Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 8 maja 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-1.4012.163.2023.2.MSO

Interpretacja indywidualna w zakresie uznania Wnioskodawcy za podatnika podatku VAT, a w konsekwencji uznania wykonywanych świadczeń niepieniężnych na rzecz Spółki za odpłatne świadczenie usług.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

6 marca 2023 r. wpłynął Pani wniosek z 3 marca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy uznania Pani za podatnika podatku VAT, a w konsekwencji uznania wykonywanych świadczeń niepieniężnych na rzecz Spółki za odpłatne świadczenie usług.

Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 24 kwietnia 2023 r. (wpływ 24 kwietnia 2023 r.) wraz z przesłanym pełnomocnictwem.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Jest Pani czynnym podatnikiem VAT prowadzącym jednoosobowa działalność gospodarczą w zakresie określonym numerami Polskiej Klasyfikacji Działalności PKD: 73.11.Z, 62.01.Z, 63.11.Z, 63.12.Z, 73.12.C, 82.11.Z, 82.19.Z.

Jest Pani jednocześnie jednym z dwóch wspólników (…) sp. z o.o. (NIP: (…), dalej: Spółka) oraz prezesem zarządu Spółki. W umowie Spółki w (…) 2022 r. wprowadzono zapisy zobowiązujące Panią, jako wspólnika do wykonywania powtarzających się świadczeń niepieniężnych na rzecz Spółki w trybie określonym w art. 176 Kodeksu Spółek Handlowych (dalej: k.s.h.). Zgodnie z zapisami w umowie Spółki:

㤠10A

1. Wspólnik (…) jest zobowiązana do wykonywania powtarzalnych świadczeń niepieniężnych w trybie art. 176 § 1. Kodeksu Spółek Handlowych, polegających na: pozyskiwaniu kontrahentów dla spółki, wykonaniu identyfikacji wizualnej, przygotowaniu strategii komunikacji, wykonaniu kampanii (…), wykonaniu analizy działań na koncie (…) wraz z wdrożeniem zmian optymalizacyjnych, wykonaniu analizy działań na koncie (…) wraz z wdrożeniem zmian optymalizacyjnych, stworzeniu marketingowej kampanii e-mail, przygotowaniu koncepcji działań (…)dla podmiotu (…), przygotowaniu listy rekomendowanych (…) do kampanii marketingowej, przygotowaniu raportu z działań marketingowych, stworzeniu kompletu grafik do kampanii w social media.

2. Wykonanie świadczeń określonych w ust. 1 następuje na każde świadczenie Spółki w zakresie wskazany przez Spółkę.

3. Obowiązki, o których mowa w ust. 1-2 obciążają wszystkie udziały Wspólnika (…). Na ich zbycie lub zastawienie wymagana jest zgoda Spółki, udzielanej przez Zgromadzenie Wspólników. W przypadku zbycia udziałów które są obciążone powtarzającymi się świadczeniami niepieniężnymi, obowiązek ten nie przechodzi na nabywcę i wygasa. Wspólnik jest zobowiązany do wykonywania powtarzających się świadczeń niepieniężnych do momentu zbycia wszystkich udziałów lub zwolnienia wspólnika z tego obowiązku przez Zgromadzenie Wspólników.

4. Wynagrodzenie z tytułu wykonywania powtarzających się świadczeń niepieniężnych jest określane przez Zarząd w oparciu o zakres świadczenia i o jego efekt. W przypadku, w którym w skład Zarządu wchodzi wspólnik zobowiązany do powtarzających się świadczeń niepieniężnych, wynagrodzenie ustala pełnomocnik Spółki, powołany w trybie art. 210 § Kodeksu Spółek Handlowych. Wynagrodzenie dla wspólnika jest ustalane w określonym poniżej przedziale za wykonane dane świadczenie, w sposób określony poniżej:

a.za każdego pozyskanego dla spółki kontrahenta – (…) zł,

b.za każdą wykonaną identyfikację wizualną – (…) zł,

c.za każdą przygotowaną strategię komunikacji – (…) zł,

d.za każdą stworzoną kampanię (…) – (…) zł,

e.za każdą wykonaną analizę działań na koncie (…) wraz z wdrożeniem zmian optymalizacyjnych – (…) zł,

f.za każdą wykonaną analizę działań na koncie (…) wraz z wdrożeniem zmian optymalizacyjnych – (…) zł,

g.za każdą stworzoną i wysłaną kampanię e-mail marketingową – (…) zł

h.za przygotowanie koncepcji działań marketing automation dla podmiotu (…) (…) zł,

i.za przygotowanie listy rekomendowanych (…) do kampanii marketingowej – (…) zł,

j.za przygotowanie raportu z działań marketingowych – (…) zł,

k.za stworzenie kompletu grafik do kampanii w social media – (…) zł.

5. Wynagrodzenie za powtarzające się świadczenia niepieniężne jest wypłacane z dołu, do 10 dnia następnego miesiąca kalendarzowego po wykonanym świadczeniu.

6. Wynagrodzenie określone w ust. 4 jest automatycznie waloryzowane o roczny wskaźnik wzrostu cen towarów i usług publikowany przez Prezesa GUS za rok poprzedni, bez konieczności zmiany umowy Spółki. Pierwsza waloryzacja następuje w 2023 roku”.

Świadczenia wykonywane przez Panią stosownie art. 176 k.s.h. będą działaniami realizowanymi zarówno:

1.na potrzeby własne Spółki np. stworzenie przez Panią kampanii e-mail marketingowej dla celów marketingu Spółki;

2.w celu odsprzedawania przez Spółkę klientom Spółki np. stworzenie przez Panią kampanii e-mail marketingowej do celów marketingu podmiotu wskazanego przez Spółkę będącego klientem Spółki.

Ryzyko gospodarcze za czynności wykonywane przez Panią (na podstawie art. 176 k.s.h.) na rzecz Spółki będzie ponosić Spółka.

Świadcząc usługi nie będzie Pani wyrażała oświadczeń woli w imieniu i na rzecz Spółki.

Zgodnie z postanowieniami umowy Spółki, wynagrodzenie za wykonywane przez Panią świadczenia niepieniężne jest określane przez Zarząd w oparciu o zakres świadczenia i o jego efekt, ale musi mieścić się w przedziale określonym dla danego świadczenia w umowie Spółki. W przypadku, w którym w skład Zarządu wchodzi wspólnik zobowiązany do powtarzających się świadczeń niepieniężnych, wynagrodzenie ustala pełnomocnik Spółki, powołany w trybie art. 210 § k.s.h. Tak długo jak będzie Pani prezesem zarządu Spółki, przy określaniu wynagrodzenia za świadczenia niepieniężne znajdą zastosowanie ww. postanowienia dotyczące ustalenia wynagrodzenia przez pełnomocnika.

Spółka udostępnia Pani swoje urządzenia i materiały konieczne do wykonywanych przez Panią czynności – np. komputer, drukarka, papier.

Wykonując świadczenia ponosi Pani odpowiedzialność względem Spółki na zasadach ogólnych prawa cywilnego za niewykonanie lub nienależyte wykonanie zobowiązań, do których jest Pani zobowiązana na podstawie umowy Spółki.

Nie ponosi Pani odpowiedzialności wobec osób trzecich za rezultat tych czynności.

Sama Pani decyduje o sposobie i czasie wykonywania świadczeń niepieniężnych – wspólnik może je wykonywać w siedzibie Spółki lub w innym, wybranym przez siebie miejscu.

Spółka nie instruuje Pani odnośnie sposobu wykonywania świadczeń, nie ma Pani ustalonych godzin pracy, przerw, „urlopów”, kar dyscyplinarnych.

Świadczenia niepieniężne wykonuje Pani osobiście. Postanowienia umowy Spółki nie przewidują możliwości wykonywania czynności, do których jest Pni zobowiązana przez inne osoby.

Wynagrodzenie, które otrzyma Pani od Spółki za wykonywanie świadczeń na rzecz Spółki nie będzie stanowić dla Pani przychodów wymienionych w art. 12 ust. 1-6 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz przychodów wymienionych w art. 13 pkt 2-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pytanie

Czy w opisanym stanie faktycznym powinna Pani rozpoznać świadczenia niepieniężne wykonywane na rzecz Spółki jako czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT uznając siebie za podatnika w rozumieniu art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług?

Pani stanowisko w sprawie

Stoi Pani na stanowisku, że świadczenia niepieniężne wykonywane na rzecz Spółki w opisanym stanie faktycznym stanowią czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, a wykonując te świadczenia, jest Pani podatnikiem w rozumieniu art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 176 § 1 i 2 ustawy z 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz.U. z 2020 r. poz. 1526 ze zm.) jeżeli wspólnik ma być zobowiązany do powtarzających się świadczeń niepieniężnych, w umowie spółki należy oznaczyć rodzaj i zakres takich świadczeń. Wynagrodzenie wspólnika za takie świadczenia na rzecz spółki jest wypłacane przez spółkę także w przypadku, gdy sprawozdanie finansowe nie wykazuje zysku. Wynagrodzenie to nie może przewyższać cen lub stawek przyjętych w obrocie.

Z kolei opodatkowaniu VAT podlega m.in. wykonywana przez podatnika odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług. Podatnikami są natomiast osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarcza, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody.

Z tym, że jak wynika z art. 15 ust. 3 VAT-u za wykonywana samodzielnie działalność gospodarcza nie uznaje się czynności:

- z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 12 ust. 1-6 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.);

- z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecają cym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Zatem możliwość stosowania przepisu art. 15 ust. 3 VAT-u i tym samym możliwość wyłączenia z grona podatników osobę fizyczną będącą wspólnikiem spółki, wymaga łącznego spełnienia wszystkich wymienionych w ww. przepisie kryteriów, w tym zaliczenia przychodów z tytułu wykonania tych czynności do przychodów wymienionych w art. 13 pkt 2-9 (przychody z działalności wykonywanej osobiście) lub w art. 12 ust. 1-6 (przychody z tytułu wykonywanej pracy) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wynagrodzenie wypłacane na podstawie art. 176 k.s.h. – niepieniężne świadczenia na rzecz spółki – jest kwalifikowane jako przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z tego też powodu nie spełnia ono kryteriów wyłączenia z VAT, o których mowa w art. 15 ust. 3 o VAT.

Pani zdaniem w analizowanym przypadku należy Panią uznać za podmiot świadczący usługę za wynagrodzeniem, a Spółkę należy uznać za korzystającego z takiej usługi. Czynności w zakresie świadczeń niepieniężnych, które jest Pani obowiązana wykonywać na rzecz Spółki uznać należy za odpłatne świadczenie usług wykonywane w ramach samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej, a otrzymywane wynagrodzenie stanowić będzie należność za te świadczenia. Tym samym, w związku z wykonywaniem na rzecz Spółki opisanych we wniosku powtarzających się świadczeń niepieniężnych działa Pani w charakterze podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, a w konsekwencji wykonywane świadczenia na rzecz Spółki należy uznać za odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, o których mowa w art. 8 ust. 1 VAT.

Kwestia opodatkowania świadczenia niepieniężnego na rzecz spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w trybie art. 176 k.s.h. była już rozstrzygnięta  w analogiczny sposób w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 31 stycznia 2023 r. sygn. 0114-KDIP1-1.4012.664.2022.2.MKA, a także w interpretacji interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 17 stycznia 2022 r. sygn. 0111-KDIB3-1.4012.943.2021.2.KO.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą” lub „ustawą o VAT”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres. Przez świadczenie należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie, powstrzymanie się od działania (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa o podatku od towarów i usług zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 tej ustawy. Należy jednak zaznaczyć, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

Przepis art. 8 ust. 1 ustawy jest niejako dopełnieniem art. 7 ust. 1 ustawy i ma na celu objęcie opodatkowaniem każdej transakcji wykonywanej w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, która nie stanowi dostawy towarów, przez co realizowana jest w ten sposób zasada powszechności opodatkowania.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 5 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 15 ust. 3 ustawy, za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności:

1. z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 12 ust. 1-6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych;

2. (uchylony);

3. z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Zgodnie z art. 15 ust. 3a ustawy, przepis ust. 3 pkt 3 stosuje się odpowiednio do usług twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzanych w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw artystycznego wykonania albo ich wykonanie, w tym również wynagradzanych za pośrednictwem organizacji zbiorowego zarządzania prawami autorskimi lub prawami pokrewnymi.

Z przywołanego wyżej przepisu art. 15 ust. 3 ustawy wynika, że podstawowym warunkiem dla uznania, że określone czynności wykonywane przez osobę fizyczną nie stanowią samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej i tym samym pozostają poza regulacjami ustawy o podatku od towarów i usług, jest uznanie przychodów osiąganych z tytułu wykonywanych czynności za przychody wymienione w art. 12 ust. 1-6 (przychody z wykonywanej pracy) lub w art. 13 pkt 2-9 (przychody z działalności wykonywanej osobiście) ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto, jak wynika z treści art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy, dla uznania, że określone czynności wykonywane przez osobę fizyczną nie stanowią samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej i tym samym pozostają poza regulacjami ustawy o podatku od towarów i usług, istotne jest łączne spełnienie wszystkich elementów wymienionych w tym przepisie, tj. związanie zleceniobiorcy ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym a wykonującym zlecane czynności co do warunków:

-wykonywania tych czynności,

-wynagrodzenia, oraz

-odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Pani wątpliwości dotyczą ustalenia, czy w związku z wykonywaniem przez Panią wskazanych w opisie sprawy świadczeń niepieniężnych na rzecz Spółki, działa Pani w charakterze podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

Z wniosku wynika, że jest Pani czynnym podatnikiem VAT prowadzącym jednoosobową działalność gospodarczą. Jest Pani jednocześnie jednym z dwóch wspólników Spółki z o.o. oraz prezesem zarządu tej Spółki. W umowie Spółki wprowadzono zapisy zobowiązujące Panią, jako wspólnika do wykonywania powtarzających się świadczeń niepieniężnych na rzecz Spółki w trybie określonym w art. 176 Kodeksu Spółek Handlowych. Wynagrodzenie z tytułu wykonywania powtarzających się świadczeń niepieniężnych jest określane przez Zarząd w oparciu o zakres świadczenia i o jego efekt. Ryzyko gospodarcze za czynności wykonywane przez Panią będzie ponosić Spółka. Świadcząc usługi nie będzie Pani wyrażała oświadczeń woli w imieniu i na rzecz Spółki. Spółka udostępnia Pani swoje urządzenia i materiały konieczne do wykonywanych przez Panią czynności. Nie ponosi Pani odpowiedzialności wobec osób trzecich za rezultat tych czynności.

Wynagrodzenie, które otrzymuje Pani od Spółki za wykonywanie świadczeń na jej rzecz nie będzie stanowić dla Pani przychodów wymienionych w art. 12 ust. 1-6 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz przychodów wymienionych w art. 13 pkt 2-9 tej ustawy.

Należy w tym miejscu wskazać, że na podstawie art. 176 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1467 ze zm.):

- § 1. Jeżeli wspólnik ma być zobowiązany do powtarzających się świadczeń niepieniężnych, w umowie spółki należy oznaczyć rodzaj i zakres takich świadczeń.

- § 2. Wynagrodzenie wspólnika za takie świadczenia na rzecz spółki jest wypłacane przez spółkę także w przypadku, gdy sprawozdanie finansowe nie wykazuje zysku. Wynagrodzenie to nie może przewyższać cen lub stawek przyjętych w obrocie.

- § 3. W przypadku określonym w § 1 zbycie udziału, jego części lub ułamkowej części udziału, bądź obciążenie udziału, może nastąpić jedynie za zgodą spółki, o której mowa w art. 182, chyba że umowa spółki stanowi inaczej.

Przepis art. 176 § 1 Kodeksu spółek handlowych umożliwia tworzenie swoistych relacji między wspólnikiem a spółką, które pozwalają im wzajemnie odnosić określone korzyści. Dla spółki oznacza to pewność otrzymania w określonym czasie pewnych świadczeń, zaś dla wspólnika możliwość zbytu świadczeń i otrzymania wynagrodzenia.

Jak sama Pani wskazała, przychody osiągane z tytułu wykonywanych czynności nie stanowią dla Pani przychodów wymienionych w art. 12 ust. 1-6 (przychody z tytułu wykonywanej pracy) lub przychodów wymienionych w art. 13 pkt 2-9 (przychody z działalności wykonywanej osobiście) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a zatem w opisanych okolicznościach nie jest spełniony podstawowy warunek zawarty w art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT pozwalający wyłączyć Panią z grona podatników podatku VAT. Zatem analiza pozostałych warunków, o których mowa w art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy jest bezprzedmiotowa.

W analizowanym przypadku będzie Pani podmiotem świadczącym usługę za wynagrodzeniem, a Spółkę należy uznać za korzystającego z takiej usługi. Czynności w zakresie świadczeń niepieniężnych, które będzie Pani zobowiązana wykonywać na rzecz Spółki uznać należy za odpłatne świadczenie usług wykonywane w ramach samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej, a otrzymywane wynagrodzenie stanowić będzie należność za te świadczenia.

Tym samym, w związku z wykonywaniem na rzecz Spółki opisanych we wniosku świadczeń niepieniężnych będzie Pani działała w charakterze podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, a w konsekwencji wykonywane przez Panią świadczenia na rzecz Spółki należy uznać za odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy.

Zatem stanowisko Pani jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do tej interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1.z zastosowaniem art. 119a;

2.w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 259) dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00