym oraz finansowym, a zatem są to usługi bezpośrednio związane z bieżącą działalnością operacyjną Spółki.

Na dzień złożenia niniejszego wniosku, Wspólnik nie rozpoczął wykonywania Czynności na rzecz Spółki, jak również nie pobrał wynagrodzenia za wykonywanie Czynności. Wspólnik oraz Spółka uzgodnili sposób wykonywania Czynności, który zostanie wdrożony po uzyskaniu interpretacji indywidualnej, której dotyczy niniejszy wniosek.

Czynności będą wykonywane głównie w siedzibie Spółki. Przy wykonywaniu Czynności Wspólnik będzie korzystał z komputera i telefonu należącego do Spółki, wyposażenia biurowego Spółki oraz innych jej zasobów technicznych. Wspólnik będzie korzystał także z numeru telefonu zarejestrowanego na Spółkę, a także z konta poczty elektronicznej należącej do Spółki. Podczas wykonywania Czynności Wspólnik będzie się kontaktował z innymi podmiotami w imieniu Spółki.

Wspólnik będzie uprawniony do wglądu we wszystkie dokumenty Spółki, niezależnie od formy ich utrwalenia.

Podczas wykonywania Czynności Wspólnik będzie współpracował z pracownikami Spółki, w tym będzie korzystał z dokumentów opracowanych przez pracowników, otrzymywał od nich informacje, a także będzie mógł wnioskować o ich wsparcie merytoryczne (np. o przygotowanie dodatkowych dokumentów).

Wspólnik będzie ewidencjonował godziny wykonywania Czynności w formie ewidencji pisemnej. Po zakończeniu każdego miesiąca, ewidencja zostanie przekazana Spółce. Wspólnik będzie wykonywał Czynności w godzinach i w miejscu wybranym przez Wspólnika.

Wynagrodzenie Wspólnika nie będzie uzależnione od ilości godzin wykonywania Czynności. Warunkiem wypłaty wynagrodzenia będzie jednak wykonywanie czynności przez 80 godzin miesięcznie. Jeżeli wymiar wykonywania Czynności będzie niższy, Spółka może odmówić wypłaty wynagrodzenia. Jeżeli czasowy wymiar wykonywania Czynności będzie wyższy, Wspólnikowi nie przysługuje prawo do dodatkowego wynagrodzenia. Umowa spółki nie przewiduje w ramach wynagrodzenia dodatków motywacyjnych, prowizji, premii bądź innych składników wynagrodzenia uzależnionych od wyników finansowych Spółki. Umowa spółki nie przewiduje także zmiennych elementów wynagrodzenia. Wynagrodzenie Wspólnika z tytułu wykonywania Czynności ma charakter stały. Jego wysokość nie jest uzależniona od wyników finansowych Spółki (w tym wysokości osiąganego przez nią przychodu czy dochodu) czy wpływu Czynności na wyniki finansowe Spółki. Wspólnik nie będzie miał wpływu na wysokość otrzymywanego wynagrodzenia. Jedynym zmiennym elementem wynagrodzenia jest mechanizm waloryzacji w oparciu o roczny wskaźnik inflacji ogłaszany przez GUS, zgodnie z §10 ust. 5 umowy Spółki.

Wspólnik podczas wykonywania Czynności będzie uprawniony do wyrażania oświadczeń woli w imieniu i na rzecz Spółki. P. J. przy wykonywaniu Czynności może składać oświadczenia woli na takich samych zasadach jak pełnomocnik Spółki, umocowany pracownik czy osoba czynna w lokalu (art. 97 kodeksu cywilnego). Jeżeli przez wzgląd na charakter Czynności konieczne będzie złożenie oświadczenia w imieniu Spółki, zarząd Spółki uprzednio udzieli Wspólnikowi stosownego pełnomocnictwa lub umocowania.

Wspólnik przy wykonywaniu Czynności będzie korzystał także ze środków majątkowych Spółki. Jeżeli wykonanie Czynności będzie wymagało poniesienia wydatków, to będą one finansowane z majątku Spółki, a nie majątku Wspólnika. Wydatek będzie ponoszony bezpośrednio przez Spółkę, strony nie przewidują rozliczenia na zasadzie potrącenia czy tzw. refaktury.

Umowa Spółki nie uprawnia Wspólnika do powierzenia wykonywania Czynności innym podmiotom. Zgodnie z ustaleniami pomiędzy Wspólnikiem a Spółką będzie to zabronione.

Wspólnik nie zawrze odrębnej umowy cywilnej na świadczenie Czynności ze Spółką.

Ryzyko gospodarcze za Czynności wykonywane przez Wspólnika będzie ponosiła Spółka. Wspólnik nie będzie ponosił odpowiedzialności za wykonywanie Czynności wobec osób trzecich, zaś wobec Spółki będzie ponosić odpowiedzialność na zasadach ogólnych.

W przypadku uznania, że Czynności stanowią odpłatne świadczenie usług przez podatnika w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, Wspólnik nie będzie składał rezygnacji ze zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług. Wspólnik zamierza skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

W uzupełnieniu wniosku w zakresie podatku od towarów i usług na pytani: Czy umowa o wykonywanie przez Wspólnika – Panią J. czynności polegających na świadczeniu usług administracyjnych, kadrowych i finansowych, została zawarta w związku z regulacjami ustawy z dnia 9 czerwca 2016 r. o zasadach kształtowania wynagrodzeń osób kierujących niektórymi spółkami (Dz.U. z 2020 r., poz. 1907, z późn. zm.)? wskazali Państwo: Podstawą do wykonywania czynności przez Wspólnika ma być umowa spółki. Umowa spółki nie jest zawierana w związku z regulacją powołanej ustawy. Zgodnie z art. 1 powołanej ustawy, reguluje ona sposób wykonywania uprawnień z akcji przysługujących: Skarbowi Państwa, jednostkom samorządu terytorialnego lub ich związkom, państwowym osobom prawnym, komunalnym osobom prawnym. Spółka nie jest jednym z takich podmiotów.

Pani J. będzie dysponowała niezależnością i samodzielnością w działaniu, gdyż będzie decydowała o miejscu i czasie wykonywania świadczeń. Wspólnik będzie decydował samodzielnie o sposobie wykonania świadczenia. Spółka nie będzie organizować Wspólnikowi sposobu wykonywania świadczeń, w tym nie wyznacza mu miejsca czy czasu wykonania tych świadczeń.

W Spółce nie wyznaczono osoby, która kontrolowałaby sposób wykonywania świadczeń przez wspólnika, w tym Wspólnik nie będzie związany poleceniami służbowymi lub innymi wytycznymi Spółki. Wspólnik nie zostanie włączony do struktury organizacyjnej Spółki, np. do konkretnego działu pracowników. Wspólnik będzie ponosił nieograniczoną odpowiedzialność wobec Spółki.

Wynagrodzenie nie będzie stanowiło przychodu, o którym mowa w przepisach art. 12 ust. 1-6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż zdaniem Zainteresowanych, będzie stanowiło ono dla Wspólnika przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 13 ust. 1 pkt 9 oraz art. 20 przedmiotowej ustawy.

Czynności będą świadczone na podstawie umowy Spółki, a nie stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy.

Wynagrodzenie nie będzie stanowiło przychodu, o którym mowa w przepisach art. 13 pkt 2-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż zdaniem Zainteresowanych będzie stanowiło ono przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 oraz art. 20 przedmiotowej ustawy.

Czynności będą świadczone na podstawie umowy Spółki. Przychody z tego rodzaju współpracy nie zostały wymienione w art. 13 ust. 2-9 przedmiotowej ustawy.

Pani J. nie była nigdy zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Wartość sprzedaży z tytułu wykonywanych Czynności nie przekroczy kwoty 200.000 zł w danym roku podatkowym.

Na pytanie: Czy Wspólnik - Pani J. będzie wykonywać na rzecz Spółki czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2022 r., poz. 931 ze zm.), np. prawnicze, w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego? Zainteresowani wskazali: Wspólnik - Pani J. nie będzie wykonywać na rzecz Spółki wskazanych czynności.

Wspólnik - Pani J. nie będzie wykonywać na rzecz Spółki czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ww. ustawy o podatku od towarów i usług.

Pytania

  1. (w uzupełnieniu wniosku oznaczone nr 3) Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym Czynności wykonywane przez Wspólnika na rzecz Spółki będą uznawane za odpłatne świadczenie usług przez podatnika w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?
  2. (w uzupełnieniu wniosku oznaczone nr 4) Czy Wspólnik będzie mógł skorzystać ze zwolnienia podmiotowego uregulowanego w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o podatku od towarów i usług?
  3. (w uzupełnieniu wniosku oznaczone nr 5) Jakim dokumentem, na potrzeby podatku od towarów i usług, Wspólnik powinien dokumentować wykonywanie Czynności?
  4. (w uzupełnieniu wniosku oznaczone nr 6) Czy Spółce będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku od towarów i usług wynikającego z dokumentu wystawionego przez Wspólnika w związku z wykonywaniem Czynności?

Państwa stanowisko w sprawie (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku)

Stanowisko Zainteresowanych w odpowiedzi na pytanie nr 3:

Czynności wykonywane przez Wspólnika na rzecz Spółki powinny być kwalifikowane jako odpłatne świadczenie usług przez podatnika w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 z późn. zm.). W dalszej części wniosku ustawa ta będzie nazywana w skrócie „ustawą o VAT”. Tym samym w związku z wykonywaniem Czynności Wspólnik jest zobowiązany do zapłaty podatku od towarów i usług (dalej: „podatku VAT”).

Przedmiotowy zakres opodatkowania podatkiem VAT został określony w art. 5 ust. 1 ustawy o VAT. Tym samym przepis ten w sposób wyczerpujący wskazuje na wszystkie czynności i zdarzenia, do których zastosowanie mogą znaleźć przepisy ustawy o VAT.

Zgodnie z tym przepisem opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Definicję „świadczenia usług” zawiera art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym należy przez ten termin rozumieć: „każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.”

Nie każde świadczenie wypełniające definicję z art. 8 ust. 1 stanowi czynność opodatkowaną podatkiem VAT. Zgodnie z konstrukcją tego podatku, usługi podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT tylko wówczas, gdy są wykonywane przez podatnika tego podatku. Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2 tego artykułu, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Z kolei zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT: Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Czynności mają być świadczone przez Wspólnika na podstawie §10 ust. 2-6 umowy Spółki. Źródłem tych postanowień umownych jest art. 176 § 1 KSH. Zgodnie z nim wspólnik może zostać zobowiązany do powtarzających się świadczeń niepieniężnych na rzecz spółki. Świadczenia tego typu pozwalają na unormowanie współpracy pomiędzy wspólnikiem a spółką w ramach stosunku korporacyjnego, bez wykorzystywania innych, nieadekwatnych w tym przypadku instytucji prawnych, jak np. stosunku pracy.

Czynności wykonywane przez Wspólnika na rzecz Spółki powinny wiązać się z wystąpieniem opodatkowania w ramach ustawy o VAT. Wyłączone z opodatkowania podatkiem VAT są czynności, których ustawodawca, zgodnie z art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy, nie uznaje za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, pod warunkiem, że podmioty uzyskujące te przychody związane są ze zlecającym ich wykonanie więzami tworzącymi stosunek prawny co do warunków ich wykonania, wynagrodzenia oraz odpowiedzialności zlecającego za wykonanie tych czynności. Odpowiedzialność zlecającego wykonanie tych czynności, to odpowiedzialność wobec osób trzecich.

Uznanie czynności za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy sprowadza się przede wszystkim na spełnieniu wymogu samodzielności (niezależności) przy realizacji tych czynności. Przy czym z przywołanego wyżej przepisu art. 15 ust. 3 ustawy wynika, że warunkiem dla uznania, że określone czynności wykonywane przez osobę fizyczną nie stanowią samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej i tym samym pozostają poza regulacjami ustawy o VAT, jest uznanie przychodów osiąganych z tytułu wykonywanych czynności za przychody wymienione w art. 12 ust. 1-6 (przychody z wykonywanej pracy) lub w art. 13 pkt 2-9 (przychody z działalności wykonywanej osobiście) ustawy o PIT.

Jak wskazano w odpowiedzi na pytanie nr 1, zdaniem Zainteresowanych, przychód Wspólnika z tytułu wynagrodzenia za wykonywanie Czynności (które to wynagrodzenie otrzyma w przyszłości) powinien być kwalifikowany jako przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ustawy o PIT.

Zainteresowani wskazali, że kwestia kwalifikacji przychodu stanowi przedmiot jednego z pytań przedstawionych do rozstrzygnięcia w ramach niniejszego wniosku. Wobec tego ocena skutków podatkowych dokonana przez Zainteresowanych nie powinna stanowić elementu opisu zdarzenia przyszłego. Jest ona natomiast elementem własnego stanowiska Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego.

Skoro zatem wynagrodzenie otrzymywane za wykonywanie czynności nie będzie stanowiło przychodu, o którym mowa w przepisach art. 12 ust. 1-6 oraz w art. 13 pkt 2-9 ustawy o PIT, to dla Czynności świadczonych przez Wspólnika nie zostanie spełniony warunek, o którym mowa w art. 15 ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT.

Wynagrodzenie z tytułu wykonywania Czynności nie będzie dla pracownika jednym z przychodów, o którym mowa w art. 12 ust. 1-6, czyli przychodów ze stosunku pracy i im podobnych. Ponadto z cytowanego powyżej przepisu art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT wynika, że dla uznania, że określone czynności wykonywane przez osobę fizyczną, za które uzyskuje przychody wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy o PIT nie stanowią samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej i tym samym pozostają poza regulacjami ustawy o podatku od towarów i usług, istotne jest łączne spełnienie wszystkich elementów wymienionych w tym przepisie, tj. związanie zleceniobiorcy ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym, a wykonującym zlecane czynności co do warunków:

·wykonywania tych czynności,

·wynagrodzenia oraz

·odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Zatem art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy wyklucza opodatkowanie sprzedaży dokonywanej wyłącznie przez pracowników i inne osoby, o ile są one związane z pracodawcą przez umowę o pracę lub inny stosunek prawny tworzący więzi (stosunek podporządkowania) między pracodawcą a pracownikiem co do (w zakresie) warunków pracy, wynagrodzenia i odpowiedzialności pracodawcy. Podczas wykonywania Czynności pomiędzy Spółką a Wspólnikiem nie powstanie stosunek podporządkowania.

Nie ulega także wątpliwości, że Czynności Wspólnika polegające na świadczeniu usług administracyjnych, kadrowych oraz finansowych, w tym polegających na wsparciu sprzedaży w zamian za wynagrodzenie mają charakter odpłatny, zatem świadczenia te wypełnią wskazaną przesłankę uznania tych czynności za usługę w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy.

Tym samym Wspólnik powinien być uznany za podmiot świadczący usługę, a Spółkę należy uznać za korzystającego z takiej usługi. Czynności, które Wspólnik będzie zobowiązany wykonywać na rzecz Spółki, polegające na świadczeniu usług administracyjnych, kadrowych oraz finansowych mają charakter odpłatny. Wobec tego otrzymane wynagrodzenie stanowi ekwiwalent za konkretną usługę, w konsekwencji czego Czynności powinny być uznane za odpłatne usługi w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1) ustawy o VAT.

Wspólnika z tego tytułu uznać należy za podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, do której nie mają zastosowania ograniczenia wynikające z art. 15 ust. 3 tej ustawy. Wobec tego Czynności wykonywane przez Wspólnika na rzecz Spółki będą uznawane za odpłatne świadczenie usług, które powinno podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Stanowisko Zainteresowanych jest zbieżne z interpretacjami wydanymi przez tut. Organ, w tym: interpretacją indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 26 września 2022 r., znak: 0113-KDIPT1-1.4012.517.2022.2.MSU.

Stanowisko Zainteresowanych w odpowiedzi na pytanie nr 4:

Wspólnik będzie mógł skorzystać ze zwolnienia podmiotowego uregulowanego w art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy o VAT, zgodnie z którym „ Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku”.

Wartość wynagrodzenia Wspólnika z tytułu świadczenia usług (wykonywania Czynności) ma wynosić ... zł miesięcznie. Wobec tego nie dojdzie do przekroczenia rocznego limitu wartości sprzedaży zwolnionej z podatku wskazanej w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, zarówno w roku rozpoczęcia wykonywania Czynności, jak i w latach następnych. Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, Wspólnik nie będzie składał rezygnacji ze zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 4 ustawy o VAT. Usługi odpowiadające Czynnościom nie zostały wymienione w art. 113 ust. 13, który zawiera wyłączenia od zwolnienia podmiotowego. Tym samym wykonywanie Czynności będzie uznawane za odpłatne świadczenie usług w rozumieniu ustawy o VAT, jednak Wspólnik będzie mógł skorzystać ze zwolnienia podmiotowego, a tym samym - ostatecznie Czynności nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Na marginesie należy dodać, że uznanie Czynności za odpłatne usługi opodatkowane podatkiem od towarów i usług nie oznacza, że na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych Wspólnik otrzymuje przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej. Ustawa o PIT i ustawa o VAT są niezależnymi od siebie aktami prawnymi, wobec czego na potrzeby każdej z tych ustaw należy odrębnie interpretować pojęcie „działalności gospodarczej”.

Stanowisko Zainteresowanych w odpowiedzi na pytanie nr 5.

Nie powstanie obowiązek dokumentowania Czynności przez Wspólnika poprzez wystawienie faktury lub innego, gdyż Wspólnik będzie korzystał ze zwolnienia podmiotowego uregulowanego w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 106b ust. 2 ustawy o VAT, podatnik nie jest zobowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT. Tym sam wystawienie faktury przez podatnika korzystającego z tego zwolnienia podmiotowego jest dobrowolne. Obowiązek wystawienia faktury powstaje dopiero wtedy, gdy zażąda tego nabywca w terminie 3 miesięcy licząc od końca miesiąca, w którym wykonano usługę (art. 106b ust. 3). Jeżeli zatem Spółka nie zgłosi takiego żądania wobec Wspólnika, Wspólnik (na potrzeby podatku od towarów i usług) nie będzie zobowiązany do wystawienia jakiegokolwiek dokumentu potwierdzającego wykonanie Czynności.

Jeżeli Spółka zgłosi żądanie z art. 106b ust 3 ustawy o VAT, Wspólnik będzie zobowiązany do wystawienia faktury. Podatnik zwolniony z VAT wystawia co do zasady faktury, nie dokumenty innego typu (np. rachunki), ponieważ podlega przepisom ustawy o VAT. Ustawa o VAT nie reguluje dokumentu nazywanego „rachunkiem". W praktyce przyjmuje się, że rachunki wystawiają osoby, które prowadzą działalność zarobkową i nie podlega przepisom ustawy o VAT, na przykład osoba fizyczna wynajmująca lokal innej osobie fizycznej (tak też w artykule: „Jak wystawiać faktury VAT” opublikowanym na stronie https://www.biznes.gov.pl/pl/portal/00239 prowadzonej przez Ministerstwo Rozwoju i Technologii).

W omawianym stanie przyszłym Wspólnik zamierza korzystać ze zwolnienia podmiotowego z art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT. Jeżeli zatem Spółka zażąda wystawienia przez Wspólnika dokumentu potwierdzającego wykonanie Czynności, to będzie to faktura. W fakturze nie zostanie jednak wskazana stawka podatku VAT ani kwota podatku VAT, ponieważ Czynności nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Dokumentowanie wykonywania Czynności przez Wspólnika poprzez wystawienie faktury będzie obowiązkowe, gdy Wspólnik utraci prawo do korzystania ze zwolnienia podmiotowego uregulowanego w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT, na przykład w wyniku przekroczenia limitu wartości sprzedaży wskazanego w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT. Wynika to z art. 106b ust 1. ustawy o VAT, który stanowi, że podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż na rzecz innego podatnika podatku VAT. Przez „sprzedaż” na potrzeby ustawy o VAT rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22) ustawy o VAT).

Stanowisko Zainteresowanych w odpowiedzi na pytanie nr 6:

Jeżeli w przyszłości Wspólnik nie będzie korzystał ze zwolnienia podmiotowego uregulowanego w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT, to Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT wynikającego z dokumentów wystawionych przez Wspólnika w związku z wykonywaniem Czynności. Dokumentami tymi będą faktury wystawione przez Wspólnika na rzecz spółki na podstawie art. 106a pkt 1) ustawy o VAT.

Na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124 ustawy o VAT.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym zostaną spełnione przesłanki umożliwiające Spółce odliczenie podatku VAT wynikającego z wykonywania Czynności przez Wspólnika, tj.:

a.Spółka jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT prowadzącym działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT,

b.wykonywanie Czynności zostanie udokumentowanie poprzez wystawienie przez Wspólnika faktury VAT,

c.Świadczone przez Wspólnika usługi na rzecz Spółki będą ściśle związane z wykonywaniem przez Spółkę czynności opodatkowanych. Obowiązki nałożone na Wspólnika na podstawie umowy spółki obejmą Czynności o charakterze administracyjnym, kadrowym oraz finansowym, a zatem będą to usługi bezpośrednio związane z bieżącą, działalnością operacyjną Spółki.

Stanowisko Wnioskodawcy jest zgodne z zasadą neutralności podatku VAT, która jest fundamentalnym uprawnieniem podatnika wynikającym z samej konstrukcji podatku VAT (tak: A. Bartosiewicz [w:] VAT. Komentarz, wyd. XVI, Warszawa 2022, art. 86). Stanowisko negujące uprawnienie Spółki do odliczenia podatku naliczonego przez Wspólnika w związku z wykonywaniem Czynności wiązałoby się z nieznajdującym podstawy w przepisach odstąpieniem od tej zasady. W istocie taka konstatacja byłaby uzasadniona jedynie w przypadku stwierdzenia, że Wspólnik wystawia fakturę niedokumentującą rzeczywistych zdarzeń gospodarczych. Innymi słowy, nie dałoby się jej pogodzić z twierdzącą odpowiedzią na pytanie nr 3.

Stanowisko Wnioskodawcy jest zbieżne z interpretacjami wydanymi przez tut. Organ, w tym: interpretacją indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 26 września 2022 r., znak: 0113-KDIPT1-1.4012.517.2022.2.MSU.

Niemniej jednak Wspólnik zamierza korzystać ze zwolnienia podmiotowego uregulowanego w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT, wobec czego nie dojdzie do powstania po jego stronie zobowiązania podatkowego na gruncie ustawy o VAT. W takim przypadku po stronie Spółki nie będzie istniał podatek naliczony, który mógłby obniżyć podatek należny Spółki na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z art. 7 ust. 1 ustawy wynika, że:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1) przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2) zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3) świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres. Przez świadczenie należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie, powstrzymanie się od działania (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa o podatku od towarów i usług zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 tej ustawy. Należy jednak zaznaczyć, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności, przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z kolei, art. 15 ust. 3 ustawy stanowi, że:

Za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności:

1) z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 12 ust. 1–6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych;

2) (uchylony);

3) z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Przywołany przepis art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług jest wynikiem dostosowania prawodawstwa krajowego do prawodawstwa wspólnotowego – art. 10 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą.

Zgodnie z postanowieniami art. 9 ust. 1 Dyrektywy:

 „Podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.

Natomiast art. 10 Dyrektywy stanowi, że:

Warunek, o którym mowa w art. 9 ust. 1, przewidujący, że działalność gospodarcza jest prowadzona samodzielnie wyklucza opodatkowanie VAT pracowników i innych osób, o ile są one związane z pracodawcą umową o pracę lub jakimikolwiek innymi więzami prawnymi tworzącymi stosunek prawny między pracodawcą a pracownikiem w zakresie warunków pracy, wynagrodzenia i odpowiedzialności pracodawcy.

A zatem, wyłączone z opodatkowania są czynności, których prawodawca, zgodnie z art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy, nie uznaje za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, pod warunkiem, że podmioty uzyskujące te przychody związane są ze zlecającym ich wykonanie więzami tworzącymi stosunek prawny co do warunków ich wykonania, wynagrodzenia oraz odpowiedzialności zlecającego za wykonanie tych czynności. Odpowiedzialność zlecającego wykonanie tych czynności, to odpowiedzialność wobec osób trzecich.

Przedmiotowe zagadnienie było również przedmiotem rozważań Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (orzeczenia w sprawie C-202/90 Ayuntamiento de Sevilla przeciwko Recaudadores de Tributos de las Zonas primera y segunda, C-235/85 Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Królestwu Niderlandów). TSUE w ww. orzeczeniach wskazał, że za samodzielną nie będzie mogła być uznana działalność gospodarcza, która wykonywana jest przy wykorzystaniu infrastruktury i organizacji wewnętrznej podmiotu, na rzecz którego jest prowadzona, nie powoduje żadnego ryzyka ekonomicznego po stronie usługodawcy, a nadto nie powoduje odpowiedzialności usługodawcy wobec osób trzecich za szkody wyrządzone w związku z prowadzoną działalnością. Zatem wyłączone z opodatkowania VAT są stosunki, które pod względem warunków wykonywania czynności, wynagrodzenia oraz odpowiedzialności zlecającego tożsame są ze stosunkiem pracy. Chodzi tutaj w szczególności o element podporządkowania zlecającemu, który jest charakterystyczny dla stosunku pracy.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Spółka jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT prowadzącym działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT. Spółka prowadzi działalność głównie w zakresie produkcji urządzeń energoelektronicznych – przetwornic, zasilaczy czy napędów montowanych głownie w pojazdach komunikacji zbiorowej. Zgodnie z §10 ust. 2 umowy Spółki Wspólnik, w związku z objęciem 233 udziałów w kapitale zakładowym spółki, zobowiązany jest do powtarzających się w każdym miesiącu kalendarzowym świadczeń niepieniężnych na rzecz Spółki, polegających na świadczeniu usług administracyjnych, kadrowych i finansowych takich jak:

-nadzorowanie stanu technicznego i estetyki obiektów Spółki,

-weryfikacja dokumentów dotyczących kosztów wyjazdów służbowych,

-zakupów odzieży roboczej,

-zakupów na potrzeby infrastruktury,

-planowanie dyżurów pracowników dozoru i monitorowanie ich pracy.

Usługi będą świadczone przez Wspólnika na rzecz Spółki, w wymiarze nie mniejszym niż 80 godzin miesięcznie. Wspólnik uprawniony jest w związku ze świadczeniem opisanych usług na rzecz Spółki do wynagrodzenia w wysokości … zł miesięcznie. Czynności będą wykonywane głównie w siedzibie Spółki. Przy wykonywaniu Czynności Wspólnik będzie korzystał z komputera i telefonu należącego do Spółki, wyposażenia biurowego Spółki oraz innych jej zasobów technicznych, a także z konta poczty elektronicznej należącej do Spółki. Podczas wykonywania Czynności Wspólnik będzie się kontaktował się z innymi podmiotami w imieniu Spółki. Wspólnik będzie uprawniony do wglądu we wszystkie dokumenty Spółki, niezależnie od formy ich utrwalenia, będzie współpracował z pracownikami Spółki, w tym będzie korzystał z dokumentów opracowanych przez pracowników, otrzymywał od nich informacje, a także będzie mógł wnioskować o ich wsparcie merytoryczne (np. o przygotowanie dodatkowych dokumentów). Wspólnik będzie ewidencjonował godziny wykonywania Czynności w formie ewidencji pisemnej. Po zakończeniu każdego miesiąca, ewidencja zostanie przekazana Spółce. Wspólnik będzie wykonywał Czynności w godzinach i w miejscu wybranym przez Wspólnika. Wynagrodzenie Wspólnika nie będzie uzależnione od ilości godzin wykonywania Czynności. Warunkiem wypłaty wynagrodzenia będzie jednak wykonywanie czynności przez 80 godzin miesięcznie. Umowa Spółki nie przewiduje w ramach wynagrodzenia dodatków motywacyjnych, prowizji, premii bądź innych składników wynagrodzenia uzależnionych od wyników finansowych Spółki. Umowa spółki nie przewiduje także zmiennych elementów wynagrodzenia. Wynagrodzenie Wspólnika z tytułu wykonywania Czynności ma charakter stały. Jego wysokość nie jest uzależniona od wyników finansowych Spółki (w tym wysokości osiąganego przez nią przychodu czy dochodu) czy wpływu Czynności na wyniki finansowe Spółki. Wspólnik nie będzie miał wpływu na wysokość otrzymywanego wynagrodzenia. Wspólnik podczas wykonywania Czynności będzie uprawniony do wyrażania oświadczeń woli w imieniu i na rzecz Spółki. Wspólnik przy wykonywaniu Czynności będzie korzystał także ze środków majątkowych Spółki. Jeżeli wykonanie Czynności będzie wymagało poniesienia wydatków, to będą one finansowane z majątku Spółki, a nie majątku Wspólnika. Wydatek będzie ponoszony bezpośrednio przez Spółkę, strony nie przewidują rozliczenia na zasadzie potrącenia czy tzw. refaktury. Umowa Spółki nie uprawnia Wspólnika do powierzenia wykonywania Czynności innym podmiotom. Zgodnie z ustaleniami pomiędzy Wspólnikiem a Spółką będzie to zabronione. Wspólnik nie zawrze odrębnej umowy cywilnej na świadczenie Czynności ze Spółką. Ryzyko gospodarcze za Czynności wykonywane przez Wspólnika będzie ponosiła Spółka. Wspólnik nie będzie ponosił odpowiedzialności za wykonywanie Czynności wobec osób trzecich, zaś wobec Spółki będzie ponosić odpowiedzialność na zasadach ogólnych.

Wątpliwości w pierwszej kolejności dotyczą tego, czy czynności wykonywane przez Wspólnika na rzecz Państwa Spółki będą stanowiły odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT.

Uznanie czynności usługowych za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy sprowadza się przede wszystkim na spełnieniu wymogu samodzielności (niezależności) przy realizacji tych czynności.

Przy czym z przywołanego wyżej przepisu art. 15 ust. 3 ustawy wynika, że warunkiem dla uznania, że określone czynności wykonywane przez osobę fizyczną nie stanowią samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej i tym samym pozostają poza regulacjami ustawy o podatku od towarów i usług, jest uznanie przychodów osiąganych z tytułu wykonywanych czynności za przychody wymienione w art. 12 ust. 1-6 (przychody z wykonywanej pracy) lub w art. 13 pkt 2-9 (przychody z działalności wykonywanej osobiście) ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

We wniosku wskazali Państwo, że wynagrodzenie, które Wspólnik otrzyma od Państwa Spółki za wykonywanie Czynności, nie będzie stanowiło przychodu, o którym mowa w przepisach art. 12 ust. 1-6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz nie będzie stanowiło przychodu, o którym mowa w przepisach art. 13 pkt 2-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto w interpretacji dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych z 3 lutego 2023 r., znak 0113-KDIPT2-3.4011.828.2022.5.RR Organ uznał za prawidłowe stanowisko Zainteresowanych, zgodnie z którym wynagrodzenie z tytułu wykonywania Czynności przez Wspólnika na rzecz Spółki będzie stanowić dla Wspólnika przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odnosząc się do kwestii objętej zakresem pytania oznaczonego w uzupełnieniu wniosku nr 3, w pierwszej kolejności należy wskazać, że skoro wynagrodzenie otrzymywane za wykonywanie czynności nie będzie stanowiło przychodu, o którym mowa w przepisach art. 12 ust. 1-6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to dla ww. czynności świadczonych przez Wspólnika nie będzie spełniony warunek, o którym mowa w art. 15 ust. 3 pkt 1 ustawy.

Ponadto z cytowanego powyżej przepisu art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że dla uznania, że określone czynności wykonywane przez osobę fizyczną, za które uzyskuje przychody wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie stanowią samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej i tym samym pozostają poza regulacjami ustawy o podatku od towarów i usług, istotne jest łączne spełnienie wszystkich elementów wymienionych w tym przepisie, tj. związanie zleceniobiorcy ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym, a wykonującym zlecane czynności co do warunków:

-wykonywania tych czynności,

-wynagrodzenia oraz

-odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Zatem, użycie słowa „samodzielnie” w kontekście art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy, wyklucza opodatkowanie pracowników i innych osób, o ile są one związane z pracodawcą przez umowę o pracę lub inny stosunek prawny tworzący więzi (stosunek podporządkowania) między pracodawcą a pracownikiem co do (w zakresie) warunków pracy, wynagrodzenia i odpowiedzialności pracodawcy.

Oznacza to, że przychody z tytułu wykonywanych czynności nie tylko powinny być wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, lecz także spełnione muszą zostać pozostałe kryteria przedmiotowe określające m.in. czy działanie usługodawcy odbywa się na warunkach ryzyka gospodarczego, a tym samym kto ponosi odpowiedzialność za wykonane usługi. Nie stanowią bowiem samodzielnej działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, tylko i wyłącznie te czynności, gdy pomiędzy zlecającym ich wykonanie i wykonującym zlecone czynności istnieją więzy tworzące stosunek prawny w zakresie warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

W analizowanej sprawie ze wskazanych przez Państwo okoliczności wynika, że wynagrodzenie, które Wspólnik otrzyma od Państwa Spółki za wykonywanie Czynności, nie będzie stanowić przychodu, o którym mowa w art. 13 pkt 2-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a zatem analiza pozostałych warunków, o których mowa w art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy, jest bezprzedmiotowa. Tym samym świadczenie opisanych usług nie mieści się w dyspozycji ww. przepisu.

Zgodnie natomiast z treścią powołanego wyżej art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy.

Tym samym w analizowanym przypadku Wspólnik powinien być uznany za podmiot świadczący usługę, a Państwa Spółkę należy uznać za korzystającego z takiej usługi. Czynności, które jest zobowiązany wykonywać na rzecz Państwa Spółki Wspólnik, polegające na świadczeniu usług administracyjnych, kadrowych i finansowych mają charakter odpłatny. Tym samym otrzymane wynagrodzenie stanowić będzie ekwiwalent za konkretną usługę, którą w niniejszej sprawie jest świadczenie usług administracyjnych, kadrowych i finansowych.

Odnośnie odpłatności za ww. świadczenia należy zauważyć, że ustawa nie definiuje, co należy rozumieć przez czynność odpłatną. Jednak dla uznania, że dostawa towarów oraz świadczenie usługi podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bezwzględnym warunkiem jest „odpłatność” za daną czynność, co wynika z ww. przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność, a także odszkodowanie. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.

Powyższa analiza prowadzi do wniosku, że istotną cechą wynagrodzenia jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług i otrzymaną zapłatą.

W omawianej sprawie Czynności Wspólnika polegające na świadczeniu usług administracyjnych, kadrowych i finansowych w zamian za wynagrodzenie będzie miało charakter odpłatny, zatem świadczenia te wypełnią wskazaną przesłankę uznania tych czynności za usługę w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy.

W konsekwencji uznać należy, że Czynności wykonywane przez Wspólnika na rzecz Państwa Spółki będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT w myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 8 ust. 1 ustawy, a Wspólnika z tego tytułu uznać należy za podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy prowadzącego działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, do której nie mają zastosowania ograniczenia wynikające z art. 15 ust. 3 tej ustawy.

Zatem stanowisko Zainteresowanych – w kwestii dotyczącej pytania oznaczonego w uzupełnieniu wniosku nr 3 – należało uznać za prawidłowe.

Odnośnie natomiast możliwości skorzystania przez Wspólnika ze zwolnienia podmiotowego określonego w art. 113 ustawy, wskazać należy, że zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy:

Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Z kolei na podstawie art. 113 ust. 2 ustawy:

Do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;

1a. sprzedaży na odległość towarów importowanych, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;

2. odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:

a. transakcji związanych z nieruchomościami,

b. usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,

c. usług ubezpieczeniowych

– jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;

3. odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Jak stanowi art. 113 ust. 5 ustawy:

Jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Na mocy art. 113 ust. 9 ustawy:

Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Zgodnie z art. 113 ust. 10 ustawy:

Jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Stosownie do art. 113 ust. 11 ustawy:

Podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Jak wynika z art. 113 ust. 13 ustawy:

Zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

1. dokonujących dostaw:

a) towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,

b) towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:

- energii elektrycznej (CN 2716 00 00),

- wyrobów tytoniowych,

- samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,

c)budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,

d)terenów budowlanych,

e)nowych środków transportu,

f)następujących towarów, w związku z zawarciem umowy w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie:

- preparatów kosmetycznych i toaletowych (PKWiU 20.42.1),

- komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU 26),

- urządzeń elektrycznych (PKWiU 27),

- maszyn i urządzeń, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 28),

g) hurtowych i detalicznych części i akcesoriów do:

- pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (PKWiU 45.3),

- motocykli (PKWiU ex 45.4);

2. świadczących usługi:

a) prawnicze,

b) w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,

c) jubilerskie,

d) ściągania długów, w tym factoringu;

3. nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.

W opisie sprawy wskazaliście Państwo, że Wspólnik nigdy nie był zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wartość sprzedaży z tytułu wykonywanych Czynności nie przekroczy kwoty 200.000 zł w danym roku podatkowym. Wspólnik nie będzie wykonywać na rzecz Spółki czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ww. ustawy o podatku od towarów i usług.

Odnosząc się zatem do możliwości korzystania przez Wspólnika ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy wskazać należy, że w sytuacji, gdy Wspólnik rozpocznie po otrzymaniu niniejszej interpretacji, wykonywanie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej czynności w zakresie opisanym we wniosku, tj. czynności polegające na świadczeniu usług administracyjnych, kadrowych i finansowych, i nie są to ani nie będą - jak wskazaliście Państwo we wniosku - jakiekolwiek czynności wymienione w art. 113 ust. 13 ustawy, to Wspólnik będzie mógł korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług określonego w art. 113 ust. 1 ustawy w związku z art. 113 ust. 9 ustawy, dopóki nie przekroczy w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym kwoty 200 000 zł.

Należy jednak zaznaczyć, że w sytuacji, gdy w trakcie roku podatkowego, w którym Wspólnik rozpocznie wykonywanie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej czynności w zakresie opisanym we wniosku, wartość sprzedaży w ramach prowadzonej przez Wspólnika działalności gospodarczej w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym przekroczy kwotę 200 000 zł – stosownie do art. 113 ust. 10 ustawy – zwolnienie straci moc z chwilą wykonania czynności, którą ww. kwota zostanie przekroczona.

W związku z tym, że - jak wynika z wniosku - wartość sprzedaży z tytułu wykonywanych Czynności nie przekroczy kwoty 200 000 zł zarówno w roku rozpoczęcia wykonywania czynności, jak i w latach następnych i Wspólnik nie zrezygnuje z ww. zwolnienia, to w kolejnych latach Wspólnik będzie mógł korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy.

Prawo do omawianego zwolnienia Wspólnik straci, gdy zacznie wykonywać którąkolwiek z czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy.

Podsumowując, Wspólnik z tytułu wykonywania w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Czynności polegających na świadczeniu usług administracyjnych, kadrowych i finansowych, będzie miał prawo do korzystania ze zwolnienia od podatku od towarów i usług określonego w art. 113 ust. 1 ustawy w związku z art. 113 ust. 9 ustawy.

Pomimo że we własnym stanowisku w zakresie pytania oznaczonego w uzupełnieniu wniosku nr 4 wskazali Państwo, że „…Czynności nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług”, to jednak wywiedli Państwo prawidłowy skutek prawny w zakresie korzystania przez Wspólnika ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 w związku z art. 113 ust. 9 ustawy i dlatego stanowisko uznano za prawidłowe.

Przechodząc do kwestii dokumentowania Czynności wykonywanych przez Wspólnika, wskazać należy, że zasady dokumentowania czynności podlegających opodatkowaniu regulują przepisy art. 106a-106q ustawy.

I tak, w myśl art. 106b ust. 1 ustawy:

Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1)sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;

2)wewnątrzwspólnotową sprzedaż towarów na odległość, chyba że podatnik korzysta z procedury szczególnej, o której mowa w dziale XII w rozdziale 6a;

3)wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;

4)otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy:

a)wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,

b)czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4,

c)dostaw towarów, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 1b.

Przepis art. 106b ust. 2 ustawy stanowi, że:

Podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.

W świetle art. 106b ust. 3 ustawy:

Na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1) czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1, z wyjątkiem:

a) czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4,

b)czynności, o których mowa w art. 106a pkt 3 i 4,

1a) otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1, z wyjątkiem:

a) przypadku, gdy zapłata dotyczy czynności, o których mowa w art. 19a ust. 1b i ust. 5 pkt 4 oraz art. 106a pkt 3 i 4,

b) wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,

2) sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118

- jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

W myśl art. 106e ust. 1 pkt 19 lit. a ustawy:

W przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 albo przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 - wskazanie:

a) przepisu ustawy albo aktu wydanego na podstawie ustawy, na podstawie którego podatnik stosuje zwolnienie od podatku.

Jak wykazano powyżej, Czynności wykonywane przez Wspólnika na rzecz Spółki będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT w myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 8 ust. 1 ustawy, a Wspólnik z tego tytułu będzie podatnikiem podatku VAT, przy czym – jak wynika z przedstawionych we wniosku okoliczności - będzie korzystał ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 w zw. z art. 113 ust. 9 ustawy.

Tak więc w myśl powołanych wyżej przepisów Wspólnik jako podatnik zwolniony od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy, wyłącznie na żądanie nabywcy (tu Spółki) będzie zobowiązany do wystawienia faktury dokumentującej wykonywane przez siebie Czynności z podaniem przepisu ustawy albo aktu wydanego na podstawie ustawy, na podstawie którego stosuje zwolnienie od podatku, natomiast w przeciwnym przypadku nie będzie miał takiego obowiązku.

Zatem stanowisko Zainteresowanych – w kwestii dotyczącej pytania oznaczonego w uzupełnieniu wniosku nr 5 – należało uznać za prawidłowe.

Ponadto, wątpliwości Zainteresowanych dotyczą prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur wystawianych przez Wspólnika w związku z wykonywaniem Czynności polegających na świadczeniu usług administracyjnych, kadrowych i finansowych.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możliwość wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami. Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.

Ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym:

Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Z treści cytowanych wyżej przepisów ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Podstawę dokonania odliczenia stanowi faktura wystawiona przez uprawniony podmiot i dokumentująca czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jak wyżej rozstrzygnięto, Czynności wykonywane przez Wspólnika na rzecz Spółki będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT w myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 8 ust. 1 ustawy, a Wspólnik z tego tytułu będzie podatnikiem podatku VAT, przy czym będzie On korzystał ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 w zw. z art. 113 ust. 9 ustawy. Ponadto Wspólnik jako podatnik zwolniony od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy wyłącznie na żądanie nabywcy (tu Spółki) będzie zobowiązany do wystawienia faktury dokumentującej wykonywane przez siebie Czynności z podaniem przepisu ustawy albo aktu wydanego na podstawie ustawy, na podstawie którego stosuje zwolnienie od podatku. We wniosku wskazaliście Państwo również, że Wspólnik nie będzie składał rezygnacji ze zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług. Wspólnik zamierza skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

W konsekwencji powyższego Spółce z tytułu nabycia Czynności polegających na świadczeniu usług administracyjnych, kadrowych i finansowych, nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, bowiem Wspólnik wykonujący ww. Czynności będzie korzystał ze zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ust. 1 w zw. z art. 113 ust. 9 ustawy i zobowiązany będzie do dokumentowania tych świadczeń poprzez wystawianie faktury tylko na żądanie Spółki. Tak więc w myśl art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, Spółce nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z tych dokumentów, gdyż transakcja udokumentowana fakturą będzie zwolniona od podatku.

Dopiero w sytuacji, gdy Wspólnik zrezygnuje ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy lub utraci prawo do tego zwolnienia i będzie – stosowanie do art. 106b ust. 1 ustawy zobowiązany do wystawienia faktury z wykazana kwotą podatku, Spółce – zarejestrowanemu czynnemu podatnikowi VAT – będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur wystawianych przez Wspólnika w związku z wykonywaniem Czynności polegających na świadczeniu usług administracyjnych, kadrowych i finansowych.

W konsekwencji, oceniając całościowo stanowisko Zainteresowanych – w kwestii dotyczącej pytania oznaczonego w uzupełnieniu wniosku nr 6 – należało uznać je za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Końcowo wskazujemy, że niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie podatku od towarów i usług. W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

… Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi –(t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 z późn. zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00