Interpretacja indywidualna z dnia 28.09.2016, sygn. IBPB-2-1/4514-360/16-1/MZ, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Czy umowa cesji wierzytelności będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, w przypadku nabycia wierzytelności, które w przyszłości zostaną spłacone przez dłużnika?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613, ze zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z 20 czerwca 2016 r. (data wpływu do Biura 28 czerwca 2016 r.), uzupełnionym 5 września 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych cesji wierzytelności jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 czerwca 2016 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie m.in. skutków podatkowych cesji wierzytelności. Wniosek uzupełniono 5 września 2016 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną, która posiada polską rezydencję podatkową i podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Wnioskodawczyni nie prowadzi jednoosobowej działalności gospodarczej, posiada inne źródła dochodu na terytorium Polski, gdzie przebywa większość dni w roku kalendarzowym. Wobec Wnioskodawczyni nie toczy się żadne postępowanie egzekucyjne w administracji a na podatniku nie ciążą zaległości podatkowe. Wnioskodawczyni nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług czynnym.

W przyszłości Wnioskodawczyni zamierza nabyć odpłatnie prawo w postaci wierzytelności od spółki ustanowionej wedle prawa obcego, posiadającej siedzibę w kraju spoza Unii Europejskiej. Umowa cesji wierzytelności zostanie zawarta poza granicami Polski, w innym kraju członkowskim. Prawdopodobnie fizycznie umowę w imieniu Wnioskodawczyni zawrze specjalnie ustanowiony do tej czynności pełnomocnik, który złoży swój podpis na umowie, w miejscu oznaczonym poza Polską i krajem siedziby cesjonariusza i cedenta. Za przeniesienie wierzytelności w drodze cesji, cesjonariusz zapłaci cedentowi umówioną między stronami kwotę pieniędzy. Dopuszczalna jest także możliwość, że nabycie całej wierzytelności nastąpi poprzez dokonanie kilku umów cesji, które łącznie będą opiewały na wartość wierzytelności posiadanej przez spółkę dokonującą cesji. Cedentem będzie spółka posiadająca zarząd, siedzibę oraz centrum interesów gospodarczych w kraju trzecim. Spółka ta nie posiada oddziału w Polsce lub jakiegokolwiek przedstawicielstwa, nie działa za pośrednictwem zakładu podatkowego (w rozumieniu umów o unikaniu podwójnego opodatkowania) w Polsce. Wierzytelność będzie dotyczyła wymagalnego nieprzedawnionego zobowiązania pieniężnego ciążącego na polskim rezydencie (osobie fizycznej) związanego z zaciągniętą przez tego rezydenta pożyczką od cedenta. Strony dopuszczają zawarcie kilku umów pożyczki na łączną kwotę wierzytelności, która potem będzie przedmiotem cesji (w tekście będą odniesienia do umowy pożyczki, którą także należy rozumieć jako kilka takich umów na łączną kwotę wartości cesji). Pożyczka została zrealizowana na zagraniczny rachunek bankowy dłużnika. Zwrot pożyczki ma nastąpić w formie bezgotówkowej na rachunek bankowy w kraju siedziby spółki pożyczającej (kraj trzeci spoza Unii Europejskiej). Po dokonaniu cesji, właściwym do zwrotu należności będzie rachunek bankowy za granicą cesjonariusza, który po dacie umowy posiadać będzie rachunek bankowy w kraju, w którym cedent posiada siedzibę (poprzedni wierzyciel).